این عید را در خانه‌های خود تجلیل می‌کنیم

افغان‎ها؛ با داشتن فرهنگ مهمان‎نوازی میان جوامع و فرهنگ‌های دیگر شهرتی خاص دارد. این فرهنگ اصیل، همواره در داستان‎ها و افسانه‎ها یادآوری شده است. افغان‎ها در غم و شادی به دیدار هم می‎روند، روز نخست سال نو را با راه‎اندازی جشن‎های بزرگ و پرشور تجلیل می‎کنند، عید برای مسلمانان در پهلوی این‌که نماد هم‌دلی و شادمانی است؛ به‌ترین موقع برای رفع کدورت‌ها نیز می‌باشد،. آن عده دوستان که شکررنجی میان شان موجود باشد در این روزها هم دیگر را در آغوش گرفته و صمیمیت و دوستی شان را از سر می‌گیرند.

هم‌چنان برخی از مردم که در طول سال نزدیکان‌شان فوت شده باشد رسم است که در عید جای نمی‌روند، به خاطر این‌که دوستان نزدشان برای دل‌جویی و غم‌شریکی می‌آیند، همین‌طور میان عده‌ای از مردم رواج است که روز عید به قبرستان می‌روند تا بر مردگان شان دعا کنند. خلاصه افغان‎ها در شکستن تعهدشان نسبت به رسم مهمان‎نوازی سخت‎گیر اند. با در نظر داشت این پس‌منظر، این‌بار عید را تجلیل خواهند کرد؟ امید داریم در خانه‌های خود بمانند. 

چرا باید این عید را در خانه‎های خود بمانیم؟

مردم کشور از طبقه‌های متفاوت ثروت‎مند، غریب، شهرنشین و ده‌نشین هستند و این عید شاید فرصتی باشد برای این‎که به جای خریدن میوه‎‌های رنگارنک ثروت‎مندان از دل بیچاره‎ها بیایند. شاید بیش‌تر بتوانیم درک کنیم که چرا روابط میان انسان‎ها مهم است، از سویی هم بحران کرونا محدودیت‎های زیادی را در زندگی انسان‎ها به میان آورد و بشر به فکر استفاده از گزینه‎‌های دیگر برای ادامه‌ی زندگی الی ختم مریضی کویید‌۱۹، شد. رسانه‎ها بیش‌تر از انترنت کار‎های خود را به پیش گرفتند، فروشگاه‎ها بیش‌تر توانستند فروشات شان را با استفاده از انترنت به گونه‎ی آن‌لاین انجام بدهند، جلسات اداری و برنامه‎ها به شیوه‌ی آن‌لاین پیش‎رفت، دانشگاه و مرکز‎های آموزشی، شیوه‎ی استفاده از سیستم آموزش از راه‎دور را تطبیق کردن و… پس چی می‎شود این عید را از راه دور تجلیل کنیم؟ از سوی حالا همه درک کردن که مراعت کردن فاصله‎های اجتماعی ارج‎گذاری به خویش و دیگران  است که با این موضوع به میان آمدن خفگی‌ها هم حل می‌شود.

 کرونا چالش‎های فراوانی اقتصادی را برای جهان به ویژه افغانستان ایجاد کرد، حالا اگر فامیلی در گذشته توان خرید میوه‎های عید را داشت تا از این رسم پیروی کند، اکنون این توان را ندارند و چون شما می‌خواهید به منزل شان به عیدی بروید؛ مجبور است از هر طریقی میوه‌، خریداری کند. ما انسان‎ها در قبال یک‎دیگر مسوول هستیم تا از هم محافظت کنیم و زمین را برای دیگران به‌ترین مکانی برای زیستن بسازیم. 

فرصت‎های اساسی زندگی را نباید قربانی فرصت‎های زودگذر کنیم.

شاید شما از تجلیل سه روز عید لذت ببرید، با دوستان و همه‎ عزیزان خود دیدار کنید و از بودن‌ کنار‌ آن‌ها و دیدار آن‌ها لذت ببرید. اما اگر خدای ناخواسته یکی شما ناقل این ویروس باشید جان چندین تن را به خطر روبه‌رو خواهید کرد و یا مبادا خودتان به این ویروس مبتلا شوید. ما باید متعهد به یک سلسله ارزش‎ها در زندگی باشیم؛ ارزش‎های ملی، فرهنگی، اسلامی و اجتماعی. در دین اسلام هم جان نگاه کردن فرض پنداشته شده است. تصول اجتماع به ما می‎گوید: سبب مشکل و زیان دیگران نشوید. پس باید متوجه بود و فرصت‎های زندگی را نباید قربانی فرصت‎های زودگذر کنیم. 

اگر در اوایلی که کرونا در کشور شیوع کرده بود. به دستورات و توصیه‌های صحی گوش می‌دادیم، اکنون شاید بیشتر از ۵۰۰ تن مبتلا به مریضی کویید‌۱۹ نمی‌داشتیم، این ویروس چیزی ساده‌ای نیست، جهان را به چالش کشید، دانشگاه‌ها تعطیل شد، دفاتر، باشگاه‌ها، رستورانت‌ها خط‌های هوایی و زمینی محدود شد، حمل و نقل و مواصلات بسته شد مرز‌ها بسته شدند، جان هزارن تن را گرفت، چالش‌های بزرگ اقتصادی را ایجاد کرد. پس لطفن متوجه خود و دیگران باشید، شاید این مسله‌ای مهمی برای شما نباشد که این ویروس را جدی نمی‌گیرید اما دلیل نمی‌شود که جان اطرافیان تان را به خطر بی‌اندازید.

قرنتین در تمام جهان حاکم است. اما شماری از کشور‌ها توانستند که جدیت این مسله را با مراعت کردن توصیه‌های صحی کاهش دهند. بیماران شفایاب خواهند شد، کرونا هم روزی تمام می‌شود ان شا الله بعد همه‌ی جهان جشن خواهند گرفت و ما افغان‌ها هم دوباره به زند‌گی عادی خود برخواهیم گشت. پس کرونا را جدی بگیرید این عید را در خانه تجلیل کنید. از سویی هم اکنون، امکانات ارتباطی به حدی‌ست که فاصله‌ها میان شما احساس نخواهد شد، با یک تماس گرفتن تصویری، با یک پیام مملو از عشق و محبت، به عزیزان تان، می‌توانید تجربه‌ی تجلیل از یک عید متفاوت را داشته باشید.