حضور یا خروج امریکا تأثیری بر وضعیت کنونی کشور ندارد / سید جمال اخگر

پس از حملات یازدهم سپتمبر 2001 بالای آسمان خراش های نیویارک و پنتاگون ایالات متحده امریکا در تبانی با سازمان ملل و جبهۀ متحد شمال وارد افغانستان گردید که از آن زمان تا اکنون به نحوی دخیل در قضایای افغانستان می باشد.

در تازه ترین مورد و پس از صدور دستور خروج نیروهای امریکایی مستقر در سوریه خبر گزاری رویترز به نقل از یک مقام دولت امریکا نوشته است که دونالد ترامپ فرمان خروج دستکم پنج هزار تن از جمع 14 هزار نیروی امریکایی حاضر در افغانستان را داده است.

هرچند رویترز نام مقام امریکایی را فاش نکرده اما نوشته است که دونالد ترمپ به صورت شفاهی دستور برنامه ‌ریزی برای خروج بخش بزرگی از نیروهای این کشور را از افغانستان صادر کرده است.

با آن که تا حال در خصوص جدول زمانی خروج نیروهای امریکایی از افغانستان گفت و گوهایی انجام شده ولی تاکنون این جدول نهایی نگردیده است.

این خبر در حالی رسانه یی می گردد که زلمی خلی زاد نمایندۀ ویژۀ امریکا در مورد صلح افغانستان از یک سو ، احزاب سیاسی افغانستان از جانب دیگر و حکومت افغانستان نیز به سهم خویش موضوع گفتگوهای صلح را با طالبان جدی گرفته و خواهان کشانیدن این گروه به پشت میز گفتگوهای صلح می باشند مگر بر عکس دیده می شود که طالبان بنا بر دلایل نامعلوم ( احتمالاً به دلیل عدم کسب اجازت از سوی تمویل کننده گان خویش پاکستان،ایران ، روسیه …) حاضر به گفتگوهای رو در رو با حکومت افغانستان نگردیده و با بی حرمتی تمام دست رد به خواست مشروع شهروندان مظلوم افغانستان زدند.

بر می گردیم به اصل مسئله این که با توجه به عدم موثریت نیروهای خارجی در افغانستان و گسترش نا امنی ها در کشور باید گفت تجربه نشان داده است که افغانستان به هیچ وجه با حضور نیروهای خارجی نمی تواند به صلح و آرامش برسد زیرا قبل از 2014 که حدود یکصد و پنجاه هزار نیروی خارجی در افغانستان حضور داشتند اما با آن هم وضعیت در این کشور  بهتر از حالا نبود و همه روزه شاهد نا به سامانی،انتحار و انفجار در نقاط گوناگون کشور بودیم.

همه ما دقیق به یاد داریم؛ هنگامی که ایالات متحدۀ امریکا خبر خروج بیش از یکصد و سی هزار نیروهایش را از فغانستان اعلام داشت اکثر تحلیل گران سیاسی به این باور بودند که با خروج نظامیان خارجی وضعیت در در این کشور به مراتب بد تر و احتمال سقوط دولت مرکزی متصور است اما گذشت زمان به وضاحت نشان داد که مردم افغانستان خود شان از حامیان اصلی حکومت و تضمین کننده گان بقای آن می باشند؛ طوری که فرزندان دلیر این خاک ( نیروهای امنیتی کشور) پس از 2014 تا اکنون که 4 سال از آن زمان می گذرد با شهامت تمام از مردم و اراضی کشور حمایت نموده مخالفان مردم و حکومت را به سختی سرکوب نموده اند.

با توجه به آنچه گفته آمدیم حالا که در مقایسه به قبل از 2014 فیصدی اندکی از نیروهای امریکایی در افغانستان مستقر اند با اطمینان کامل گفته می توانیم حضور و یا خروج این نیروها اثرات آنچنانی بر تغییر وضعیت در افغانستان نخواهد داشت و رزمنده گان دلیر افغانستان ( اردوی ملی _ پولیس ملی _ امنیت ملی) به خوبی شیوۀ حراست از این سرزمین مقدس را آموخته اند.

از جانب دیگر با خروج نیروهای امریکایی از کشور زمینۀ بهانه جویی های گروه خود فروخته طالبان از میان برداشته شده و چهرۀ واقعی این گروه برای همه جهانیان هویدا می گردد، زیرا آن گاه بهانه یی برای حاضر نشدن به پشت میز گفتگوهای صلح باقی نمی ماند .