عمران خان و آی اس آی / میرعبدالرحیم عزیز

11/4/2018

این مضمون مختصر را باید دو ماه قبل خدمت هم میهنان تقدیم می کردم، اما مسافرت به بیرون از امریکا و بعضی مصروفیت های شخصی، متأسفانه تحریر آن  را تا ایندم به تعویق انداخت. میدانیم که مطالب مهم سیاسی  زیاد کهنگی ندارد، بالاخص حوادثی که هنوز هم در جریان است و حیات مردم ما را تحت تاثیر قرار میدهد.

در مضمون تاریخی 15 آکست سال جاری تحت عنوان “به نتایج  انتخابات پاکستان دل نبندید”، نگاشته بودم که “عمران خان صدراعظم کنونی پاکستان نمی توانست بدون حمایت اردو و آی اس آی یعنی سازمان مخوف استخبارات پاکستان  صدراعظم شود و یا بتواند موفقانه  اجرای وظیفه نماید. عمران خان تابع دساتیر اردو و آی اس آی خواهد بود، خصوصاٌ اینکه مسایل مربوط به افغانستان، کشمیر و اسلحۀ ذروی مطرح بحث باشد”. قابل تذکار است  که یک عده از اعضای احزاب مخالف حکومت عمران خان  ادعا می نمایند که اردوی این کشور همراه با آی اس آی  با پشتیبانی  از حزب تحریک انصاف پاکستان و به قدرت رساندن رهبر آن یعنی عمران خان نقش اصلی را بازی نموده اند. عمران خان ادعای مخالفان را بی اساس خواند و آن را زادۀ عقدۀ حقارت آنها ناشی از شکست شان در انتخابات دانست.

درست یک ماه بعد که خبر آن در ویبسایت صدای امریکا هم منتشر گردید، نقاب از “چهرۀ سیاه” عمران خان پائین افتاد. عمران خان صدراعظم دست نگر پاکستان اعلام نمود که “ادارۀ استخبارات نظامی این کشور (آی اس آی) خط مقدم دفاعی پاکستان است”. به تعقیب این گفتار عمران خان، مقامات عالیۀ اردوی متجاوز پاکستان و آی اس آی از اظهارات فرد دلخواه شان در رأس حکومت پاکستان در تأمین اهداف “امنیت ملی” و مبارزه با “تروریسم” ابراز رضایت نمودند. جالب اینکه عمران خان آی اس آی را بهترین سازمان استخباراتی جهان نامید و خواستار شد که “مردم پاکستان از اردو و ادارۀ آس اس آی حمایت نمایند”. این اظهارات عمران خان زمانی اتفاق افتاد که امریکا و دولت نشانده اش در کابل کماکان پاکستان را در حمایت تحریک  طالبان و مداخله در امور افغانستان محکوم نموده بدون اینکه قادر و یا مایل به مجازات این کشور گردند.

خدمت هم میهنان بایست خاطر نشان سازم که آی اس آی یکی از خطرناک ترین سازمان های استخباراتی جهان است که مخالفان داخلی و خارجی خود را به نحو وحشتباری از صحنه بدر می نماید. قبل از وقوع حوادث دردناک کشور، ساواک ایران  نقش آی اس آی را در داخل ایران و منطقه بازی می نمود. اما کودتای مزدوران روس و تجاوز اردوی سرخ شوروی به افغانستان معادلات منطقه را از ریشه تغییر داد و واشنگتن اجباراً صلاحیت های منطقه ئی ساواک را به آی اس آی محول نمود. چون پاکستان  مرکز فعالیت مجاهدین افغانستان بود، ازینرو آی اس آی توانست که در تمام گروه های جهادی کشور ما نفوذ نموده و تعداد زیاد رهبران و افراد آنها را در استخدام خود در آورد. کمک کشور های ذیدخل در بحران افغانستان از طریق آی اس آی به گروه های جهادی می رسید و هیچ کشور اجازه نداشت که مستقیماً به گروه های جهادی افغان کمک نماید و یا داخل تماس شود. دلیل این عملکرد آی اس آی واضح بود: مقدار عظیم کمک ها خواه نقدی و یا جنسی به نفع پاکستان به غارت می رفت که آی اس آی درین خصوص نقش برجسته داشت. همه رهبران جهادی معتدل و یا تندور تابع هدایات آی اس آی بودند و بدون اجازۀ سازمان استخباراتی پاکستان آب خود را نوشیده نمی توانستند.

در داخل پاکستان، مخالفان عمران خان را صرف یک آلۀ دست آی اس آی میدانند که بدون این سازمان مخوف استخباراتی، کمترین حرف خلاف به زبان آورده نمی تواند. باوجودیکه اردو و آی اس آی نظر مخالفان را در حمایت از عمران خان رد می کنند، مردم به این گفتار های پوچ و دور از واقعیت اردو و آی اس آی معتقد نیستند. در افغانستان، مبصرین آزاد معتقدند که عمران خان کمترین صلاحیت ابراز نظر در ارتباط به مداخلات نظامیان پاکستان و آی اس ای در امور افغانستان ندارد و در همه موارد تابع هدایت آنهاست. اگر عمران خان تصمیم بگیرد که با زعامت کابل داخل مذاکره شود، اشارۀ اردو و آی اس آی صد در صد حتمی است، و الا به سرنوشت ذوالفقار علی بوتو مواجه خواهد شد.

درین جا تأکید می نمایم که نه مردم و نه دولت مستعمراتی کابل با نصب عمران خان در پست صدارت پاکستان دل خوش کنند که این شخص وابسته  بتواند با افغانستان کنار بیاید و پاکستان را از مداخلات پی در پی در افغانستان برحذر دارد. طوریکه از توضیحات مختصر بالا بر می آید، عمران خان نه در نظر و نه در عمل مستقل است و قادر نخواهد بود که به ارادۀ خود متکی شود. طوریکه بار ها گفته شده،  امریکا هرگز افغانستان را بر پاکستان ترجیح نخواهد داد، بلکه مانند همیش عکس آن را یعنی ترجیح پاکستان بر افغانستان را تداوم خواهد بخشید.  موقف “مستعمراتی” دولت کابل مانع عمده در چانه زنی با اسلام آباد تلقی میشود. تا زمان استقرار یک دولت مستقل ملی در افغانستان، دست اسلام آباد در تقابل با کابل بالا خواهد بود.