آصف بهاند

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۲۲۶‌مه برخه پاکستان، پاک نه دی مردار دی ټــولـه اسـیا کې یې خـپـاره شـولـو بـویـونـه  اور مې له خپلې لمن واخیست که هوښیار نه شم نو بلېـږي به وي اورونه د پنجاب کور دې خدای ویجاړ کړي چې ورانوي د مهاجرو خام…

زمـوږه کـتـابـو کـې غــڼـو ځــالې کــړي دي زمــوږه د مـکـتـب دروازې زنـگ وهـلې دي  دا زړونه د حرا د غره اقراء غواړي خالقه! دا ستـړې ارواگانې نـورې جـنگ وهـلې دي (عبدالوهاب باور) تر شپـږم ټولگي پورته د افغان نجونو پرمخ د ښوونځیو تړل…

د لنډیو پر ټـټـر باندې د کډوالۍ انځور شپـږمه برخه لنډۍ، د ثبتولو ستونزه ۲۲۵‌مه برخه بدن مې تور شو، سوی سکور شو پاکستاني پولیس مې هرپل زوروینه   پردی وطن، پردی قانون دی خواره نیستي ده، ټول وجود مې سوځوینه   د بل پر مټ ژوندون ښه…

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه دوه‌سوه‌‌څلیر‌یشتمه برخه خپله مې کړي، ملامت یم وطن مې وران کړ اوس د نورو احتیاج یمه   هم مې ښکنځي، هم مې وباسي د اخوند نسل مې له هراړخ زوروینه   پر موږ دې وکړل پاکستانه پر تا دې وشي ډېر ترخه ـ ترخه چمونه…

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه دوه‌سوه‌‌درویشتمه برخه پر تورو غرو راشه وطن ته دا نورې لارې پنجابي نیولې دینه   په بل وطن مې پېرزو نه یې خدای دې د کور په څنگ کې درکړي دولتونه   د ایران هرځای ته چې لاړ شې یا به دې سوځي، یا اوبو ته غورځوینه…

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه دوه‌سوه‌‌یوویشمه برخه د ایراني اخوند له لاسه د زړه پر سر مې سل پولۍ ولاړې دینه   پاکستاني ظالم له لاسه پرسره اور ناست یو د وطن ارمان کوونه   پر خپل وطن مې کبر کړی پردي وطن لکه د مالگې ویلې کړمه  …

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه دوه‌سوه‌‌یوویشمه برخه د هجرت اور یم سوځولی د وطن باد راباندې لگي، روغ به شمه  سهو مې وکړه ورته راغلم د پنجابي چل‌ول به بار پر اوږو وړمه  په خپل وطن کې شهزاده وم د پنجابي مزدورۍ، تورپنجابي کړمه  زما خو رنگ داسې…

د لنډیو پر ټـټـر باندې د گډوالۍ انځور لومړۍ برخه لنډۍ، د ثبتولو ستونزه دوه‌سوه‌‌شلمه برخه پاکستانی قانون دې ستا وي زۀ به درپرېـږدمه کرلي یادگارونه   ښه ده چې بیا وطن ته راغلم د ایراني له «اشغال» خدای بېغمه کړمه   موږ د پښتو په مخه…

ما باندې وطن کې د ځوزانو بړستن واچوئ زه پـردي وطن د ورېښمو کمپل نـه غــواړم (آصف بهاند) «بس دی، زه پوه شوم چې اسلامیت او انسانیت څه معنی.»   «د پنځوس‌کلن تاریخ ژوندی کتاب: هغه درد، غم، ناهیلي، بې‌چاره‌ګي، بې‌کوري، بې‌وطني...چې…

د دې کرښو په پیل کې غواړم ووایم چې: له زندان څخه د قلم لار ټولنې مشر مطیع الله ویسا په راخوشې کېدو داسې خوښ یم لکه د خپلې کورنۍ غړی مې چې وي. هسې هم د نوي نسل د روزلو، د تړلو ښوونځیو د پرانستلو، د مطالعې د عامولو او د نجونو د تړلو ښوونځیو د…