هویت باختګی

۱۸/۱۲/۲۰۲۰                                                                                        

در میان امراض ذهنی و روانی جوامع بشری یکی هم از دست دادن غریزه تعلق بیک جغرافیای معین است. این جغرافیا به انسان هویت و احساس تملک میبخشد. در مواردی غریزه تملک در حیوانات قوی تر از انسان ها است. چه زندگی طبعی حیوانات معروض به قیودی که جامعه در فعل و انفعال انسان متمدن تعبیه مینماید نیست.

به همین دلیل اگر یک شغال در سوراخ یک روبا داخل شود، روبا از خود و خانه خود تا سرحد مرگ دفاع میکند. در حالیکه مواردی وجود دارد که ممکن انسان در تسلط به خانه و ماوای خود به دلایل سیاسی، عقیدوی و ایدیولوژیک با بیگانه کمک کند.

در جوامع بغرنچ و کثیر الابعاد انسانی عوامل مختلفی چون فرهنگ، سیاست، ایدیولوژی و غیره غریزه مالکیت را از میان میبرد یا در سطح نازل تشخص قرار میدهد.

چهل سال جنگ در افغانستان و استفاده بیدریغ از ماشین های غول پیکر تبلیغاتی در آغاز توسط کمونیزم انترناسیونالیزم و بعداً بوسیله نیوکلونیالیزم و ماندیالیزم به قصد شست و شوی مغزی جوانان، حالتی را بوجود آورده است که بخشی از مردم نه خود را از افغانستان ونه هم افغانستان را متعلق به خود قیاس میکنند. این قشر اجتماعی را به حق میتوان هویت باختگان نامید. هویت باختگان که انگیزه دفاع از جغرافیائی بنام وطن و ارزشی بنام آزادی ندارند به سهولت در خدمت مراجع استخباراتی قرار میگیرند و در بدل مزد ناچیزی بر ضد منافع علیای کشور و مردم خود استعمال میشوند.

مخاطب من محترم عبدالکریم رحیم است که نمیدانم سر و کله اش از کدام سوراخ و با چه اجرتی بیرون شده است.

محترم رحیم لیست طولانی از سوابق کاری طالبان را به رخ ما میکشد. این مطلب که طالبان در گذشته اشتباآت بزرگی رامرتکب شدند، همه با منقد همنوا است. اما به دو نکته باید متوجه بود :

– یکی اینکه طالب امروز طالب بیست سال قبل نیست. عوامل داخلی و خارجی دست اندر کار قرار دادن طالب در شاهراه درک واقعیت های نو است.

– دیگر اینکه نزد طالب احساس وابستگی به جغرافیای افغانستان، به وطن نمرده است. طالب مانند آقای رحیم هویت نباخته است. طالب یگانه نیروی ملی ضد تجاوز خارجی است که به قوت ایمان و زور توپک امریکا را به خروج از افغانستان ناگزیر ساخته است. طالب افزار مقاصد هژمونستی امریکا نیست. به دلیل اینکه سر ۲۰۰۰ عٌمال دشمن را زیر بال شان نموده است.

طالبان در بخش عمده از پشتون ها ترکیب شده است. تاریخ معاصر افغانستان شاهد است که احساس تعلق به افغانستان ( حس مالکیت) و دفاع از آزادی و حق حاکمیت ملی نزد پشتون ها قویتر از سائر اقوام برادر است.

 در اخیر باید به محترم رحیم و امثالهم اطمینان داد که مردمی که دعوی باز پسگیری زمین های غصب شده آنطرف خط دیورند را زنده نگاهداشته اند، هیچگاهی زیر اسارت طرف دعوا قرار نمیگیرند. ولو آقای رحیم و همکاران شان بکمک خارجی در رابطه زمینه سازی نمایند.

تصور اینکه افغانستان به مثابه مرکز چندین امبراتوری در طول تاریخ بالاخره تحت کنترول پاکستان دراید، تراوش یک ذهن مریض، علیل و مغرض میتواند باشد.

البته در زمان حاکمیت طالبان به مقتضای وقت پاکستان در امور داخلی افغانستان در مسائل فرعی اعمال نفوذ میکرد. اما در موضوعات عمده ملی مانند خط دیورند و مصیبت بن لادن حرف اول و آخر را طالبان میزد.

آقای رحیم ! کوشش نکنید تخیلات و تولیدات تبلیغاتی  بیگانه را به کرسی حقیقت بنشانید. مردم بیدار و هوشیار شده اند. « پایان »