!فراکسیون طالبانی

طالبان از آوان ازدست دادن رهبرشان ملا عمر آخندزاده تا اکنون بار ها طعم انشعاب به فراکسیون های متعدد را چشیده اند. این چنین اختلافات درون گروهی میان طالبان پدیده تازه نبوده و سال هاست که زمینه را برای دست اندازی کشورهای بیرونی مساعد ساخته است، که هر پارچه‌ ای از این گروه تحت رهبری فرد خاصی از سوی یکی از کشور های همسایه تجهیز و حمایت میشود. اکنون نیز این اختلافات میان رهبران طالبان موجود است که اندک اندک بیرون درز کرده است. مدت دو هفته میشود که در بین رهبری طالبان در کشور پاکستان اختلافات شدید در رابطه به مذاکرات و روند پروسه صلح و آتش بس به وجود آمده است و رهبری طالبان در سطح افغانستان میخواهند به سه بخش و یا گروپ ها تقسیم بندی شوند: – ملا هیبت الله – شبکه حقانی – مفتی ملا یعقوب پسر ملا عمر شبکه تروریستی جدید را تحت نام شبکه خراسان – ملا عبدالغنی برادر – ملا عبدالقیوم ذاکر – و یک تعداد رهبری طالبان دفتر قطر حزب جدید را تحت نام حزب دولت اسلامی – یک تعداد از رهبری شورای کویته – پشاور طالبان و میرانشاه با گروه داعش یکجا می گردند . این گونه انشعابات که باعث ایجاد اختلاف میان طالبان گردیده است، و احتمال میرود تا طالبان را با نام های متفاوت بجان هم اندازند و این که قوه نظامی طالبان را تقسیم سه یا چهار میکند، به نفع دولت و ملت افغانستان است. اما از سوی دیگر این گونه پارچه شدن ها زمینه را برای دست اندازی کشور های ذی نفع در بحران افغانستان، مساعد می گرداند. طالبان برای امرار معیشت و دریافت تجهیزات جنگی مجبور بود تا فقط یوغ از اسارت را به گردن شان اندازند، و به یک کشور خاص مزدوری کنند. اما این نوع تقسیمات سبب میشود تا گروه های مختلف به کشور های مختلف وابسته گردند و توان دولت را در کنار آمدن با این گروه ها ضعیف بسازند. قبل ازین دولت با یک مرجع دولت اسلامی طرف بود می توانست به آسانی دشمن را تشخیص دهد.

قابل یاد آوریست که طالبان همیشه چشم به نابودی حکومت و جان مردم این کشور داشته اند و برای رسیدن به اهداف شان از هر سدی عبور میکنند. حالا درست معلوم نیست که کدام طایفه ازین گروه در صدد صلح اند و کدام یک در تلاش جنگ، اما مانند گذشته واضح است که گروپهای متذکره از طرف آی اس آی، سپاه پاسداران ایران، کشورهای عربی و روسیه تمویل میشوند. قبلاً نیز گزارش های به نشر رسیده بود که از حمایت نیروهای طالبان در سمت شمال کشور بواسطه روس ها در غرب، ایران و در سایر نواحی مهم توسط پاکستان، پرده برداشته بود. از دید من طالبان به هر شاخه یی که تقسیم گردند فطرت شان خونخواری و دهشت افگنی است، ناممکن نیست این تجزیه فقط یک تله برای دولت افغانستان باشد تا نظر متمرکز حکومت و امنیت ملی را در برابر این گروه فریبنده سازد. پیشرفت ها در امور پروسه صلح، و رهایی زندانیان طالب قرار اساسنامه متعهده بین طالبان و آمریکا زمان برگزاری نشست بین الافغانی را نزدیک تر از قبل ساخته است و این گفتگوها فقط با گروه واحد طالبان انجام می یافت، اما اکنون دولت افغانستان باید تدابیری درست کند که با کدامین گروه صلح کند و با کدام یک جنگ؟ در جریان این پروسه معلوم خواهد گردید که کدام گروه انشعابی از طالبان از مذاکره با افغان ها بیزاری جسته و دوباره به سنگرهای گرم جنگ بروند و با این راهکار، طالبان هرچه دولت افغانستان و کشور های هم پیمان است را دور بزنند. و با این برنامه میتوانند به کشت خون شان از آدرس دیگری ادامه دهند.

 حکومت افغانستان باید به هر صورتی که میشود بر چگونگی و چرایی این تجزیه واقف گردد تا بتواند تدابیری علیه آن اخذ کند. در غیر آن حکومت و مردم افغانستان ازین پس در میان سه گروه از طالبان تلف خواهند شد و مسئولیت آن را هر یک ازین شاخه ها بدوش دیگری خواهد انداخت.

از آنجا که معلوم نیست کدام شاخه طالبان نیت صلح دارد و کدام جنگ؟ و درین هم شکی نیست که زندانیان رها شده، چنانکه گفته اند دوباره به سنگر های جهاد شان میروند، اینکه به کدام سنگر میروند؟ و از کدام‌ شاخه طالبان حمایت میکنند همچنان مبهم است.

حکومت حکومت افغانستان در چنین شرایط مبهم نمیتواند تصمیم درست بگیرد. پس نیاز است حکومت تا شناسایی دقیق گروه های منشعب و آگاهی از چیستی آنها پروسه های مربوط به مذاکره بین الافغانی را تعطیل قرار دهد.