طالبان دیده در راه چه روزهایی باشند

با پیروزی بایدن سرنوشت موافقت نامه دوحه میان طالب ها  و امریکای ها و مذاکرات جاری چه خواهد شد؟

سیاست و عملکرد جو بایدن در مورد افغانستان و خروج نیروی آمریکایی چه خواهد بود.با پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری امریکا خانم مولی معاون زلمی خلیلزاد در گفتگوهای دوحه حضور داشت، رئیس خود را در قطر ترک کرد و راهی آمریکا شد.گمان می‌رود فرجام طرح صلح دوحه در حال دگرگونی است.

صدای آلمان می نویسد که بایدن قبلاً روشن کرده است که برای دیکتاتور های محبوب و قاتلان جایی در سیاست خارجی آمریکا نیست.و این پیام واضح به طالبان است.طالب ها بیشتر از هر جریان و گروهی با حساسیت، هیجان و دلهره انتخابات آمریکا را دنبال می کردند.با بیم و امید به نتیجه انتخابات چشم دوخته بودند. تا اینکه قرعه فال بنام بایدن زده شد و طالب ها در یک سردرگمی قرار گرفتند. با پیروزی جوبایدن طالبها یک اعلامیه ای به نشر رساندند که دولت بعدی آمریکا را متعهد به مفاد موافقت نامه دوحه می‌کرد.اما جو بایدن موقفش را در گذشته نسبت به قضیه افغانستان بیان کرده بود.بایدن در رقابت های انتخاباتی اش گفته بود که ترمپ پوز طالب ها را بلند کرده است و من آن را به خاک میزنم.این موضوع واکنشی است به امتیاز دهی ترامپ به طالبها.موضع گیری این چنینی دولت جدید در کاخ سفید طالب ها را از شراکت در قدرت ناامید کرده است. از جانبی هم گفته می‌شود اختلافات درونی طالبها شدت گرفته است.چهرهای که مخالف مذاکرات بودند مدعی اند که امریکایی ها در پی فریب آن ها و وقت کشی بوده اند باید از قبل وارد این بازی نمی شدند.امضای موافقت نامه با امریکای ها که بالای سربازان آنها در شهرهای افغانستان حملات انجام ندهند یک تاکتیک از جانب امریکایی ها بوده است. این امر رهبران این گروه را نزد جنگجویان شان بی اعتبار ساخته است. گفته می‌شود قومندان های نظامی طالب قصد دارند از اوامر رهبران دوحه نشین متابعت نمایند.آنها مدعی اند که هیات مذاکره کننده سرگرم منافع آینده شان اند،هیچ دلگرمی به ارزش های امارت ندارند.از طرفی هم با تغییرات در کاخ سفید احتمال برکناری خلیلزاد از این ماموریت است. رفتن خلیلزاد خبر خوش به طالبها نیست .طالب ها  نزدیک ترین دوست و متحد امریکای شان را از دست خواهند و بیشتر از هر زمانی تحت فشار خواهند آمد. امیدواریم با تغییرات جدید در رهبری آمریکا فرصتی به این آدم کشان سیاه دل فراهم نشود تا از تریبون های جهانی پیام خون آلود شان را نشخوار کنند.