Browsing Tag

سلطان جان کلیوال

د سپوږمۍ ننداره 

چی وریځي نه وي او آسمان شین وي له د یارلسم تر شپاړسمه پوری زه د سپوږمۍ لیدو ته له ماښامي نه وروسته له ښار بیرون کومی غونډۍ ته ځمه ......... هلته سپوږمۍ ته ګورم هم پکي دښتي وینم هم پکي غرونه وینم هم پکی څانګي څانګي د غرونو منځ کی…

 هایکو

د جنګ په اورکی سوزی ښکلي ګلان ماشومان لکه زوزان ماشومان چی چیرته جنګ وی هلته دې  مـلائیـکې  په کار چی ماشومان وژغوري === چی پسرلی عاشق شي زیړ شي خزان جوړیږی ورنه ارمان  جـوړیږی === که روڼ سـبا غـواړی د شپې نه  مه ویریږه…

د جاپانی ژبې د هایکویی شعر په پیروۍ

د جاپانی ژبې د هایکویی شعر په پیروۍ یو څو ماتې ګوډې: ژونــد  کـرائی  کـور دی تری به کـوچـیږی یو وخت تیــاری له اوس ونیســه! === میـنه له پاسـه راځـی لکه باران له وریځو خاورې ته ژوند ورکوی === یـمه دی زړه ته حیران هم…

بنـیــاد

زمونږ دنیا  د  انسانانو  دنیا آباده  ده  د محـبت په  بنیـاد هـله تبـاه  هـله بربـاده  شـي چی متکي شي د نفرت په بنیاد د با با دم  او د حـوا له وخـته ولاړدی ژوند صمیمیت په بنیاد کله تقــدیر هم پکی برخـه اخـلی  مخ…

زخـمي

جګـړه روانه ده تقــدیر، کله انســان زخمي شــي غره سره جنګ دی، کله غر کله باران زخمي شي د سـمندر له مـدو جـزر نه، تـوفان چی جـوړشي لګی سـاحل باندی سـاحل ، کله توفان زخمي شي که ډزې وشي یو څو تنـه  به  زخمي یا مـړه شـي که ښونځي…

شــاعـري

ماته نازله ښکاری، پاس له اسمان شاعرې – لکه د وحیې په څیر چی سموي لارو ته، ټول ګمراهان شاعرې – لکه د وحیې په څیر مفتـی! خبره واوره، کافر می و نه ګنـی ګڼم بی شکه تحـفه، د رب منان شاعرې – لکه د وحیې په څیر دتحـرک وســیـله ، لـکـه…

د طالبانو د حکومت په مخ کی پرتی ستونزی به څنګه حل شی؟

حقوق پوهاند داکتر استاد محمدعثمان تره کی صاحب د آریانا افغانستان په ویب سایټ کی تر دی عنوان لاندی چی « طالبان در رد قطعنامه شورای ملل متحد به خطا رفته اند»، د نړیوالو حقوقی معیارونو له مخی یوه لنډه مګر مکمله څیړنیزه مقاله لیکلی ده، چی…

بیا هم کال نوی کیږی

وختـونه خـو بـدلیـږي، ته بـدلیـږی او کنـه؟ کاږه کاږه ســمیـږي، ته ســمیـږی او کنـه؟ یو زړی وهی تیغ له خاورو پورته شی چنار ته پروت یی په عمرونو، پورته کیږی اوکنه؟ ساتونه ورځې شپې، میاشتې کلونه شي پیړۍ شي په قــدر د وخــتـونو ،…

يـووالي

مونږ افغانان د یوې مور او یوه پلار بچي له بدخشـانه تر هـرات د یو ګلــزار بچي زمونږ هډوکي، زمونږغوښه، زمونږ وینه یوده مونږه، د لـوړو ســردرو د افـتـخار بـچـي رقـیبه زهـر مه را شـنده، مونږه نه بیلـیږو مونږ خویندې ورونه د یوه کوراود…

اصـل

ګل می خوښیږی خو، د ګل تخـم می ډیر خوښ دی که تخـم نه وی  نو، ګل نشــته  ښـکلا  هـم  نشــته ژړا د غـم نه خـو مُـســکا، له خـوشـالـۍ نه زیږی چی زړه خپـه وی، خنـدا نشــته مُـسـکا هـم نشــته چاته چـی مـور په  خپـله  ژبـه وی الفت ښــولی په…