مور

ځوانې ښځې پاس وکتل، لمر ته یې غټې تورې سترګې وځلیدې، یودم یې تندی وغوړید، څنګ ته یې وکتل، ګام یې واخیست.
چیغې یې کړ:
ــ شرم وکړه … شرم.
بوډۍ له تور ټکري ګونځې سترګې راویستې، د لمر سپینې وړانګې د بوډۍ سترګو ته سیخې شوې، وړاندې یې ځوانې ښځې ته په ځير وکتل.
ویې ویل:
ــ نږورې! څه خبره ده؟
ځوانې ښځې خپله خبره تکرار کړه.
بوډۍ په حیرانۍ ورته وکتل، په خپل ځای کې په زحمت کېناسته، په سر یې ټکری سم کړ.
زیاته یې کړه:
ــ نږورې! څه شوي؟ څه مې کړي؟
ځوانې ښځې حولۍ ته وکتل، وړاندې په خاورو کې یې په خیرن ماشوم سترګې ولګیدې، ټکری یې په غاړه کې راپرېوت، خواښې ته یې وکتل.
په تونده لهجه یې وویل:
ــ کېنه… کېنه، نوکره دې درته ګرځي.
بوډۍ وټوخل.
زیاته یې کړه:
ــ څه په ګډو وډو سر یې؟
………..
کړپ شو، دروازه خلاصه شوه، پنځه ویشت کلن ځوان راننوت، ځوانې ښځې چیغې کړ:
ــ خدای مې دې درنه خلاصه کړي.
د بوډۍ تندی تریو شو.
ځوان وویل:
ــ بیا څه ټکه را پرېوتې؟
ځوانې ښځې په ژړا پیل وکړ، له سترګو یې لپه لپه اوښکې بهېدې.
ځوان چیغې کړې:
ــ مورې! څه یې در کړي؟ هر وخت دې پسې را اخیستې وي.
د بوډۍ زړه ولړزید.
په لړزیدلي غږ یې وویل:
ــ زویه! ما هیڅ نه دي کړي.
ــ بس … بس نور مو په ارامه پریږده.
ځوانې ښځې وخندل، بوډۍ ته یې وکتل، له اوښکو ډکې سترګې یې ځوان ته نیولې وې.
ځوان خپل زوی له خاورو ور پورته کړ، بوډۍ پټې په خپل تکري اوښکې پاکې کړې، په زوی پسې یې وکتل، مخامخ کوټې ته ننوت.
شېبه وروسته له کوټې غږ راغی:
((په دنیا کې یوه مور ده چې زړګی پرې راټولیږي)).

پای.
۲۰۱۷، ډسمبر ۸ مه
د مور نړیواله ورځ د ټولو میندو ته مبارکه وي.