سید عبیدالله نادر

د اسلام په نوم که داســــــــي مو چلند وي زمونږ چاري به په ټول عمر کې شنډ وي د جهان، له ســـــیالیه به شـــــــــئ وروسته که همداســــــي مکتبونه ســــتاسي بند وي معنویاتو له مقـــــــــامه به محـــــروم شئ که ککړ مو خـــــیالات په…

دا څو کرښي د کوم شاعر دي نه پوهیږم خو محسن داوړ تل او همیشه تکراری کړی او ويلی یې دي . چې پوره یو حقیقت هم دی ، چې د پنجابی حکومت او یا د پنجاب د انګلیس مشربه حکومت پالیسی چې د شاعر په دي څو کرخو کې ښه څرګندیږي او د پوځي حکومت ټول ماهیت او…

زما یوه خاطره چې د ادبی ټوټي یا ژانر بڼه لري، او د پر له پسی د هجرتونو د لړۍ یوه خاطره هم شمیرل کیږي. چې تاسی په دي آیینه کې یوه دنیا حسرتونه وینئ او د درد اورئ ،که ظاهرأ د ادب په جامه سمباله او په ګل بوټو پیچلی ده ، خو د وطن نه لیری د…

بیګانه   له دنـــــګوغرونو،ښـــــویدلی نه یي ته په خـپل وینو، لمـــــــبیدلی نه یي ته بیــګانه یــي ، دي وطـن ، د پاره چي په نامــوس یي ،دردیدلی، نه یي «««««««««««««««««««««« د طوفان حال    په درد د میني ، پو هـــــــیدلی نه یي د…

له محرابه مو د معنوي ویناوو او پوهني پر ځای د انتحار آواز راځي او د مسجدونو او جوماتونو څخه مو د کرکې او نفرتونو آواز راخیژي او د کرکې او نفرتونو تبلیغ کیږي.  ملا د کرکي او نفرت سمبول ګرځیدلی دی. د ملا له خوا د علم اوفن پر ضد تبلیغ کیږي…

له محــبت نه محــــــــبت شــــي پـــیدا له نفرتونو نه ، نـــفرت شــــي پــــــیدا د ماتـــــــیدو، هــــغه قـــامــونه نه دي چې په کې فـکر د وحــــدت شـــي پیدا هلــته روښـــان شـــي تـــیاره ذهـــنیت چیرته چې نور د مـعرفت شـــي…

د بابړۍ د کربلا د شهیدانو او اروښاد ګیله من په یاد د هجری شمسی کلنو ۷۲ یا به ۷۳ وو ،چې لا دمخه به وو خو ښه می یاد نه دي، چې په کابل کې ، د پردیو د استخباراتو ،په اشارو تنظیمی جنګونه روان ول ، د پوستین ګنډلو د دکانونو. تر څنګه د کابل ولایت…

په ږیره غولیدل وایي چي د سلیمان علیه سلام په زمانه کې یو مرغه د اوبو څښلو په نیت د یوی چیني په لور والوته. خو مارغه د چیني په شااو خوا کې ماشومان ولیدل نو دومره انتظار یي وایست چی ماشومان د چیني نه ولاړ شي . کله چي مارغه د چیني په لور د…

دا څو ورځي یو تصویر د یو مور او پلار څخه د څوارلس اولادونویا زامنو سره، په فیسبوک کې راځي، یعنی یوې مور او پلار څخه څوارلس زامن هلکان دي کیدای شي دا به درسته نه وي.  خو د تحلیل او ګرویږنو او د دي ضعیف اړخونه باندی یوه تبصره لازمه وینم…

ډیر ځله به په کوچنیوالي کښي، چې د خپلو مشرانو تر شا روان وو ،نو د هغوي عادت داسي وو ،چې په لارې کې به یی کوم کاغذ تر سترګو شو ،یا په لارې کې به پروت وو ،هغه به یی په دي نامه چې ګوندی د خدای (ج) یا پیغمبرانو نومونه په کې نه وي ، او د خپو…