دنبالش نگردید؛ پاکستان می‌داند تروریزم کجاست!

لوی درستیز پاکستان دیروز وارد کابل شد. لوی درستیز کشورهای ازبیکستان و قزاقستان هم دوشنبه به کابل آمدند. این سه مقام نظامی نشست مشترکی را با رییس جمهور غنی و قوماندان نیروهای ناتو در کابل برگزار کردند.
نشستی که گفته ‌می‌شود اشتراک کنندگان به دنبال راهی برای مبارزه با تروریزم و مواد مخدر هستند. لوی درستیز پاکستان آمده تا باز بگوید که می‌خواهد در مبارزه با تروریزم سهم بگیرد و سران نظامی کشورهای ازبیکستان و قزاقستان نیز در این نبرد، همکار دولت افغانستان باشند.
اما بیان این نکته مهم است که حکومت وحدت ملی از آغاز کارش تا اکنون بارها اعلام کرده که در محافل ملی و بین‌المللی، جهان را قناعت داده که تروریزم در پاکستان است. حکومت گفته که اجماع جهانی در مورد لانه‌های تروریزم به وجود آمده است.

همچنان منزوی شدن پاکستان را، حکومت وحدت ملی یکی از دست‌آوردهای خود می‌داند. منزوی شدنی که به قیمت حمایت از تروریزم نصیب پاکستان شده است.
در جریان یک ماه گذشته دو بار هیات افغانستان به پاکستان سفر کرده تا از اسلام‌آباد بخواهد علیه تروریزم مبارزه کند. یک بار پس از حمله خونین در چهارراهی صدارت و یکی هم در ساعات پایانی راه‌پیمایی گسترده پشتون‌های آنسوی دیورند علیه دولت اسلام آباد.

ظاهراً هردو سفر بی نتیجه به پایان رسیده؛ گرچه در سفر نخست وزیر داخله افغانستان گفت که لستی تروریستان را به اسلام‌آباد ارایه کرده و اقرار پاکستان را در مورد اینکه لانه‌های تروریزم دراین کشور وجود دارد، گرفته است.
پس از این سفرها، اکنون اما لوی درستیز پاکستان به کابل آمده تا راه مبارزه با تروریزم را به کشورهای افغانستان، قزاقستان و ازبیکستان نشان بدهد. ارگ ریاست جمهوری می‌گوید که بیش از بیست گروه تروریستی در افغانستان حضور دارند و علیه مردم و نظامیان می‌جنگند. پاکستان نیز اقرار کرده که ده‌ها گروه تروریستی و سران آنان در پاکستان هستند.

با وجود همه‌ی اطلاعاتی که وجود دارد. نشست امنیتی با حضور قوماندان عمومی ناتو در کابل چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد.
باید گفته شود که سران نظامی قزاقستان و ازبیکستان به کابل خوش آمدند؛ اما پاکستان می‌داند که تروریزم در کجا است و چطور باید مبارزه کرد.
جنرال قمر جاوید باجوه بهتر از هرکس دیگر می‌داند که طالبان، شبکه‌ی حقانی و مجراهای تمویل داعش در افغانستان در کجا هستند و پاکستان در سرکوب آنان چه نقشی می‌تواند داشته باشد.
نشست دیروز تمثیل است. پاکستان سال‌های سال دروغ گفته و تمثیل صداقت را کرده است. اسلام‌آباد هرگز نمی‌خواهد دست از سیاه کاری‌ها و ناامن سازی منطقه بردارد. وقتی پاکستان به عنوان حامی تروریزم صادق نباشد؛ نشست‌های امنیتی چند جانبه بی فایده خواهد بود.

افغانستان در حال حاضر ناتو و بیشتر کشورهای منطقه به شمول هند را در کنار خود دارد. نشست‌های سیاسی راه به جایی نمی‌برد. کابل باید پاکستان را وادار کند تا علیه تروریزم برخیزد.
کوکنار در افغانستان کشت می‌شود؛ اما تبدیل کردن شیره‌های آن به انواع مصرف شونده‌های مخدره تجهیزات و امکاناتی می‌خواهد که وجود آنان در افغانستان قریب بر محال است. پس می‌توان گفت که پاکستان در حقیقت از قاچاقچیان و تولید کنندگان مواد مخدر نیز حمایت می‌کند.
دولت افغانستان از هر مجرای ممکن باید پاکستان را مجبور به اقدام علیه تروریزم کند. بیشتر لانه‌های تروریستان در مناطق قبایلی پاکستان موقعیت دارد. ساحاتی که مردم آن چند روز پیش ده روز علیه دولت اسلام آباد قیام کردند و خیمه‌ی تحسن برپا کردند.

حتا مردم پاکستان از سیاست‌های این کشور رضایت ندارد. پس چطور می‌توان به عملکرد صادقانه‌ی سیاست مدران این کشور در مبارزه علیه تروریزم و مواد مخدر در افغانستان باور کرد.
اگر دولت افغانستان ستراتیژی جدید و موثر علیه پاکستان اتخاذ نکند. نشست‌ها برگزار خواهد شد. سفرها انجام خواهد شد؛ اما نه صلحی تامین می‌شود و ثباتی در منطقه حکم فرما خواهد شد.

روزنامه سرخط