چگونه میتوان حذف خط دیورند را با اجندای ژیوپولتیک ضد تروریزم و ضد رادیکالیزم پیوند داد ؟

چگونه میتوان حذف خط دیورند را

با اجندای ژیوپولتیک ضد تروریزم و ضد رادیکالیزم پیوند داد ؟

در اینکه به پاکستان به عنوان کشور جنجال آفرین برای منطقه و جهان نگاه میشود هیچ شکی وجود ندارد. ائتلاف نظامی بین المللی در مدت بیست سال اشغال افغانستان در تلاش خود با استفاده از تخته خیز افغانستان به سوی پاکستان به قصد  دستیابی به پایگاه های آنچه تروریزم نامیده میشد  ناکام شد. این ناکامی ظهور خطر بالقوه دسترسی گروه های اسلامی را به ذخایر ذروی پاکستان بدنبال داشت. عامل اصلی این ناکامی سرمایه گذاری سیاسی در تعاملات کانفرانس بن بالای گروه های ضد طالب بود که غالبن از اقلیت های قومی ترکیب شده بود. این اشتباه به پاکستان زمینه دسترسی به یک کتله بزرگ قومی را که دارای تجربه کافی جنگی و جذبات قوی آزادیخواهی  بر ضد قوای بیگانه بودند، میسر ساخت. طالبان  به حمایت لوژستیک پاکستان با روحیه قوی انتقام جویی ابتکار عملیات جنگی را بر ضد قوای اشغالگر بدست گرفتند. طرد اشغال خارجی از افغانستان مخرج مشترکی میان پاکستان و طالبان بوجود آورد.

با فیروزی طالبان در اخراج قوای اشغالگرفصل دیگری در رابطه پاکستان با طالبان کشوده شد : طالبان با قبضه بر قدرت در افغانستان بر خلاف توقع پاکستان از موضع  دفاع از منافع یک کشور مستقل با پاکستان برخورد کردند و در مواردی تصفیه حساب های دوران جهاد را روی میز گذاشتند : اعطای اجازه استفاده از قلمرو پاکستان برای اکمالات قوای متجاوز و کشتن برخی سران طالبان در دوران مقاومت موجب لنگر اندازی خشم سنگینی بر ضد پاکستان در تحت الشعور طالبان گردید. داعیه حذف  خط دیورند با قوت بیشتر از گذشته مطرح شد. گپ به تصادمات نظامی دو طرف خط کشانیده شد.  تیارات جنگی پاکستان طی دو سال اخیر دو بار خوست و پکتیا را مورد حمله قرار داد.

در تقابل میان افغانستان و پاکستان حاکمیت طالبان دو افزار درونی  و بیرونی بر ضد پاکستان بدسترس دارد.

ـ افزار وطنی یا داخلی :

طالبان در حالیکه پوتانسیل کافی جنگ جبهه یی با پاکستان را ندارند، دارای تجربه و ظرفیت قوی سازماندهی جنگ ملیشیایی در داخل پاکستان استند : تی،تی، پی با بیعت به مشر شیخ هبت الله  منحیث نیروی قابل ملاحظه در تعاملات ژیوپولتیک منطقه خود را تثبیت کرده است. تی،تی، پی در حالت « تیارسی » در انتظار صدور فتوای جهاد سراسری در آنسوی خط دیورند از جانب شیخ هبت الله قرار دارد. باری که جهاد اعلام شد احتمال پیوستن ده ها گروه کوچک دیگر چون تحریک انفاذ شریعت محمدی، لشکر طیبه ( بعداً به تی،تی، پی پیوست )، انصار الاسلام، سپاه محمد و غیره زیر بیرق تی،تی، پی وجود دارد. فضای متشنج جنگ و جهاد زمینه برافروخته شدن بیش از پیش آتش قهر و غضب آزادیخواهان بلوچ را فراهم خواهد ساخت. کنترول اوضاع از اختیار فوج پاکستان بیرون خواهد شد.

اما این سناریو که در نهایت به افراشتن پرچم اسلام شبیه  بیرق طالبان افغان در اسلام میانجامد ،  به میل ستراتژست های شرق و غرب سازگار نیست. ستراتژیست های شرق و غرب با اسلام مخالف با تعلیم دختران و کار زنان و دشمن با ارزش های زندگی مدرن سرناسازگاری دارند. بنابران در برابر صدور اسلام طالبانی به پاکستان آسمان افغانستان را بکمک لوژستیک پاکستان بالوسیله درون ها زیر کنترول میگیرند. به طالبان پیام میفرستند که حد خود را بشناسند.

