Browsing Tag

پروین ملال

د پروین ملال په شعر کې نغښتي فکر

انسان له ډيرو پخوا زمانو د خپل خیال او فکر د اظهار لپاره یوه اهنګینه ژبه ومونده چې شعر یې بولي. د نړۍ په اکثرو اشعارو کې انساني تخیلات، احساسات، افکار، مادي غوښتنې، معنوي پوښتنې او د ژوند بیلابیل اړخونه په بیا بیا او په بیلابیلو ډولونو بیان…

پروین ملال د ښځینه شاعرانو سر لارې

که په پښتو شاعرۍ کې د ښځینه وو پر پنځونو خبرې کوو نو باید لومړۍ پښتو فوکلور ته رجوع وکړو، چیرې چې پښتو لنډۍ او ولسي سندرې په ځانګړې توګه سروکي تر ډیره د ښځینه وو تخلیق ګڼل کېږي. په دې کې هم شک نه شته چې د پښتو معاصرې شاعرۍ بنسټ د لنډیو،…

پروین د تتو، ماتو ستورو آواز

شعر که یواځې منظومول شي، نو شاعرانـ/ې بېخي ډېر دي او لا نور ډېر خلک هم کولای شي چې د مسرو جوړولو قالبونه زده کړي او بیا په دې قالبونو کې خښتې جوړې کړي. خو که شعر د کلمې په دقیقه معنا «شعر» شي، نو شاعرانـ/ې کم دي او په هغو کمو کې…

پروین ملال فیض زاده

د افغانستان پخوانی راډيو تلويزيون او افغانفلم پياوړې فرهنګي څېرې. پروین ملال فیض زاده د راډیو تلویزیون غوره پروګرام جوړونکې او منلې شاعره *************************************************** ما له ګرانې خور پروین فیض زاده سره لا هغه وخت…

د چا به نه یادیږم

زه به هم مړه یم زما په قبر به هم ، د وچو، وچو شینلیو ترتنکېو ملاوو سړي سیلۍ تاو را تاویږي او شپیلۍ به وهې ږغ به مې نه وی، د خندا او د ژړا به مې بل قبر جوړوی د ماتو، ماتو آئېنو کوکۍ به لکه زما دژوند ، دماتوهیلو ماشومان د تورو، خړو…

شيبې

یوه شیبه وه چي هم هغه شیبه زه وم د دې نړۍ شتمنه ښځه ستا د خیالونو ګڼ لاسونه مې ترملا را تاو، وه شپه وه، بریښناوه د باران د ځنځېدولو څاڅکو ګڼو ږغونو کې مې ، ستا د بې ږغه احساس ږغ لټوي باران و ځوان د مستو، مستو څاڅکو، لمس یې ځوان و،…

ښځې مکارې دي

ماښام ویښیږې، را پاڅیږې داسمان له څنډو سور بخن لمر، دشپې د ستورو، د نقریې زرې تلتک لاندې، او د آسمان د لاجوردې نالۍ په غیږکې ، د پاس اوچتو کنارو په بالښت سرایږدی وږمه نمجنه اوتبجنه ده غواړې دلمر دوروستۍ وړانګو،په ټکور باندې خپل…

ملي ارزښتونه څنګه پردی کېږی 

د دی یادښتونو د لېکلو په وخت یو ځل بیا وځوریدم او ارمان را ته ود رید چې زموږ د ګران افغانستان ویاړونه او ارزښتونه د د ریو لسېزود تپل شوو جګړو تو پانونو څنګه د ګاونډیو هېوادونو لمنو ته رسولی او څنګه ددغه هېوادونو دفرهنګ او هنر کورونه په ښکلی…

زما ژبه

 دادب ژبه ده ، خوشحال لری دیوان لری دموشګاف سره بابا عبدالرحمان لری توري سپرلی ، سپرلی د پاڼو په لاسو کي ناڅي بوی دنرګس اودلونګو یې وږموکي ناڅي یون یې لطیف په سپینوکاڼو کي دنرمو اوبو مسکا یې خیال د بړبو کېو د باران په اوږو ددرخو…

زما افغانې لورکۍ

زما افغانې لورکۍ بیګا دوه ستورو ترسباپورې په سپینو، سپینوځلیدونکو څوکو تاته سندره دکتاب اودقلم لیکله دخپلو وړانګو یې تراشلې تاته دقلمونوڅوکې د خپل ټوټو یې جوړوله تا ته د پاڼو سپينه نړۍ ښکلې بابونه سرلیکونه یې د پاس اسمان په…