مناقشه امریکا برای حضور دایمی در افغانستان

ایالات متحده امریکا برای حضور دایمی نظامی و استخباراتی اش در افغانستان، به شدت درحال مناقشه با طالبان و طرف‌های درگیر جنگ می باشد. امریکا درعین حال تلاش می کند از زیر این جنگ طولانی و پر هزینه شانه خالی کرده و آن را طوری به پایان برساند که منجر به خروج کامل نظامیان اش از افغانستان نگردد. چنانچه از روند گفتگوهای صلح میان امریکایی‌ها و نمایندگان طالبان به ملاحظه می رسد، این مذاکرات بگونه تکراری و با پیام‌های تکراری در قطر به درازا کشید، اما نتایج این مذاکرات تاکنون بروضعیت جنگ در افغانستان هیچ تاثیرات مثبتی در پی نداشته است.
از سوی دیگر دوطرف مذاکرات تاکنون خواست‌ها و شرایط یکدیگر راهم چندان نپذیرفته اند و تنها در پایان هر دوره‎‌ای از مذاکرات اعلام کرده اند که آنان به یک سلسله پیشرفت‌ها نزدیک شده اند. بطور مثال خواست ایالات متحده امریکا از طالبان قطع روابط این گروه با دیگر گروهای تروریستی و قرار نگرفتن این گروه برعلیه منافع امریکا در منطقه است. علاوه براینکه زلمی خلیل زاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا ظاهرا مدعی است که مذاکرات بین الافغانی و آتش بس پایدار هم یکی از خواست های وی از طالبان در مذاکرات صلح بوده است. اما چنانچه در عمل دیده می شود در روی کرد دهشت افگنانه طالبان از ابتدای روند گفتگوهای صلح تاکنون، هیچ تغییر مثبت به چشم نمی خورد و مذاکرات بین الافغانی هم تنها خلاصه شده است به برخی دیدارهای تشریفاتی میان برخی از چهره‌های سیاسی و نمایندگان احزاب در مسکو که در آن طالبان هیچ پیام مثبت برای مردم افغانستان نداشته اند. اینکه این گروه آیا بعد از توافق صلح با امریکا، دست از جنگ و دهشت افگنی برمی دارد یاخیر، مساله ای است که با فطرت این گروه کاملا در تضاد می باشد. زیرا طالبان خود دارای سیاست مستقل و رهبریت مستقل نیستند، آنها از سوی کشورهای مختلف به خصوص پاکستان حمایت می شوند و تحت فرمان حامیان خارجی شان کار می کنند.
از سوی دیگر نمی توان به توافق صلح و تعهدات ایالات متحده امریکا هم اعتماد کرد، زیرا چنانچه دیده می شود مقامات امریکایی حاضر به خروج کامل نیروهای شان از افغانستان نیستند، چیزی که خواست اصلی طالبان را تشکیل می دهد. عملا دیده می شود باآنکه طالبان خروج کامل قوای خارجی از افغانستان شرط اساسی مذاکرات شان خوانده اند، تا کنون مقام های ارشد نظامی و ملکی ایالات متحده، بحث خروج قوای امریکایی را از افغانستان پیش از وقت و زود هنگام خوانده اند. در تازه ترین مورد، دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا گفته است “ما ناگزیریم حضور خود را (در افغانستان) حفظ کنیم. ما آنجا باقی خواهیم ماند. نیروهای خود را به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهیم، اما حضور خود را همیشه حفظ خواهیم کرد. حضور قوی استخباراتی خود را (در افغانستان) حفظ خواهیم کرد.” پیشتر از آن، جوزف دنفورد، لوی درستیز عمومی قوای مسلح ایالات متحدۀ امریکا، بحث خروج قوای امریکایی از افغانستان را “بسیار پیش از وقت” دانسته و گفت که هر گونه توافق امریکا با طالبان و خروج نظامیان امریکایی از افغانستان وابسته به اوضاع امنیتی در افغانستان خواهد بود.
با این جود زلمی خلیل زاد، فردی که بیشتر روند گفتگوهای صلح را در اختیار خود گرفته است، همانگونه که با پایان یافتن هردوره ای از مذاکرات در قطر، به کابل می آید، این بارهم به کابل خواهد آمد و یک سلسله گفتگوهایی با مقامات دولتی و غیر دولتی انجام خواهد داد. او ظاهرا جزئیات گفتگوهای صلح را که با طالبان در قطر انجام می دهد، با مقامات کابل در میان می گذارد. اینکه با سپری شدن هردوره ای از مذاکرات چه جزئیات تازه ای به بار می آید، تعلق به آقای خلیلزاد دارد، همچنان برمی گردد به مقامات دولتی که بعد از آنکه جزئیات با آنان شریک ساخته شود، چه تغییراتی به میان خواهد آمد. اما در مجموع جزئیات به جز یک سلسله مناقشات امریکایی‌ها برای رفع مسئولیت جنگ طولانی شان در افغانستان نخواهد بود.

سرخط