د همینګوې کور

ارنسټ همینګوې تر ډېره وخته خپل شخصي کور نه درلود. “جورج پلیمپتون” ته یې په یوه تاریخي کې مرکه کې ویلي وو: “آمبوس موندوس” هوټل د لیکوالۍ لپاره ډېر ښه ځای دی… ده به چې له هرې ښځې سره واده وکړ، د هغې لپاره په څلورو دېوالونو کې ژوند تېرول سخت وو او په دې هیله به وه چې د خاوند لیکوالي یې پای ته ورسېږي او بیا یې ترڅنګ و اوسي. “پولین فایفر” هغه د ژوند په ډېره سخته مرحله کې پرېښود. خو کله چې یې له “مارتا ګلهورن” سره واده وکړ، هغې یوه ډېره ښه لاره ومونده: یو کور یې پیدا کړ چې خاوند یې هم تر څنګ وي او خپله لیکوالي هم کوي.

هاونا ته نژدې، په فینکاویخیا کې یې یو کور اجاره کړ چې په لومړیو کې د میاشتې سل ډالر وو او وروسته بیا همینګوې په اتلس‌زره ډالر واخیست. له ډېرو هغو لیکوالانو چې د نړۍ په مختلفو ځایونو کې کورونه لري، پوښتنه شوې چې اصلي کور مو کوم یو دی، هغوی ټولو هغه کور ورښودلی په کوم یوه کې یې چې کتابونه اېښې دي. همینګوې په دې کور کې نهه‌زره عنوانه کتابونه لرل؛ سره د څلورو سپیانو او دوه‌دېرش پېشوګانو.

همینګوې په هاوانا کې کابو دوه‌ویشت کاله تېر کړل. د لیکوالۍ هغه مهم کلونه چې هلته یې ځینې دا اثار هم ولیکل چې لږ برخه د «لرل او نه لرل»، «زنګونه چا ته په غږونو شول»، «د سیند هاغاړې ته په ونو کې»، «خوځنده مېله او د جزایر سیند» اثار یې همالته ولیکل.
“د مارکېز له یادښتونو”