نابخردی سیاسی طالبان

نابخردی سیاسی طالبان؛

از همان آغاز مذاکرات صلح میان هیات‌های امریکایی و طالبان امیدها به صلح و ثبات در افغانستان نسبت به هر زمان دیگر بیشتر شده بود، اما متاسفانه با سپری شدن هر دور این مذاکره، حقایق پشت پرده از معاملۀ پنهانی میان طرفین برملا می‌شد، تا اینکه با اتمام دور نهم این مذاکرات، همه چیز در انتظار امضای توافقنامۀ صلح میان امارت و واشنگتن بود و همه چیز بر هم خورد.
ایالات متحدۀ امریکا در مجموع روی دو اصل در این مذاکرات تمرکز داشت. یکی اینکه طالبان با تمام گروه‌های تروریستی به شمول القاعده قطع رابطه می‌کند و دومی هم اینکه، خاک افغانستان تهدیدی برای طالبان نباشد. طالبان نیز هر دو را در متن توافقنامه پذیرفته بودند و تعهد مقابل هم خروج نظامیان خارجی از افغانستان بود.
اما دور روز پیش از تاریخ امضای توافقنامۀ صلح میان ایالات متحدۀ امریکا و طالبان، جنگجویان طالب مرتکب حملۀ موتر بمب در سرک شش درک شد که جان یک امریکایی و یازده افغان را گرفت. این حمله دسته به تیشۀ ترمپ داد و ضمن لغو موافقتنامه، دوام آن را منسوخ و منتفی دانست.
دونالد ترمپ، رئیس جمهوری ایالات متحدۀ امریکا بعد از لغو موافقتنامۀ صلح با طالبان، این گروه را به حملات نظامی تهدید کرد و مدعی شد که میزان حملات بر طالبان در ده سال اخیر، کم سابقه بوده است. در ضمن، گزارش‌های نیز پخش شد که طالبان از قطر ممنوع‌الخروج شدند، ولی با آنهم به روسیه سفری داشتند.
رهبران امارت در روسیه گفته اند، هنوز هم علاقمند مذاکره و ختم این بحران در افغانستان هستند. شیر محمد عباس ستانکزی، عضو دفتر سیاسی گروه طالبان در مصاحبه با تلویزیون دولتی روسیه گفته است: «جنگ بر ما تحمیل شده است. متاسفانه هر گاهی که ما به یک توافق نهایی رسیده ایم، مذاکرات از سوی ایالات متحده لغو شده است.»
بدون شک، این برای طالبان و هم برای ایالات متحدۀ امریکا یکی از فرصت‌های طلایی برای ختم این جنگ به دست داده بود، متاسفانه نه امریکا و نه هم طالبان از این فرصت استفادۀ مطلوب کردند. طالبان باید می‌دانستند که دیگر هیچ زمانی چنین فرصتی برای شان مساعد نخواهد شد، اما این جنگجویان که جزء جنگ با هیچ چیز دیگری بلدیت ندارند، همچنان به ایجاد وحشت ادامه دادند. طالبان در اینجا نهایت ضعف خویش را نشان دادند و از خرد سیاسی خود کار نگرفتند.
بهتر بود طالبان قبل از آغاز هر نوع مذاکره، نخست آتش بس می‌کرد تا اعتماد حکومت و مردم افغانستان و جامعۀ جهانی را به خود جلب می‌کرد.
طالبان نظر به متن موافقتامه با ایالات متحدۀ امریکا جنگ در افغانستان را برده بودند، اما نیکبختانه از امضای یک تفاهم نامعلوم جلوگیری شد، تفاهمی که آیندۀ افغانستان در آن کاملاً مبهم بود و افغانستان به روزهای سیاه و تاریک رژیم بی رحم طالبانی برمی‌گشت.
حالا دیگر، صلح نه برای امریکای و نه هم برای دولت افغانستان اولویت است. اولویت فعلی هم برای دولت افغانستان و هم امریکا، انتخاباتی که از قرار است ده روز بعد برگزار شود.
معلوم نیست که چه زمانی بار دیگر فرصت طلایی دیگر برای طالبان دست خواهد داد تا این جنگ خانمان سوز را پایان دهند. قطر اکنون به زندانی برای طالبان مبدل شده و رهبران این گروه سفاک از هر کردۀ خود ندامت می‌کنند.