افزار بیرونی :

ائتلاف نظامی بین المللی بیست سال با طالبان افغان و طالبان پاکستان جنگیدند تا خطر دسترسی گروه های اسلامی به ذخایر ذروی پاکستان منتفی شود. با آمدن طالبان افغان روی ستیج ژیوپولتیک منطقه و نهایتاً صدور اسلام به شیوه طالبان در پاکستان با عبور آزاد  مجاهدین از خط دیورند، دنیا بیشتر از گذشته  از ناحیه افغانستان احساس خطر میکند. برای جلوگیری از توسعه نفوذ اسلام طالبانی درمنطقه،  شرق و غرب در حمایت از حکومت جدید پاکستان موضع مشترک دارد. قراین حمایت از حکومت نو پاکستان بر ضد طالبان افغانستان در همین تازگی ها مشاهده شد: حمله هوایی به خوست و پکتیا از یک سو و انفجار در مقر کابل بانک در قندهار ( به احتمال قوی قرار داشتن امریکا در عقب پرده ) دو مورد برجسته مقابله دنیا با اسلامی است که طالبان افغان قصد صدور آنرا در آنسوی خط دیورند دارند. ازین گذشته جوبایدن  تقلب در انتخابات پاکستان را نادیده گرفت و به حکومت جدید پاکستان پیام تبریکی فرستاد. ارسال پیام تبریکی به حکومت متقلب پاکستان میتواند  هوشدار غیر مستقیم به طالبان افغان  از جانب  امریکایی باشد که مانند گذشته خود را در مسند ژاندام منطقه قرار داده است.

سوال  مهم اینست که چرا امریکا از پاکستان به مثابه افزار فشار بر ضد افغانستان استفاده میکند ؟

برای درک اینکه امریکا چرا متمایل است از فوج و حکومت کمیشن کار پاکستان علیه افغانستان بهره برداری افزاری کند، به دو موضوع  اشاره میکنیم :

ـ امریکا طالبان را ناقص تعهدات مذاکرات دوحه قیاس میکند. موارد نقص موافقتنامه دوحه در هردو طرف وجود دارد. اما امریکا در موضع بهتر بین المللی قرار دارد که روی تخلف طالبان انگشت بگذارد و دنیا را با خود همنوا بسازد.

ـ امریکا و متحدین به طالبان به عنوان یک گروه رادیکال خطرناک اسلامی  و ضد ارزش های مدنی نگاه میکنند . بسته ماندن درب مکاتب دختران، منع کار زنان، حکومتداری در خارج چوکات قانون اساسی  زمینه های کافی دشمنی دنیا را با طالبان را بارور ساخته است.

چه باید کرد ؟

توجه طالبان به موارد زیر میتواند در تغییر معادله که اکنون به ضرر طالبان در حال تشکل است، کمک کند :

ـ تأمین رابطه نه دوستی ونه دشمنی  با امریکا در حدی که امریکا در حمایت از پاکستان بر ضد طالبان احساس ضرورت نکند و خطر اتحاد ستراتژیک امریکا و پاکستان بر ضد طالبان رفع شود.

افغانستان حساب های تصفیه ناشده باز مانده از اشغال و جنگ بیست ساله با امریکا دارد. اما شرایط امروز ایجاب میکند که به مطالبات امریکا به شرطی که با خواست های مردم افغانستان

مطابقت داشته باشد و به حاکمیت ملی صدمه نرساند، موافقت شود.

–  با ملاحظه واقعیت های منطقه و جهان صدور انقلاب اسلامی نوع طالبان در پاکستان با افزاری ساختن تی،تی، پی و نهایتاً تشکیل امارت اسلامی در جغرافیای « لوی افغانستان » محتمل به نظر نمیرسد، مگر آنکه طالبان افغان علاوه بر تی،تی، پی شمار زیاد ناسیونالیست های آنطرف خط دیورند را با خود همنوأ بسازند. با جنبش تحفظ پشتون ( در ایجاد این جنبش در ابتدا آی، اس، آی دخیل بود. بعداً کنترول بالای آنرا از دست داد ) و آزادی خواهان بلوچ رابطه برقرار کند. با تحریک انصاف عمران خان درب مفاهمه را باز کنند.

  ناسیونال عوامی پارتی، جمعیت العلمای پاکستان، جماعت اسلامی پاکستان و سائر گروه های اپورتونیست  که در آخور بوروکراسی پاکستان بزرگ شده اند، باری که معادله قوأ را به ضرر هژمونی پنجاب دیدند، به مقاومت میپیوندند.

با کشانیدن پای امریکا و متحدین در دفاع از یک جنبش وسیع ضد تروریزم و رادیکالیزم در پاکستان و افغانستان، خط دیورند در محتوای اهداف ژیوپولتیک دنیا قرار میگیرد و حذف آن آسان میشود.    «  پایان »

۰۷/۰۴/۲۰۲۴