کی ها قربانی حملات طالبان اند؟

طالبان باز میخواهند که مردم را به یاد و خیال سال های سیاه دوران خودشان فرو ببرند. تروریزم بین المللی و افراط گرایی مذهبی امروزه در سر سطر و در ردیف عناوین درشت رسانه ها قرار دارند.

منتقدین، سیاست‌مداران، استراتیژیست‌های نظامی و اقتصادی، حلقات سیاسی جهانی، اعضای پیمان‌های منطقوی و بین‌المللی وحتی خبرنگاران به دنبال دریافت ریشه‌ها و طرق مبارزه با این پدیده بوده درحال که عامه‌مردم در سراسرجهان از وحشت و بربریت اعمال تروریستی در خوف و ابهام زندگی میکنند.

افغانستان که بیش از چهار دهه می‌شود درگیر جنگ‌های تحمیلی ویرانگر می‌باشد، بیشتر از هر کشوری متحمل خسارات هنگفت و شاید جبران ناپذیر بشری، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و مالی شده است.

تروریستان صبح دیروز (شنبه – اول – قوس)  ۲۳ فیر مرمی راکت را بالای شهر کابل پرتاب نمودند. با تاسف این راکت ها در مناطق مسکونی در مربوطات حوزه دهم، برج برق چهار قلعه، کوچه طاهری، نعمت‌پلازا، نزدیک پوهنتون سلام، چهار راهی گل‌سرخ حوزه چهارم، چهاراهی صدارت، پل باغ عمومی، جاده سپین زر، نزدیک ارشیف ملی حوزه دوم، در مربوطات لیسه مریم و 500 فامیلی حوزه یازدهم اصابت نموده است. تا اکنون هشت تن از هموطنان ملکی ما شهید و ۱۱ تن دیگر مجروح گردیدند. این راکت ها بر مساجد، مکاتب و خانه های مسکونی اصابت کرده که جان ده ها هموطن مسلمان مارا گرفته است.

در ادوارقدیم جنگ و استفاده از اعمال تروریستی و اختناق بیشتر شکل و عامل سیاسی، اقتصادی، پولی و فردی داشت. از تروریزم و اختناق به عنوان ابزار استفاده می‌شد تا از طریق ایجاد ترس و وحشت به رقبای سیاسی و تجارتی غلبه حاصل کرد. به خاطر نیل به این هدف از توطئه‌های فردی و کلان اجتماعی گرفته تا به قتل، غارت و اختتاف رقبا می‌پرداختند. عامل و انگیزه ترور در سابق بیشتر جنبه فردی یا گروهی یا منافع اقتصادی و اجتماعی بوده ولی اکنون تروریزم زاده فقر و محرومی وبرداشت غلط از دین و باروهای دینی بوده که گروه‌های درگیر با استفاده از عدم اگاهی و عقده‌های افراد بخصوص جوانان استفاده می‌کنند. تروریستان وحشی برای مختنق ساختن افکار عامه و ایجاد رعب و وحشت در شهر ها بخصوص پایتخت کشور صبح مردم را با صدای رکیک انفجار و انتحار تاریک تر از شب میگردانند. این گونه اعمال که قباحت و محکومیت ملی و بین المللی را بدنبال دارند ناشی از تفوق طلبی ها و امتیاز طلبی های گروه های تروریستی نشسته بر میز مذاکره است. که با این گونه اِعمال جنایت علیه بشریت قدرت نمایی میکنند اما این مسایل آله فشار طالبان بر دولت افغانستان شده نمیتواند. گفتگو های صلح در قطر در کنترول هئیت مذاکره کننده دولت افغانستان است و رسیدن به توافق عادلانه به نفع مردم کشور تکلیف شان است که به بهترین وجه آن را انجام خواهند داد. مردم کشور با این توطئه ها نباید روحیه و انگیزه خود را برای تامین صلح و ایجاد آسایش در کشور از دست بدهند ورنه تروریستان را در رسیدن شان به هدف کمک کرده اند. مردم از این دهشت افگنی ها باید بیشتر شناخت از چهره منهوس تروریسم دریابند و سنگر مبارزه علیه افراط گرایی را بیشتر از قبل مستحکمتر ببندند.