لنډۍ، د ثبتولو ستونزه

لنډۍ، د ثبتولو ستونزه

یوسلوشپـږاتیایمه برخه

چې جیب خالي شي، خپلوان کم شي

د پيسو ډک جیب خو پردي را خپلوېنه

 

له خپله ځانه مې زړه بد دی

له خپله ځانه سړی کومې خوا ته ځینه؟

یار په دکن د سړي یار وي

زه تر وړې غونډۍ پناه شوم، هېر دې کړمه

 

د لنډیو دې برخې لپاره مې دا لنډۍ برابرې کړې دي:

 

وړکي د پلار د کور وېـړۍ دي

نجونې د پلار د کور وړۍ دي باد یې وړینه

 

زه چې کمکۍ وم لېونۍ وم

د سپينې خولې له قدره څه خبره ومه

 

ما ویل سلام به ورته وکړم

چی لاس می جگ کړو له سایکله ولویدم

 

مالتې پخې، مماڼې زېـړې

زه د موزي د ډوډۍ څه پروا لرمه

 

یار په دکن د سړي یار وي

زه تر وړې غونډۍ پناه شوم، هېر دې کړمه

 

زړگي ته ډاډ ورکړه پخپله

مدام به څوک ډاډه کوي ویشتلي زړونه

 

وطن ته گورمه ورانېـږي

وس مې د خدای په چارو نه رسي مینه

 

چې جیب خالي شي، خپلوان کم شي

د پيسو ډک جیب خو پردي را خپلوېنه

 

رونالډو مات سو، کامياب نه سو

مور ئې په چغو، چغو ټول کړله بوټونه

 

زما همزولي دې ټول نشت کړل

خوار شې مرگيه، گیله من در څخه یمه

 

نیستي مې دومره قدر کم کړ

د مور سکه وروڼه مې لارې بدلوینه

 

له خپله ځانه مې زړه بد دی

له خپله ځانه سړی کومې خوا ته ځینه؟

 

پڼې په پښو که ترې راوځه

تا د دله په کور کې څه لېدلي دینه

 

چې د نصیب خبرې کېـږي

زه له هـغـه مـحـفل نه لارې بدلومه

 

په یار مې ډېر ـ ډېر سلام وایه

د غریبۍ مې ورته مه وایه حالونه

 

تش په نامه زما ملگري

نه یې کمنټ شته نه یې وینمه لایکونه

 

کاش چې مین درباندې نه وای

گـرانه وطـنـه زه به ولې زوریـدمــه

 

زرغونې سترگې په شپېته دي

دا تورې سترگې په اتلس زره دینه

 

د تور ټوپکو استاکاره

د وژل شوو خون به ستا په غاړه وینه

 

په دېوالو ختل مې زده کړل

د دلـه گـانـو سـپـي بـه ډېــر وغـپـومه