چرا ملت را رنج می دهید؟

این عذاب است، زجری برای مردم افغانستان و نیرو های سردرگم و پراکنده طالبان که نمی دانند، دارند علیه خدا و دین اسلام قد علم کرده اند و مبارزه میکنند و سرنوشت شان هرگز آن بهشتی که برایشان وعده داده میشود نخواهد بود، مگر دوزخ. از آینه دین دیدن به این مزخرفات و نفاق این گروه بجایش باشد که این اعمال روی انسانیت را بکلی سیاه کرده اند.

جوانی از بدخشان سن اش را از اثر ناگزیری و فقر در شناسنامه بالای هجده سال نوشته است تا او را در ارتش ثبت نام کنند ، پدر و مادری که این جگر گوشه خود را که شاید دیگر هرگز برنگردد او را رهسپار جنگ هلمند ساخته اند. علل اوضاع فعلی چیزی جز جنگ های خونین و نابخشودنی طالبان نیست. جنگ بزرگ ترین طاعون بشریت است.

جواب خون های ریختانده شده ملت مظلوم ما را در جنگ ها، انتحاری ها و انفجاری ها طی این ۱۸ سال چه می دهید و چه دلیلی دارید که از محکمه مردم برائت حاصل کنید.

فرزندان رهبران شما کجا بودند و کجا استند، قبلا در اماکن کاملاً امن در پاکستان یا کشور های اروپایی و اکنون نیز در قطر و شهر های عربی، میدانید از ظلم شما مردم ما امروز به فیصدی بیشتر از ۴۰ زیر خط فقر استند و غذای کافی برای امرار معیشت ندارند. فامیل های محترم شما چه صرف میکنند، و در مینوی غذای شان سه وقت مشخص چند نوع غذا در هوتل های مجلل صرف میکنند. البته این حالت شامل حال آنعده رهبران لمپن طالبان میشود که در میزهای مذاکره با جان و مال مردم بازی میکنند، نه آنعده بی دست و پاچه که نمی دانند چی دارند و باکی هم ندارند؟

و در برابر یک مقدار معاش اندک انسانیت شان را فروخته و به برادران خود هم رحمی نمی کنند و گمان دارند که جهاد میکنند.

طالبان باید بدانند که دیگر بنیادی برای مبارزه برایشان نمانده است و بهتر است بیایند و از مردم معذرت خواسته و در میان سایر شهروندان کشور منحیث شهروند جمهوری اسلامی افغانستان، تابعیت بگیرند و پاکستانی های شان بروند به پاکستان، و زندگی عادی شان را ادامه دهند. دیگر بس است این جنگ و عذاب شاید مردم بتوانند جگر را زیر دندان گیرند و شما را ببخشند، اما اگر ازین بیشتر ناوقت کنید احتمالش میرود کاسه صبر مردم دیگر گنجایش نداشته باشد و روزی که لبریز گردد دیگر شما نمیتوانید درین خاک ساعتی هم باقی بمانید.

جنگ با اسلام و صلح با کفر و تداوم به جهاد عجیب ترین سناریویی که در طول تاریخ شاهد آن بوده ایم، کشتن مسلمان بدترین و شدیدترین وعید خداوند متعال را در پی دارد.

جنگی که دلیل آغازش حضور نظامی نیروهای خارجی بود، اکنون شریعت شان تغییر کرده و آمیزش با کفر اعمال هروزه شان است اما با مسلمانان جز کشت و خون، ارتباطی ندارند.

مردم ازین بدبختی به سطوح آمده اند و دیگر توان ادامه این وضع را ندارند. از جان نیم جان ملت غرق در خون افغانستان جز چند پارچه استخوان و چند توته گوشت چیزی باقی نمانده است. ازین بربریت دست بکشید و به مردم ملحق شوید. ملت اگر حاضر به محو خاطر از خاطرات سیاه طالبان است، شاید از ناچاری باشد اما راهی جز این برای طالبان هم نیست. این گروه باید به مردم بپیوندند و ازین فرصت در دست داشته قبل از آنکه ناوقت شود استفاده مزید بحال خود و مردم این کشور برند.