د برات شپه د کونړيانو پنځلسی

د برات شپې ته يې په کونړ کې پنځلسی وایه، په دغه شپه به د ماښامانۍ (ماښام ډوډۍ) وروسته د کلي پيغلې او ښځې يو کور کې سره راټولېدې، يوه کوچنۍ جنۍ به يې ولمبوله پاکې جامې به يې ورواغوستې او لکه د ناوې به يې جوړه کړه. په يو منګې کې به اوبه واچول شوې، او را ټولو شوو نجونو او ښځو به په کې خپله نښه واچوله، نښه به ګوته، غمی، والۍ يا بل هر څه چې د هغې به خپل وو. د کلي يا د کور مشرې ښځې به يوه ټکۍ (لنډۍ/ټپه) وويله او ناوې کړې جنۍ ته به يې وويل چې اوس له منګي يوه نښه راوباسي. نښه چې به د هر چا وه، ویل شوې ټکۍ به د هغې فال وو او د کلي مشرې ښځې به بیا ورته ټکۍ تشريح کوله. چې په همدې ډول به د راتلونکي کال لپاره د ټولو نجونو فال ليدل کېده. ځينې لنډۍ به داسې وي: څنګه د ورايه په خندا شوې- لکه چې غم دې د زړه ټول هېر کړی وينه معنی به يې وه، د کوم مسافر راتګ، د خوښۍ زيری ما سره سم ګودر له لاړ شه منګي مې دوه دی نری ملا مې ما تو ينه معنی به يې وه: مرسته او کومک، که د ځوان زوی څښتنه به وه، یعنې کور ته دې ناوې راځي او مرسته به درسره کوي، او یا به دې خاوند/مېړه د کور په چارو کې درسره مرسته وکړي، او یا به دې مشکل حل شي. نجلۍ کږه شوه ماته نشته د کونډې لور ده مور غوړي ورکړې دينه غښتلی او قوي جنۍ چې هر ډول ستونزې ته لکه د غر ودرېږي او له تکلیفونو ځان ویستلی شي. همدا راز به غريب او معتبر په دغه شپه ښه خواړه پخول، او دا يې انګېرل که په دې شپه ښه خواړه وخوري، تر بل کال دې ورځې پورې به ښه خواړه ورسېږي. د کلي ځوانانو به له ټکرانو پنډوس (توپ) جوړاوه، په هغه به يې د خاورو تیل واچول، بیا به يې اور ورته کړ، او هر يو به په نوبت جګ د اسمان پر لور ارتاوه.

*****************************************