تفکر ملیت

تفکر ملیت، زیر بناء مفکوره دیمکراسی مترقی

شهید میوندوال

تفکر ملیت یکی از اصول پنجگانه دوکتورین، مفکر بزرگ ملی تاریخ معاصر کشور، محمد هاشم میوندوال است.

درینجا من بصورت گلچین و فشرده، مطالبی از این تفکر که ستوان فقرات موجودیت ملی ما در ساحه سیاسی و اقتصادی و کلتوری، تشکیل میدهد، انتخاب نموده خدمت هم وطنانی که به تفکر ملیت اعتقاد دارند تقدیم مینمایم، شهید ملت میوندوال در زمینه مینویسند:

یکی از اساسات دیمکراسی مترقی ملیت است. البته طبیعی است که کسی که در یک مملکت زندگی میکند و از اتباع آن کشور میباشد، ملیت آن کشور را دارا میباشد. ولی ملیت به حیث یک مفکوره سیاسی،بالاتر از داشتن یک تذکره تابعیت است.

ناسیونالیزم اروپا به جز از حس قبیله پسندی چیز بهتری نداشته است.چونکه در آن نیز اطاعت  انقیاد مطلق به پیشوا و تعصب و دشمنی به ملیت های دیگر مضمر بوده و به ملیتاریزم و تلاش نظامی منجر شده است.

ناسیونالیزم کنونی اروپا در عین حالیکه وجهه نظامی دارد، در آن یک تلاش استفاده سیاسی و منفعت اقتصادی متضمن میباشد و در معنی همان کوشش بر تر شدن از دیگران را دارد.

شکل دیگر ملیت به صورت عکس العمل به مقابل تفوق پسندان از طرف ملل محکوم است. اقلیت ها و ملت های محروم تبارز نموده و شکل یک مبارزه جدی و آزادی خواهانه و ضد استبداد و ضد استعمار را گرفت.

این ملیت جدید مانند دیوی که از خواب بیدار شده باشد، حلقه های باداران بشریت را به لرزه در آورد.

ملیت آسایی، ملیت افریقایی و ملیت امریکای لاتین و حتی تحول جدید ملیت در اروپا، احساسات جدید بشری را مبنی بر استقلال خواهی، آزادی پسندی، طرد استعمار و تفوق اقتصادی، طرد امتیازات، طرد تبعیضات و طرد یوغ های سیاسی، متبارز ساخت.

حفظ بیطرفی، قضاوت آزاد، همکاری باهمی، و منطقوی، جهت مقاومت علیه قدرت های اقتصادی، همبستگی علیه امپریالیزم، استعمار جدید و کلونیالیزم قدیم و جدید از مظاهر ملیت جدید میباشد.

چنان تصور میرفت که با پخش علم و تخنیک و نزدیک شدن فواصل و سرعت زمان، ملیت در اثر بوجود آمدن ایدیالوژی های جدید، یک خصلت مربوط  به دوره قدیم دانسته خواهد شد. ولی در دنیای سوسیالیزم که یک نوعیت بین المللیت را نیز احتوا میکرد، ریشه های ملیت، هم به مفهوم کلتوری و هم به مفهوم سیاسی، مجدداً تبارز کرده است. چنانچه مبارزات کشور های شرقی برای اقتدار ملی و کشمکش سوسیالیزم زرد و سفید، زاده احساسات و اندیشه های ملی است. ما ملیت را در تاریخ تهاجمات فرمان فرمایان و کشور کشایان میبینیم که در آن اساس اجتماع به حکمرانی یک نفر زمامدار مربوط بوده و قدرت اداری و نظامی زمامدار و ضرورت جمع آوری مالیات و خراج یک ملت را از توده های تحت اداره او بوجود آورده است.

همانطوریکه به مقابل سرمایه پرستی و امپریالیسم در جهان، حس مساوات اصول عدالت اجتماعی را بوجود آورد، هم چنان به مقابل تفوق پسندی اروپا و ناسیونالیزم افراطی آن، حس و اندیشه ملیت آزادی خواهان بوجود آمد.

