غزل
زه دې منزل یمه جانانه د تا لاره نه یم
څنګه په خوله درځي چې وایې زه اوزګاره نه یم؟
لا مې له شونډو ستا د مچو ګرمي هیره نه ده
که څو هیرجن یمه خو ډیر لکه هنداره نه یم
له تا مې ځار د سپین ږیرتوب پر برید ولاړه ځواني
لا هغه ستوری یم…