آیا صلح در راه است؟

قرار است به زودی گفتگوهای صلح میان هیات مذاکره کننده دولت افغانستان و گروه طالبان در قطر آغاز گردد؛آغاز روندی که سال ها مردم افغانستان منتظر آن بودند و برای شروع آن لحظه شماری می نمودند.

واضح است که مردم افغانستان هرگز جنگ نخواسته و نمی خواهند ولی سال ها قربانی جنگ هایی بوده اند که از سوی کشورهای همسایه و منطقه شعله ور گردیده بود.این جنگ های ویرانگر و تباه کن بیشترین رقم شهروندان کشور را متضرر نموده، زیرساخت ها را ویران، فقر را دامنگیر و غم را در خانه های مردم داخل نموده است و قمره 4 دهه جنگ تمام عیار که در افغانستان جریان داشت جز ویرانی سود دیگر به همراه نداشت.

اکنون جامعه جهانی و قدرت های بزرگ به شمول ایالات متحده آمریکا ظاهراً عزم خود را جزم نموده است که به جنگ های تحمیلی در افغانستان نقطه پایان گذاشته و مسائل مربوط به افغانستان را از طریق مفاهمه و گفتگو حل و فصل نمایند از این رو قرار است که به زودی دولت قطر میزبان گفتگوهای صلح میان نمایندگان دولت افغانستان و گروه طالبان باشد.

دولت افغانستان نیز مصمم است که به هر نحو ممکن، صلح و امنیت را در کشور برگرداند و طالبان را وادار نماید تا به صلح تن داده و دست از کشتار و ویرانی بردارند.

به همین منظور تا اکنون بیش از 3000 تن از زندانیان این گروه، را از زندان های کشور رها و عنقریب صدها تن دیگر شان را نیز آزاد خواهد نمود امری­که اعتراض های زیادی را نیز در پی داشت و خیلی از قربانیان جنگ ها، رهایی این تعداد را پا گذاشتن روی خون قربانیان و ورثه آن ها عنوان نمود و مدعی اند که این زندانیان به جرایم ضد بشری محکوم اند و دست های شان به خون شهروندان افغانستان آلوده است. این زندانیان از میادین نبرد گرفتار گردیده و تعدادی هم حین جابجایی ماین های کنار جاده و یا انجام حملات مسلحانه از سوی نیروهای امنیتی کشور گرفتار شده اند و رهایی آن­ها امتیاز بزرگ برای طالبان به شمار می رود که ارزشش را ندارد.

شماری از شهروندان کشور آزادی زندانیان طالب را بیش از اینکه به نفع صلح و امنیت سراسری بپندارند، به نفع طالبان می پندارند و نگران اند که این افراد از زندان ها رها و دوباره به خطوط نبرد بر خواهند گشت و علیه نیروهای امنیتی کشور، به جنگ مسلحانه خواهند پرداخت و صفوف جنگ را تقویت خواهند کرد.

ولی دولت افغانستان انتظار دارند که با آزادی این زندانیان، کلید گم شده صلح بدست آید، طالبان دست از خصومت برداشته با درک حقایق جنگ افغانستان و اینکه قربانیان جنگ تنها و تنها مردم افغانستان اند، دست از لجاجت برداشته به پروسه صلح بپیوندند و این گروه با آزادی این زندانیان به دولت افغانستان اعتماد نموده، حقانیت دولت و نهادهای امنیتی را درک و بدانند که دولت افغانستان آماده است تا هزینه صلح را بپردازد.

جامعه جهانی به شمول قدرت های بزرگ نیز با تقبل هزینه های سنگین جنگ در افغانستان نزدیک به دو دهه ای که حضور پررنگ نظامی، تسلیحاتی و اقتصادی دارند، آن ها نیز باید به نتیجه ملموس برسند و به مالیه دهنده ها و خانواده های قربانیان خویش پاسخ قانع کننده از جنگ افغانستان داشته باشند چون در جنگ افغانستان صدها تن از سربازان این کشورها جان های شان را از دست داده اند. خانواده های آنان باید بدانند که فرزندان شان برای دستیابی به یک سلسله ارزش ها، جان های شان را از دست داده اند نه برای هیچ. همچنین این دولت ها مطمئن شوند که دیگر تهدید علیه امنیت ملی و شهروندان شان از قلمرو افغانستان نیست و دیگر القاعده و یا کدام گروه تروریستی دیگر در افغانستان لانه نخواهد کرد و از آدرس افغانستان علیه منافع ملی و امنیت اجتماعی شان، صدمه وارد نمی گردد.