القاعده و رابطه آن با گروه های تندرو در افغانستان

القاعده که آن را در زبان عربی پایگاه مینامند، نام سازمان مخوف، دهشت افگن و جنایتکار است که در کشاکش نبرد خونین شوروی در افغانستان شکل گرفت.

اسامه بن لادن از موسسان این سازمان بود. اسامه بن لادن در ۱۰ مارچ ۱۹۵۷ در ریاض، پایتخت عربستان سعودی زاده شد. او فرزند محمد بن لادن، میلیاردر فعال در صنعت ساختمان با آل سعود بود. خانواده بن لادن ۵ میلیارد دلار آمریکایی از صنعت ساختمان‌سازی به دست آوردند که اسامه بعداً ۲۵–۳۰ میلیون دلار آن را به ارث برد.

اسامه در سال‌های جنگ علیه شوروی وارد پاکستان شد و از میان داوطلبان کشورهای عربی زیر نام نبرد اسلام علیه کمونیزم افراد زیادی را جذب کرد. پس از پیروزی جهاد مردم افغانستان علیه قشون سرخ، بن لادن به کشور سودان رفت،او که قبلا افراد خیلی متخصص و مجرب را به عضویت القاعده در آورده بود، نخستین حمله تخریبی و تروریستی را در دارالسلام و نایروبی سفارت های امریکا انجام داد.

پس از فشار های جامعه جهانی و امریکا و تحریم علیه حکومت عمرالبشیر، سودان بن لادن را اخراج کرد. اسامه دوباره وارد افغانستان شد و در شهرهای جلال آباد و نوار مرزی با پاکستان دست به اردوگاه سازی تربیتی زد. وی در مدت اقامتش در افغانستان توانست در بیش از چهل کشور هسته ایجاد کند.از آن جمله در چندین مرکز در شهرهای اروپای غربی،لندن،هامبورگ، میلان و مادرید کشف شدند این مراکز بسیار مهم بودند و برای سربازگیری و جمع آوری بودیجه و طراحی عملیات ها مشغول بودند.این سازمان ترجیح می‌دهد در جاهای حضور و فعالیت داشته باشد تا هرج و مرج حاکم باشد.

 انتخاب افغانستان در زمان حاکمیت سیاه و منفور طالبانی به همین منظور بود. با پیوستن ایمن الظواهری از اعضای برجسته جهاد اسلامی که از او به عنوان مغز متفکر یاد می‌شود. حادثه المناک یازده سپتامبر را رقم زدند. گروه‌های تروریستی دیگری که روابط تنگاتنگ با القاعده داشتند،جنبش اسلامی ازبکستان، گروه ابوسیاف در فیلیپین و سازمان های دهشت افگن دیگر. که در انجام جنایات کمتر از القاعده نبودند. با آنکه رهبران بدنام طالب و امارت شیطانی، خود را در طبیعت از برنامه های این سازمان میدانستند،اما القاعده هیچگاه طرف قبول مردم افغانستان واقع نشد.

 دشمنی و قساوت قلوبی این سازمان جنایتکار علیه مردم بیگناه افغانستان را می‌توان در به آتش کشیدن خانه، مزارع و قتل های دسته جمعی در بلخ، یکاولنگ و شمالی دید.

با سرنگونی نظام منفور طالبانی گمان ها بر این بود،‌ طالب رابطه اش با القاعده را قطع کرده است. اما بعدها روشن شد که همچنان با هم رابطه دارند. در مذاکراتی که در دوحه برگزار شد یکی از پیش شرط های آمریکا قطع ارتباط طالب با این سازمان بود.علی رغم آن که قول دادند رابطه شان را با القاعده قطع می‌کنند.اما قراین نشان داد، در جریان مذاکرات القاعده به طالب ها مشاوره میداد، و طالب ها تضمین های مبنی بر احترام روابط تاریخی با این سازمان را ارائه کردند. رابطه این سازمان با یک دیگر ریشه دار، عمیق و طولانی است. طالب بخشی از مشروعیت و منابع پولی شان را از القاعده می‌گیرند. هنوز هم بخشی از منابع انسانی خارجی طالب ها را این سازمان تدارک می‌کند، مشترک هر دو گروه تکفیری اقامه دولتی به زعم‌ آنها اسلامی است.

قطع دست،سنکسار، منع زنان از آموزش، اجباری پوشیدن برقه و ایجاد اداره امر به معروف. مطلوب القاعده همان بود که طالب ایجاد کرده بود. زمزمه های خروج امریکا از افغانستان القاعده را امیدوار کرده است، دوباره افغانستان جولانگاه فعالیت های تروریستی این سازمان خواهد بود،اما افغانستان هیچ مشترکی با این سازمان آدمکش ندارند. و افغانستان هیچگاه بستری برای القاعده نخواهد شد.