ملیتی که امروز در در آسیا، افریقا و امریکال لاتین و حتی در اروپا بعد از جنگ سرد، دیده میشود، عصارۀ آخرین و حد اعلای یک احساس و اندیشه نجیبانه است که به مقابل چپاول، تفوق پسندی، مالیات جدید و امثال آن علت تجاوز دانسته میشد.

ملیت جدید اساس صلح و آشتی و برادری را میپذیرد و به مقابل اجانب، حقوق خود را فداکارانه حفظ میکند و با همه ملیت های محروم و ستم کش، حس برادری و همدردی و وابستگی را قایم مینماید و در مقابل ملت های جبار، توسعه جو و استعمارچی به مقاومت و مخالفت مردانه میپردازد و همه ملت ها را مساوی دانسته، حس بزرگ ملتی را که بعضی از ملت ها به غرض آقایی و توسعه، شعار خود قرار میدادند، رد میکند.

با در نظر گرفتن این مفهوم تاریخی و موجوده، ملیت برای یک کشور تاریخی و رو به انکشاف نه تنها یک ضرورت حسی است، بلکه یک ضرورت برای قوام و موجودیت نیز پنداشته میشود.

کتله های بشری که بنام خلق ها یاد میشوند، بعد از آنکه خصوصیات ملی را کسب کنند، به نام ملت یاد میشود.

ملیت را باید معرف مشخصات و خصوصیات ملی و رهنمای وحدت ملی دانست.

ملیت عبارت از آن نیست که همه مردم یک کشور را بیک قد و اندام بیاوریم.

ملیت افغانی به باغچه ای شبیه است که در آن گلهای رنگارنگی وجود دارد ولی همۀ آن به صورت مشترک باعث طراوت و تازگی و یگانگی و تشخیص بهار زیبای افغانیت میگردد.

وحدت ملی در نزد ما اتحاد صمیمی و فداکارانه همه قشر ها و وحدت طبقه در کشور است و ما ملیت خود را زادۀ تاریخ و جغرافیای خویش میدانیم و همه افرادیکه در حدود کشور مشترک خویش با هم زندگی میکنند، افراد ملت شناخته و مجموع آن ها را ملت خویش میشناسیم.

ملیت افغانی یک ملیت باستانی است و غریزه و احساسات ملی افغانی، با طبیعت و محیط جغرافیایی ریشه باستانی دارد و ملیت و وطنیت دو حس شریفی است که همیشه آن نجابت ملی و وطنی ملت افغان را تبارز داده و خواهد داد.

ما ملیت افغانی را ضامن بقاء و سعادت جامعه افغانی، ضامن استقلال و نوامیس ملی، ضامن شرافت و نجابت اصلی و باستانی خویش و محرک اعتلاء و ترقی کشور خویش میدانیم.

ما هم چنان آزادی و حق تعیین سرنوشت را ضامن بقای ملیت خویش میدانیم و هرگونه نفوذ و تسلط اجانب را در هر زمینه که باشد رد میکنیم و جزوی ترین نفوذ سیاسی و کلتوری اجانب که مغایر ملیت افغانی و منافی شئون سیاسی کشور باشد جداً رد مینمائیم.مقصود ما از حس آزادی و ملیت طرد، حس اجنبی پرستی است که در عصر حاضر خطر بزرگ برای ملیت ها میباشد.

البته از طرف دیگر ملیت را یک حلقه وصل در بین فامیل ملل میدانیم و از حس خارج دشمنی و انزوا پسندی و عتیقه پرستی استنکاف داریم.

شخصیت ملی و تبارز آن در برابر ملیت های بیگانه، معرف یک ملت میباشد. باید به تبارز شخصیت ملی افغانی با مشخصات تاریخی که در عقب خود دارد عبارت از ملیت های آزادی دوست و آزادی منش میباشد.

شخصیت ملی افغانی یک سابقه مبارزه و جهاد طولانی را حائز است که آن را یک استقلال طلب و استقلال دوست جدی، فداکار و قربانی دهنده ثابت میسازد.

