کتاب او بدلون

د کتاب لوست، د انساني فکر د پراختیا او انساني پرمختگ تر ټولو مهم فکتور دی. هغه ټولنې پۀ برۀ لاړې، چې کتاب یې ولوست، او د ژؤند اړیکه یې لۀ کتاب سره ژؤندۍ وساتله. څوک چې له کتاب سره ژؤند کوي، هغه بۀ تل ژؤندی وي؛ او کله بۀ هم د یوازیتوب احساس ونه کاندي. د کتاب پۀ اړه د نړۍ نوموتو پوهانو لنډې او اوږدې نظریې ورکړې دي. ځینې یې خورا ښکلې او اثر ښندونکې دي.

ماکسیم گورکي وایي:” کتاب لوستلو ته دوام ورکړه؛ خو په یاد ولره چې کتاب یوازې یو کتاب دی؛ او ته باید خپله هم فکر کول زدۀکړې.”

هاروکي ماروکي وایي:” کۀ ته یوازې هغه کتابونه لولې، چې نور یې لولي؛ نو ته به هم هماغه فکر ولرې، چې نور یې لري.”

مارک هېډن وایي:” کتاب لوستل خبرې اترې دي، ټول کتابونه خبرې کوي،؛ خو ښه کتابونه غوږ هم نېسي.”

شوپنهاور وایي:” د کتاب لوستل بۀ هله ښه کار وي، چې د لوستلو لپاره یې وخت هم واخېستل شي.”

نوموتي لیکوال اسدالله غضنفر وایي:” زۀ چې کتاب لولم، گومان کوم کومه گته کوم. خو چې راډیو، ټلویزیون، اورم / گورم، نو د وخت د ضایع کېدو وېره راسره وي.”

بیا هم گورکي وایي:” کتابونه وو، چې زه یې د ناپوهۍ له ژورو کندو څخه را وایستم، کنه همالته له منځه تلم. پۀ هر صورت، د کتابونو له لارې د انسانانو د تجربو لړۍ زرگونو کلونو ته رسېږي، چې انساني ژؤند ته تسلسل ورکوي. دا هغه وسیله ده چې د انسانانو د ذهني روڼتیا لپاره یې ستر کارونه تر سره کړي دي. کتاب د بشر پۀ ژؤند کې وده ورکوونکی عنصر، ارزښتمنه، ښکارنده او تلپاتې میراث دی. نړۍوال وایي:” لۀ هغه چا ډار پکار دی، چې کتابونه نه لولي.” همدارنگه وایي چې تاسې باید له ویلو سره روږدي شئ، او د دې لپاره تر ټولو ښۀ سن ماشومتوب دی. ماشومانو ته مو کتاب لوستل ور زدۀ کړئ، هغوی ته ور زدۀکړئ، چې پر کتاب مئین شي، د کتاب لوستلو لپاره تر ټولو ښه لار دا ده، چې واړه لویان د لوست پر حال وویني، هغوی دا درک، درک کوي چې کتاب ارزښتمند دی. کتاب لوستل دومره اغېزناک ثابت شوي، چې حتا کۀ ماشوم ښوونیز مرکز ته لاړ هم نشي، او د ښوونیز مرکز تر اغېز لاندې ځینې محدود کتابونه وهم نه لولي؛ نو ماشوم بۀ ځیرک، پوه، او رسېدلی راشي. کتابونه د هغوی سره مرسته کاندي، تر څو نړۍ ښه وپېژني، له کتابونو مو موخه تاریخ، رومان، کېسې، داستان، ژؤند لیک، او داسې نور دي. کۀ ضرور وي، ماشومانو ته مو ډالۍ ورکړئ! تر څو کتاب لوستلو ته تشویق شي. غالباً پۀ امریکا کې یوه مېرمن وه، یو ماشوم یې درلود. ماشوم یې له کتاب لوستلو سره هېڅ مینه نه درلوده.مور یې مجبور شوه، پرېکړه یې وکړه، چې د هرې پاڼې په ویلو سره بۀ پنځه سېنټه (پولي واحد) ورکوي. دا پیسې یې د مور لپاره گرانې او ډېرې وې؛ خو بیا هم ښه پانگونه وه. پۀ هر صورت، ما د کتابونو پۀ لوستلو زرگونه ژؤنده شاته او مخ ته تجربه کړي، دا برکت د نړۍ پۀ هېڅ څه کې نشته. کتاب یوه تجربه ده، تجربې مو لۀ نورو سره شریکې کړئ، او د نورو د ژؤندونو پۀ لوستلو د نړۍ گوټ گوټ ته سفر وکړئ.