Browsing Tag

پیر محمد کاروان

خدایه نیسه مې په غېږ کې

خواږه توري پرخې پرخې، له سپوږمۍ را ورېدلي د ګلژبو شاعرانو، سرودونه غوړېدلي *** شپه حبشه راته وایي، ستوري ستوري غزلونه مخې مخې ته را درومي، وړانګې وړانګې منزلونه زړونو زړونو ته د مینې، سل تارونه غځېدلي ------ *** راته وایي بیا به…

کاشکې

کاشکې زړه مې شي ورغوی په ښي لاس کې له خوږو دانو نه ډک وي تر خوږو دانو وي لاندې پټې شوې څو تازه تنکۍ تڼاکې ته هم راشې پر خوږې کوترې واوړې له ورغوي مې تاوېږې چارچاپېره چې له زړه دې وي نازکې لوږې ایستې ها شډله ځیږه وېره چې په ورو، ورو…

د پیر محمد کاروان ژوندلیک

پیر محمد کاروان د نور محمد زوی د خوست ولایت، تڼیو ولسوالۍ اړوند د نریزې پۀ کلي کې پۀ(۱۳۳۸) هــ ش کال کې زېږېدلی دی. لومړنۍ او منځنۍ زده کړې یې ذ تڼیو ولسوالۍ اړوند د نریز کلي تر شنۀ چنار لاندې سرته رسولې دي. لۀ اووم ټولګي څخه تر لسم…

کاروان د یو الْهیاتي وجودي په حېث

نن د ګران پیر محمد کاروان ورځ لمانځل کیږي. زه د دغې ورځې په مناسبت خپل مضمون و دوئ ته ډالۍ کووم. په کوم کې چې ما د وجودیت د نظري مباحثو او وجودي اصطلاحاتو په رڼا کې د دوئ د شاعري جاج اخیستی دی. دا مضمون زما په اوس تازه چاپ شوي کتاب “په پښتو…

د پيرمحمد کاروان په شعر کې د حواسو توافق

د فرانسي له لوی انقلاب سره د بشر په ژوند کې تغیر راغی، او دا تغیر نه یوازې دا چې په اقتصادي، اجتماعي او سیاسی برخه کې و، بلکې دا تغیر په ادبیاتو کې هم رامنځ ته شو. نوي ادبي مکتبونه جوړل شول، په ادب کې نوي مصطلحات او نوي ادبي صنعتونه رامنځ…

کاروان او د پښتو نوی شعر

افغانستان کې دنوي شعر نښې نښانې که څه هم له ښاغلي پیرمحمد کاروان وړاندې موندل کيږي خو حقه وینا دا ده چې ښاغلي کاروان د نوي شعر نوی تعارف او پيژندګلو له لوستونکي سره وکړله. له دې مې دا مقصد نه دی چې ګوندې ښاغلي کاروان یواځې نوې شاعري…

غزل

نیمه نیمګړې پوره نه شوه نیمه خوا پاتې شوه نیمه سندره مې ویلې نیمه بیا پاتې شوه بله ډیوه ناڅاپه مړه شوله، حیران دې ته یم چې د تیارې په کوم یو جېب کې یې رڼا پاتې شوه د دوو مسرو واله یوه لنډۍ ترې و ټوکېده نه د سپوږمۍ لاس او نه…

غزل

که یې ګراني ده، که ارزاني ده په مینه پایي، دنیا فاني ده د سپوږمۍ شپه ده، بلبله واوره ګل ګل نغمه یې، شنه آسماني ده په موسکا موسکو، لېمو ته ګوره بې مینې مه شې، چې ناځواني ده د ساقي سترګې، تورې ګورګورې زما غزله، ارغواني ده…

غزل

روغ چې شي په زړونو کې پراته داغونه تور په تا خدای خو دې درمل کړه چې دردونه شي ټکور په تا * وینه چې سکته نه شي په زړه کې د نرګس ګلاب بل دې شي په شنو اوبو دا سور او ژېړی اور په تا جېب د تیږو هر سړی سپړدی شي مومیایي پسې زهر په…

ژاړي

شیطان به خاندي خو انسان او پرښتې ژاړي ستا په ماتم کې، د وطن بُوره ادې ژاړي د ژوندون متن اوښکې اوښکې په سلګو یې لولم لفظونه مات کلمې کولپ دي او جملې ژاړي د کلي پورې غونډۍ ټوله هدیرو، ونیوه د کلي زړه چاودلی ماتې دروازې ژاړي…