خرابات کوڅه وتړل شوه

« په لویو غرو باندې راتاو شول توپانونه
{ګلۍ وریږي}مه ځه دلته شپه وکه پاتي شه باران دی#

دا هغه سندره ده چې د افغانستان راډیو ستیشن نه بیلا بیلو هنرمندانو په خپل غږ په تقرار ډول وویله
دا سندره له کلونو راهیسته د کابل په ګډون په ګڼو ښارونو کوڅو کلیو او درو کې انعکاس کیده

د دې سندري غوښتنه ډېره عجیبه  او کلونه وړاندي له توپانو ویره وه
شاید , د دې سندري ویوونکو  هنرمندانو دا  حس کړې وه چې توپان راتلونکی دی او خپله وېره او پیغام  یې اظهار کړی وو.

خواشینونکې ده چې طالبانو په خپل راتګ سره د افغانستان  د هنر او موسیکې  غاړي ته رسۍ واچوله ، سندره یې خاموشه  او د سندري د پیشګویي توپان حاکم شو طالبانو موسیکې حرامه وګڼله او سندره یې کافره کړه.

د کابل په ګډون  له شوره او د سندرو په غږ ښایسته ښار خاموشه شو او موسیکي سکوت وکړ ,کلپونه ,ستیجونه ,سینماوي او ستوډیوي په یوې ګردجني چوپتیا وپوښل  شوې, او دروازې یې کلوف شوې.

هنر خاموشي نه لري بلکې په افغانستان سره محدود او افغانان محروم شول

افغانستان د نړۍ هغه هیواد ده چې خپله او فرهنکې اسیله موسیکي لري چې کلونه کلونه یې ژوندۍ ساتلې او ځیني الې یې پخپله ساز کړې دي ,
دا باید ووایو چې په دې ورستیو کلو کې د موسیکې لپاره ډیر کارو وشو بې شمیره ښځینه او نارینه هنرمندانو د موسیکۍ ډګر ته را ودانګل, په پخوانیو سندرو یې کار وکړ او نوښت اوره پعالیتونه یې مخته یووړل,  د موسیکۍ  په ډکر کې یې نه ستړې کیدونکې هڅي او تکلفونه وګالل.

افغانستان میلینونه د هنر مینوال او زرګونه هنرمندان لري ,چې امو, هلمند او کابل سیند به یې د خپلو مستو څپو په شور او شڼا سره نومونه اخیستل او د سندرو بدرګه به یې کوله

د یادوني وړ ده چې  هنر او موسیکې په افغانسان کې خپله ډېره پخوانۍ مخینه لري او له همدې توسنه کابل خرابات کوڅه د هنر او موسیکې کوڅه یاده شوې .

خرابات په کابل کې هغه کوڅه ده چې ګڼ شمیر اوسیدونکي یې هنرمندان دي ,د موسیکې الې کښي جوړیږي او کلونه کلونه هنرمندانو د همدي هنر له لاری یوه ګوله ډوډۍ خپلو ماشومانو ته پیدا کوله

طالبانو خرابات کوڅه وتړله او هنرمندان یې بې شرنویشته پریښودل او د خولې ډوډۍ یې له لاسه ځیني په زور  واخیسته او د هنرمند اولاد  فقیر او  اواره  شول

دا به  د هنرمندانو او هنر  د مینوالو لپاره د نه زغملو وړ وي چې خرابات وتړل شو.

ډیره  دردونکې ده چې هنرمندان د هنر د تړلو سره له ګڼ شمیر ستونزو  مشکلاتو سره لاس او ګریوان خپل راتلونکې ته ډیر اندیښمن دي.

هنرمندانو د جګړې زید شعارونه په موسیکي ورکول,مګر وس  بې توانه د ژمې شپې او ورځي په بې وسۍ سره په خپلو سړو بې تودوخي او بې ډوډۍ کورونو کې سبا کوي.
هلمند، امو او کابل سیند  ناهیلی او خاموش تیریږي.

////////////////////////////////////////////////////////////////////////