په غچ اخیستلو دولت نه جوړېږي – د نیلسن منډیلا بېخي نادره کیسه

موږ چې د خوراکونو راوړلو ته په انتظار وو دا مهال مې زموږ څنګ ته په یوه سړي سترګې ولګېدلې، هغه هم خوراک ته انتظار و، ما خپل یوه پیره دار ته وویل: ورشه! هغه سړی راوله چې دلته زموږ سره ډوډۍ وخوري. هغه ورغی او سړی یې راوست.

سړی چې راغی زما څنګ ته مې کېنوه، خوراکونه راغلل او موږ یې په خوړلو پیل وکړ، خو د هغه سړي له تندي خولې روانې وې او لاسونه یې رېږدېدل، دومره چې ګوله یې په سمه توګه خولې ته نه شوی رسولی. ډوډۍ مو وخوړله او دا سړی پخپله مخه ولاړ.

ما ته زما شخصي ساتونکي وویل: هغه سړی ما ته ناروغ ښکاره شو، لاسونه یې سخت رېږدېدل او ډېره کمه ډوډۍ یې وخوړله. ما ورته وویل: نه، نه، ستا ګومان سم نه دی، دا سړی زما د انفرادي زندان ساتونکی و، هلته چې زه تر تعذیبونو لاندې وم، له تعذیب وروسته به مې چې له ده نه وغوښتل لیږ اوبه راته راوړه، دا سړی به راغی، زما په سر به یې بولې راوکړې! او دا کار به یې هر ځل راسره کوه.

نیلسن منډیلا زیاته کړه: نو دا سړی رک روغ دی، اوس زما نه وېرېدی او ترهېدی چې بندي او تعذیب به یې کړم او خپل غچ به ورنه واخلم، خو زما داسې اخلاق نه دي. ځکه په غچ او انتقام اخیستلو دولت نه جوړېږي، بلکې په تسامح او بښنه سره امتونه جوړېږي.

د نيلسن منډیلا دا وروستۍ خبره څومره پخه او کره ده: «په غچ او انتقام اخیستلو دولت نه جوړېږي، بلکې په تسامح او بښنه سره امتونه جوړېږي» دا خبره زموږ موجوده حالاتو کې د هر چا په ښمر کېږي. خصوصا زموږ د سیاستوالو د زیات غور او پوره توجه وړ خبره ده.