اسلام و محیط زیست

دین مبین اسلام به محیط زیست توجه ویژه ای دارد ، به نحوی که یکی از فرمان های پیامبر اسلام (ص) در جنگ ها این بوده است که حتی شاخه درختی شکسته نشود و حیوانی هم کشته نشود ، خداوند یگانه در قرآن مجید بارها از درخت ها ، میوه ها و گیاهان نام میبرد و پیامبر بزرگوار اسلام پیروانش را به نهال شانی توصیه میکند :

پیامبر اعظم حضرت محمد مصطفی (ص)

عَنْ أنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ الله عَنْهُ  قَالَ: قَالَ  رَسوُلُ الله صَل  الله عَلَیْهِ وَسَلهمَ «مَا مِنْ مُسْلِمٍ یغَرِسُ غَرْسًا أوْ یزَرَعُ زَرْعًا فَیَأكُلُ مِنْهُ طَیْرٌ أوْ إِنْسَانٌ أوْ بهِیمَةٌ إِلا كَانَ لَهُ بِهِ صَدقَةً

ترجمه فارسی:

از حضرت انس (رض) روایت است که پیغمبر خدا (ص) فرمودند: کسی که نهالی بکارد و یا گیاهی را کشت کند و از آن نهال و یا گیاه پرنده ای ، یا انسانی و یا حیوانی استفاده کند، همه این ها برای او صدقه و ثواب محسوب می شود .

از توجه پروردگار یگانه هم نسبت به حیوانات همین بس که چند سوره قرآن به نام حیوانات نامیده شده اند و خداوند ده ها بار در قرآن از حیوان نام میبرد.

و در سوره زنبور عسل میخوانیم که پروردگار شخصا به زنبور عسل الهام میکند:

بسم الله الرحمن الرحیم

وَأوْحَى رَبُّكَ إِلَى النحلِ أنِ اتخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُیوُتاً وَمِنَ الشجَرِ وَمِما یعَرِشوُنَ  (۶۸) ؛ ثهمُ كُلِي مِنْ كلِ  الثمَرَاتِ فَاسْلكِي سُبُلَ رَبِكِ  ذلُلًا یَخْرُجُ مِنْ بُطوُنهِا شَرَابٌ مُخْتلِفٌ ألَوَانُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِلناسِ إن فِي ذَلِكَ لَایَةً لِقوْمٍ یَتفَكَرُونَ {سوره نحل ، آیات ۶۸ و ۶۹}

ترجمه فارسی:

و پروردگار تو به زنبور عسل الهام کرد که در کوه ها و درختان و آنچه (از داربست ها) بر می افرازند ، خانه هایی بساز ، آنگاه از همه ثمرات بخور، پس در راه های پروردگارت که (به الهام او برای تو) هموار شده است برو .

از شکم آنها شربتی  با رنگ های گوناگون بیرون می آید که در آن شفایی برای مردم است ، بیشک در این (کار زنبور عسل) نشانه ای است (از قدرت خدا) برای مردمی که می اندیشند .

بنابراین  محافظت از محیط زیست و مهربانی با حیوانات یک امر مهم است .