مرد باش، یا نوکر مرد/ نجیب ننګیال

په غني چې ننګه کوئ، حال به مو لکه امرخېل داسې وي. څلور کاله یې هیڅ بې هیڅه په انزوا کې وساته. نه یې د هفه له ولسي نفوذ، منطق، د ژبې له فصاحت، بهترین مدیریت او انرژۍ ګټه واخیسته. نه یې مشورو ته وغوښت او نه یې امتیاز ورکړ. ماشومانو ته یې د میربچه خان مډالونه ورکړل. مجاهد زاده ګان یې و نازول او دولسم پاسان یې وزیران کړل. خو دا د پراخ درایت، لوی زړه، حوصلې او تعهد سړی یې په دې و ځوروه چې د ولس له رایو او د یو قاطع اکثریت له حقونو یې دفاع وکړه. که امرخېل تقلب کړی وي، نو بیا خو له سره د دې حکومت مشروعیت نشته. بیا خو ولسمشر عبث نارې وهي چې زه مې په ماغزه راغلی یم. که دا خبره نه وي نو ګناه یې څه وه چې دا څلور کاله په انزوا کې و. اوس يې په کوم جرم د غلو، جاسوسانو او لنډغرانو په لیست کې اچولی؟ مونږ دا ستره بې عدالتي غندو او که ولسمشر غني همدومره ناځوانه او ډارن سړی وي، نو بیا ځلي دې له دې ځوانانو د ملاتړ او ننګې تمه نکوي. ولسمشر زمونږ په رایه راغلی او مونږ ولسمشر کړی. تر مونږ لوړ او د ډېر شرف حقدار نه دی. په دیموکراسۍ کې د واک، صلاحیت او مشروعیت مرجع رایه ورکوونکی دی، رایه اخیستونکی نه دی. مونږ چې څوک د زرګونو لنډغرانو، لېوانو او ښامارانو له هجومه وېستلی او تر ارګه رسولی شو، مخکې یې د پوښتنې جرات هم لرو. مونږ ساده ګان او سپین زړي یو، خو احمقان هیڅکله نه یو.