Browsing Tag

عبدالغفور لېوال

یوه ښځه

بیا راغلې؟ بیا څه وایې؟ څېره دې نه شم لیدی مخ دې په جړپنجړ وېښتانو کې پټ او له پيکي دې رابهیږي د سرو وینو چینه پرمخ دې لارې لارې ښکته راځي. بیا راغلې، بیا مې مخ ته کېناستلې ؟ لاخو مې سترګې پټې نه دي، لا خو ویښ یمه، له وېرې ځنې.…

زموږ لاشعوري ایډیالونه

د ازادو وهلو ټکولو یا  free fighting د جګړمارو په اړه د رواني څېړنو یوه پوښتنه دا وه، چې دغه جګړمار د څه لپاره جګړه کوي؟ ځوابونه ډېر ول؛ شهرت، پیسې، د اتلولۍ غریزه، د ځان پیاوړي کولو تلوسه... خو د دې پوښتنې ځواب پېچلی و، چې کتونکي ولې…

لیونتوب په آئینه کې

- خدایزده څوک دی؟ هسې وايي، خوشې سر دی، په بېځایه ګډو وډو. وايي، چېرته یو سړی دی، لیونی دی. نه نه یو نه دی، دوه درې دي. تر پینځو پورې یې شمېر دی، ټول بانګساره لیوني دي. خدایزده چېرته؟ خو دوی اوسي په همدغې دونیاګۍ کې…

څه فکر کوئ؟

دا منم، چې د نړۍ لویې پېښې پرموږ اغېز کوي، دا هم منم، چې باید د ځانخبرۍ لپاره، وپوهېږو په نړۍ کې څه روان دي؟ خو تر موږ په زرګونه کیلومتره لرې روانه جګړه کې تر موږ هيڅوک ډېر ښکېل نه دي. خو څنګه ښکېلتیا؟ د افغانانو ټويترونه دي او فیسبوکونه…

د بایډن روستیو څرګندونوپه اړه

د بایډن روستیو څرګندونو بد چیچلی وم. د پاچاخان د تلین ورځ وه او ما په دې فکر کاوه، چې زموږ د تاریخي بدمرغۍ جرړې څه دي؟ لویدیزوال د ختیزو ملتونو په اړه خپلې څرګندونې د هغوی د تاریخي – انتروپولوژیکو (فرهنګي) مطالعاتو پر بنسټ کوي. لویدیزوال د…

انګړ

خړ اسمان ګروم نیولی لکه چې مخ ته یې شیندلې وي چا د ټولې تورې سوزېدلې زمکې خړې ایرې کړنګ – کړنګ - کړنګ د زنګ روستۍ کړنګا د چوپې هوا خړه سینه څېرې کړله لږ شین اسمان ښکاره شو، نرۍ سپوږمۍ هلال ده یو ستوری لنډ ورسره. ترې لاندې…

له مسئولیته تېښته

له مسئولیته تېښته د افغانستان د سیاسي روایت جوړونې سېندروم Syndrome - د افغانستان په سیاسي عُرف (موږ لا سیاسي فرهنګ نه لرو) کې یوه سرطاني ناروغي دا ده، چې هره واکمنه کړۍ خپلې ناکامۍ د تېرې واکمنۍ د کمزوریو او نیمګړتیاوو تر شا پټوي. که…

ملالې يوسفزۍ ته د عبدالغفور لېوال ليک

ملالې يوسفزۍ ته د عبدالغفور لېوال ليک ملالې ګُلې سلام، له اکسفورد پوهنتونه دې وتل مبارک شه! ښه شو، چې د زدکړو ارمان دې پوره شو. تا د یوې پښتنې نجلۍ په توګه د زدکړو لپاره قرباني ورکړه او دا دی خپل ارمان ته ورسېدلې... هو ریښتیا واده…

غریو

په دښته کې د خلکو سمندر دی راروان عثمان یې شهید کړی او محشر دی راروان درې رنګ ملي بیرغ یې پر سر وناڅي له خښمه لمر سور کفن اغوستی، مازیګر دی راروان مزل لا مخکې پاتې، سر دې هسک وړه محمودخانه ! جرګو سره که نه شوه، نو لښکر دی…

وبا

25څه داسې ورځې راغلې، چې انسانان له خپلو دواړو لاسو داسې ویریږي، لکه ګورت د جلادانو کې دوه غبرګې تورې چې یو دبل موسکا نه ځان پټوي یو بنیادم ته د هر بل بنیادم خوله داسې ښکاري، لکه توره سمڅه ډکه له تورو بلاګانو او له رویو یاشیشکو څخه…