د طالبانو زور زیاتی، له مسؤلیت یې ځان خلاصولی شي

طالبانو په څلورم ځل هم پر کابل راکټي بریدونه وکړل، خو په دومره توپير چې یو ځل یې د بریدونو مسوولیت منلی او درې ځل نور یې نه دی منلی.

طالبانو د لوړې مراسمو باندې راکټي بریدونه وکړل، دا چې دې مراسمو کې زلمی خلیلزاد او د ناټو قومندان و، طالبانو یې مسوولیت و نه منه، خو کله چې د ازادۍ جشن و، پر دفاع وزارت یې راکټونه وتوغول چې بیا یې مسوولیت  ومنه.

تر دې وروسته طالبانو بیا دوه ځل پر کابل ړانده راکټونه وتوغول چې ټول راکټونه پر استوګونو کورونو او بازار کې ولګیدل چې شاوخوا شپيته کسانو ته یې مرګ ژوبله واړوله، خو مسوولیت  یې و نه منه.

همداسې یې د شنبې په سهار یو ځل بیا پر  کابل ړانده راکټی بریدونه وکړل چې یو ملکي وګړی پکې شهید شوی او دوه نور ټپيان شوي دي.

دا د طالبانو د تاوتریخوالي دوام دی چې نه  غواړي د سولې مذاکراتو په  دوام کې اوربند وکړي او یا تاوتریخوالی کم کړي.

دا یوه بیلګه ده چې وړاندې مو کړه، طالبان دغه ډول هر سهار او هره شپه کلیوال باندې په ويښه تیروي، له کلیو او کورونو د افغان ځواکونو پوستو باندې بریدونه کوي او خلک یې ژوند کې تنګ کړي دي.

کنه څنګه کیدلی شي چې طالبان یو ډول بریدونه کوي  خو د ځینو مسوولیت مني او د  ځینو نورو مسوولیت نه مني.

طالبان د تاوتریخوالي مسوول دي، یا بریدونه خپله کوي او یا دا ډول بریدونو ته زمینه سازي کوي.

طالبان په ډاګه وایي چې په افغانستان کې نورې ترهګرې ډلې نشته، نو چې نورې ترهګرې ډلې نشته، دا بریدونه څوک او د څه لپاره کوي.

طالب د دې وطن لپاره سرطان دی او تر څو چې دا د سرطان دانه یا غوڅه شوي نه وي، او یا یې درملنه نه وي شوي، دې وطن کې به د جګړې اور دوام لري.

یوه هیله او اندیښنه سولې ته ده

که طالبان سوله وکړي، بیا یې هم ځینې جنګي ډلې دغه ډول بریدونو ته دوام ورکوي لکه د شنبې سهار یې چې پر کابل راکټي بریدونه وکړل، خو سیاسي ډلې یې مسوولیت و نه منه، ځکه برید جنګي ډلې کړی و.

که سوله کوي، طالبان پوهیږي چې هیڅ ورته نه پاتې کیږي، ځکه د طالبانو ټول زور تاوتریخوالی او د خلکو وینه تویدل دي، نور څه نشته.

که طالبان جګړې ته دوام ورکوي، نو د نړیوالو له لوري ملامت بلل کیږي او که سوله کوي، نو وسله وال ورسره سوله کې نه یوځای کیږي، خو دا ورځ رارسیدونکې ده چې طالبان به له خپلو کړو پښیمانه کیږي او حساب به ورکوي.