د مشاعرو په تړاو، توکل په خدای

چې څوک نوی ځوان يا پېغله وي نو معمولاً د يوه ستر شخصيت جوړېدو لپاره ځانته د يوه الګو ټاکلو پسې ګرځي، الګو هم معمولاً هغه کسان ټاکل کېږي چې بريالي وي او بريالي کسان معمولاً مشهور هم وي. پدې حساس وخت کې دا ډېره مهمه ده چې ځوان يا پېغله څه لولي؟ څه ويني او پر څه خپل اضافي وخت تېروي؟ په افغانستان کې د خدای زور مشاعرو، ادبي بنډارونو او مُلايي تبليغاتو پر مټ مطيع الله تراب غونډې باډي ساز او آغا صايب تايمني غونډې مُلا په يوه شعر او يوه دم په يوه شپه له خالي څخه په لوی ولي بدل شي. د شهرت دا جرقه چې تر هر ځوان او پېغلې ورسېږي، دوۍ په ناخبره او ناببره توګه دغه شاعر او دغه مُلا خپل الګو وګرځوي، د ژوند غټ هدفونه او اوږده سفرونه يې په مشاعرو او موعضو کې تر ګډون پورې محدود شي، ځکه د هر بل انسان په څېر د شهرت تږی ځوان او پېغله په ناخبره توګه له هر بل جدي او مثبت کار څخه ولوېږي او شاعري ته مخه کړي. زه زښته ډېر ياران پېژنم چې لمړی يې شاعري کوله خو چي کله يې ور پام شو چې د شاعري موقت شهرت مې له جدي ژوند او کار څخه را ګرځوي دستي يې پرېښوده، ول اول به ژوند جوړ کړم بيا به شوقي کارونو سره په کرار ګورو. شاعري بيلکول د ساينس پرمختګ مخه نده نيولې خو ډېر داسې تنکي استعدادونه چي کېدای شوای د ساينس او ټکنالوژي زدکړې دلاري يې بشريت ته خير ړسېدلای وای له خپل اصلي او جدي مسير څخه منحرف کړي

شاعري شوق دی او شوق پالل يوازې په مړه خېټه او مرفه ژوند کې خوند کوي، لطفاً ځوانان او پېغلي د ژوند يوه حساس پړاو کې پر مشاعرو مه در ماتوئ شاعري تر بهيرونو او وړو ادبي ناستو محدوده وساتئ په يوه عام دود يې مه بدلوئ، ځوان کهول پرېږديئ چې د ځان او ټولنې لپاره يوه اغېزمن کار وکړي !

– هو ما ساينس ويلی او تمامه ورځ پېسبوک ته ناست يم او هيڅ مې هم ندي کړي خو زما ناکاره توب تاسو نشي تبرئه کولای!