در شخصیت ملی علاوه از تبارز خصوصیات کلتور ملی، ایدیالوژی ملی نیز تأثیر دارد. ما باید به کلتور ملی خود دقیقانه متوجه باشیم. کلتور ملی ما مطابق شرایط عینی زمان قابل تجدید و تحول است.

کلتور ما عبارت از زبان های ما و فرهنگ تاریخی ماست که آن را با کسب معارف جدید و علوم و فرهنگ بین المللی حفظ میکنیم. ولی این حقیقت را ملتفت هستیم که محتاج یک انقلاب کلتوری میباشیم.

این انقلاب کلتوری مراد از آن است که در سایه معارف و علم جدید، فرهنگ خود را و ادبیات خود را از نو بشناسیم و آن را با ایدیالوژی خود وفق بدهیم.

یک ملیت با ایدیالوژی خویش معرفی میشود، ایدیالوژی ما اسلام است، ملیت است، دیمکراسی است و عدالت اجتماعی یعنی مساوات است، به قسمیکه اسلام مبنای عقیده ما را برای جامعه تشکیل میدهد و ملیت شخصیت حقوقی و تاریخی ما را تبارز میدهد و دیمکراسی راه ما را برای تکامل تعیین میکند و عدالت اجتماعی هدف آخری ما برای یک حیات مطمئن٬ مرفه و نجیبانه میباشد که در آن عقیده و دموکراسی و ملیت تکامل یافته میتواند.

حس و اندیشه ملیت در نزد ما مرادف است با جهاد آشتی ناپذیر برای حفظ منافع وطن و هم وطنان، حمایت وطن و هم وطنان از دسایس خارجی، حفظ و حمایت زبان های ملی، فرهنگ ملی، وحدت ملی و هم بستگی ملی و تابع قرار دادن منافع خصوصی به منافع عمومی و منافع ملی از اساسات ملیت است.

ما زبان های ملی خود را از غنای ملی خود میشماریم و حفظ ادبیات و تعمیم و تکامل پیشرفت زبان های ملی پشتو و دری، حفظ سائرزبان ها و ادبیات ایشان را وظیفه ملی میشناسیم. « بد بختانه امروز اکثریت به اتفاق آراء هم وطنانی که خود را وطن پرست و ملیگراء قلمداد میکنند در قسمت تجاوز و تاراج فرهنگی دولت فاشیست ایران بر حریم زبان دری و ترویج اصطلاحات ایرانی مانند دانشکده، دانشگاه، ویژه، واژه، گفتمان، واکنش، شهروند، نشست، گفتگو و امثال آن همنوا گشته و به مثابه غلام بچه های ایران، بر همچو اصطلاحات ایرانی بیشرمانه نشخوار میزنند. مومند »

ما از ملیت در نزد خود این مفهوم را قائم میسازیم که: ملیت افغانی را یک ملیت افتخار و مهذب و خالص میدانیم و یک نفر افغان را در قول و عمل یک انسان شریف، با اعتماد، راستکار، نیک نیت و خیر اندیش و مجاهد فداکار و وطن دوست و بشر دوست و خدا پرست میشناسیم« بدبختانه امروز همچو افغان را به دوربین نیز نمیتوان یافت. مومند » 

ملیت در نزد ما عبارت از عشق به ملت و علاقه مندی آتشین بمنافع آن و ومحبت سوزناک به مادر وطن است.

ما ملیت را عبارت از وطنخواهی و وطنخواهی را عبارت از ملیت میدانیم. ما افتخار داریم که افغان هستیم و افغان وطنخواه میباشیم.

ما این کره خاکی را در نظام شمسی یک تاج مرصع میدانیم که به گوهر های گرانبها آراسته شده است و افغانستان عزیز را در آن تاج مرصع یک گوهر درخشان میابیم که ملیت افغانی در آن فروزان است.ختم تلخیص مقاله میوندوال در موضوع ملیت.

افتخار بر افکار ملت ساز شهید ملت، میوندوال.