نجات دهندگان تان را نکشید

هرچند در افغانستان جنگ وخونریزی تاکنون هیچ معیاری نداشته و گروه‌های مسلح بر هرمکان وهرانسانی که خواسته اند حمله‌ور شده اند اما درهر صورتی که باشد، در قدم اول ریختاندن خون یک انسان چی نظامی و چی ملکی، یک عمل غیر انسانی و غیر اسلامی است و در قدم دوم بی رحمی نباید درحدی برسد که هیچ تمیز وتشخیص بین انسان‌های بی طرف و ملکی با افراد نظامی و دولتی صورت نگرفته و هجوم بر مراکز تعلیمی و صحی صورت گیرد. حملات اخیر گروه‌های شورشی و افراد مسلح بر یک مرکز آموزشی قابله‌ها در شهر جلال آباد یکبار دیگر مردم افغانستان را نسبت به دشمنان بی رحم شان بیدارتر وهوشیارتر کرد. این حملات نمی تواند باعث پیروزی ویا باعث نتیجه مطلوب برای کسانی گردد که آنها چشم از تمام ارزشهای انسانی پوشیده و دل از انسانیت و مسلمانی کنده، چنین حملاتی را در مراکز تعلیمی و علیه افرادی راه اندازی می کنند که آنها تمام تلاش شان فراگیری دانش و مهارت نجات انسان ها است و میخواهند در آینده در خدمت هر انسانی باشند که دچار بیماری و ناسلامتی می گردند. آیا کسانی را که به هدف کمک و حمایت از صحت وسلامتی انسان ها درس می خوانند و کمر همت بسته می کنند تا در آینده فرد مفید برای جامعه شان باشد، باید با بی رحمی مورد حمله قرار داد؟
در این جا ما نمی خواهیم با استدلال قانونی و مدنی چنین اعمال ناشایست گروهای شورشی را محکوم کنیم، زیرا آنان هیچ گونه درک واحترامی از مدنیت وقانون گرایی ندارند. سعی می کنیم آنها را با چنین استدلالی مخاطب قرار دهیم که چرا کمر دشمی علیه خودشان بسته اند؟ مگر خود آنان روزی دچار مریضی و مشکلات صحی نمی شوند که نیاز به شفاخانه ها ومراکز صحی و افراد مسلکی در این زمینه پیدا نمی کنند؟

مهم‌تر از همه اینکه جامعه افغانستان نیاز اشدی به داکتران و قابله‌های زن دارد و زنان افغانستان به بیشترین مشکلات صحی مواجه هستند، وقتی علیه چنین افراد و انسانهای مفید جامعه حملات و بی رحمی صورت می گیرد این به چی معنی است؟ مگرنه اینکه حمله کننده ها خواهان به ذلت کشیدن جامعه افغانستان اند و نمی خواهند افراد مفید و موثر در جامعه تربیه شوند. از سوی دیگر آیا این افراد از خود زن وخواهر و مادر … ندارند که گاهی نیاز به قابله و داکتر و نرس زنانه پیدا کنند؟ یا اینکه این افراد خانم های شان را در صورت مریض شوند ویا دچار مشکلات صحی شوند ویا دچار مشکلات حمل وبارداری که یک پدیده طبیعی است، گردند، همیشه نزد معالجان مرد می برند؟ یا اینکه به خارج از کشور می برند؟ یانه می گذارند که آنان جان شان را ازدست داده و مصیبت دامن خانواده خودشان شود؟ که علیه مراکز صحی و مراکز تعلیم قابله ها و داکتران دست به حملات می زنند. طبق گزارشها هنگام حمله شورشیان علیه مرکز تعلیم قابله ها در ننگر هار دست کم ۶۷ محصل و استاد در داخل این مرکز بودند.

با آنکه تاکنون کسی ویا گروهی رسما مسوولیت چنین حمله ای را بدوش نگرفته و ما نمی توانیم مستقیما انتقادات خود را به کسی را گروهی ربط بدهیم اما نباید فراموش کنیم که هرگروهی که باشد دشمن تمام مردم افغانستان است و در گذشته هم دست به چنین حملاتی زده اند و به وضوح قابل درک است که کدام گروه ها در داخل خاک افغانستان دست به چنین اعمال می زنند. نیاز نیست نامی از چنین گروه ها ذکر شود؛ چون مردم افغانستان خودشان با گذشت هر روز و با وقوع هر حادثه المناک بیشتر وبیشتر دشمنان شان را شناخته و به اهداف شوم آنان پی می برند.

از سوی دیگر این حمله اولین حمله دشمنان افغانستان علیه مردم افغانستان نیست که در مورد عاملان آن تبصره های بیشتر شود. همچنان مراکز مربوط به سکتور صحت هم تنها مراکزی نیست که هدف حمله چنین افراد قرار می گیرد بلکه ادارات معارف و مراکز تعلیمی هم از شر این گونه انسانها در امان نبوده اند و حتی آنان در میان ازدحام مردم ملکی در جاده ها هم دست به حملات زده و جوی خون جاری کرده اند. پس بهتر آن است که مردم افغانستان با شناخت دشمنان شان همه دست به دست همدیگر داده و نگذارند چنین افراد بی رحم و خونخوار در میان قریه ها و کوچه هایشان لانه کنند.

روزنامه سرخط