جنرال های امریکائی دروغ گفتند، جنگ ها را  باختند

 جنرال های امریکائی دروغ گفتند، جنگ ها را  باختند  و مردمی  را که ادعا می کردند به آنها خدمت می کنند، غارت کردند

رهبران نظامی نتوانستند پاسخگوی اعمال خود باشند، مردم را گمراه کردند و پس از جنگ پول های هنگفتی دریافت کردند. آنها مستحق مجازات اند.

 Josiah Lippincottنویسنده:

ترجمه: میرعبدالرحیم عزیز

جنرال مارک میلی، لوی درستیز، در ماه جون به کانگرس گفت که می خواهد “خشم سفید” را بفهمد، چرا هزاران تن سعی کردند “به این ساختمان حمله کنند و … قانون اساسی ایالات متحدۀ امریکا  را پامال نمایند”.

 اگر میلی واقعاً می خواهد “خشم” مردم امریکا را بفهمد، باید بپرسد که چرا او و جنرال های دیگرش نمی توانند در هیچ جنگی پیروز شوند. به عنوان یک صاحب منصب قوای نظامی  که در پایان جنگ عراق و افغانستان خدمت میکرد، من مستقیماً دگرگونی ایدئولوژیکی سریعی را مشاهده کردم که در پی این فجایع در خاورمیانه اتفاق افتاد.

 رهبران اردو که نتوانستند در جنگ های خارج از کشور پیروز شوند، متوجه موضوعات داخل شدند. جلب رضایت ایدئولوژیک آسانتر از تلاش برای پایان دادن به شورش ها است. همچنین ضروری است که  اگر رهبران نظامی بخواهند که منبع درآمد از پول  مالیات دهندگان را برای خود حفظ کنند. اولین سیاست خارجی دونالد ترمپ در امریکا و انتقاد ویرانگر وی از جورج بوش و بارک اوباما در آستانه انتخابات 2016، مجموع نظامی- صنعتی را در آماده باش کامل قرار داد. ترمپ جناح راست امریکا را از مداخلات گران قیمت و بی پایان در خارج از کشور که مجموع نظامی- صنعتی برای توجیه وجود خود به آن نیاز داشت، دور می کرد.

مدت زیادی است  که جنرال های امریکائی برای توجیه شکست خود در میدان نبرد به تیوری “خنجر در عقب” تکیه کرده اند. این روایت پس از ویتنام شروع شد و امروز در اذهان باقی مانده است. مشاور سابق امنیت ملی جنرال مک مستر در تاریخ 8 جولای در رابطه با فتوحات گستردۀ طالبان در توئیتی نوشت: “رسانه های امریکائی سرانجام در مورد تغییر و تحول افغانستان گزارش می دهند، بعد ازینکه بی علاقگی و شکست آنها به ایجاد شرایط برای تسلیمی  و فاجۀ بشری کمک نمود.

 تلاش مک مستر برای نادیده گرفتن تقصیر در شکست نظامی بر رسانه های فرمانبردار و متملق غیرقابل قبول است. او و همرکابانش خوب می دانستند که افغانستان بی ثبات است و ستراتیژی ما کار نمی کند. آنها به جای انتقاد کردن، به مردم دروغ گفتند و سپس به بخش خصوصی رفتند تا پاداش اعتماد نامشروع را به دست آورند.

 میلی و هم مسلکانش سزاوار این اند که شدت غضب مردم امریکا را احساس کنند. برای 20 سال، این رهبران مکرراً به مردم امریکا و اربابان سیاسی آنها در مورد جنگ های خاورمیانه دروغ گفتند. در دسمبر 2019، کریگ ویتلاک از واشنگتن پست مجموعه ای از یک سلسله مقالات انتقادی شدید در مورد شکست امریکا در افغانستان را منتشر کرد. ویتلوک با استفاده از 600 مصاحبه “درس های آموزنده” با کارکنان عالیرتبۀ نظامی و ماموران  دیپلماتیک جمع آوری شده توسط ادارأتفتیش عمومی در مورد بازسازی افغانستان (سیگارSIGAR-)، نشان داد که پوسیدگی درونی  در اردوی امریکا واقعاً چقدر همه جانبه  بوده است.

خود میلی در کابل در سال 2013 ادعا کرد که “اردو و  نیروهای پولیس افغانستان هر روز در مبارزه با شورشیان بسیار موثر بوده است.” او دروغ می گفت. بیش از 60000 پولیس و اردوی افغانستان در جریان اشغال ما کشته شدند در حالیکه طبق ادعا صرف 42000 تن از طالبان از بین رفتند. اردو و دولت افغانستان کاملاً فاسد بودند. مقامات امریکائی طور خصوصی اعتراف کردند که حداقل 40 درصد از 103 میلیارد دالر از بودجه بازسازی در افغانستان در دست شورشیان، طالبان و جنگسالاران فاسد متحد امریکا افتاد. اگر جنرال ها اینرا می دانستند و به مردم چیزی نمی گفتند، مستحق برکناری هستند. اگر آنها نمی دانستند، هرگز نباید در مقام های پر از  مسئولیت قرار می گرفتند.

رهبران نظامی امریکا به جای  تبارز دادن به شجاعت، مستحق نمایش به تقلب هستند. وزیر دفاع فعلی لوید آستین پس از ترک خدمت 7 میلیون دلار درآمد کسب کرد. گفته می شود ثروت ژنرال جیمز متیس 5 میلیون دلار است، از زمره 150،000 دلار حقوق سالانه از طرف شرکت ترانوس غرض خدمت در هیئت مدیره آنها بدست می آورد. ترانوس یک شرکت آزمایش خون بود که به جرم کلاهبرداری متهم گردید در جلسه تأئیدی وی به عنوان وزیر دفاع، هیچ سناتوری از متیس در مورد ارتباط وی با ترانوس سوال نکرد. ژنرال دیوید پترائوس رئیس سی آی ای، پس از افشای اینکه  اطلاعات سری را به معشوقه و نویسندۀ شرح حالش، پائولا برادول، داده  به حرفۀ موفق دیگر در موسسات علمی، سخنرانی عمومی و برداشت حقوق خصوصی  فعالیت داشته است. ثروت خالص او 2 میلیون دالر تخمین شده است.

.جنرا ل ها دروغ گفتند، امریکا باخت و مردم غارت شدند.

ما نیاز به پاسخگوئی داریم. مردم امریکا ضرورت به گزارش کامل ماموریت نظامی در افغانستان دارند. تنها 10 درصد از اسامی 600 مصاحبه ای که توسط ادارۀ تفتیش عمومی در مورد بازسازی افغانستان انجام شده و “اوراق افغانستان” را گردآوری کرده است، منتشر شده است. این نیاز به تغییر دارد.

کانگرس باید یک کمیسیون به ارتباط جنگ افغانستان خلق نماید. کمیته های اطلاعاتی مجلس نمایندگان و سنا باید از اختیارات طبقه بندی شدۀ خود استفاده کنند تا به طور کامل اخبار  افغانستان را مورد توجه قرار دهند. هر قومندان سیتکوم CENTCOM)) و ایساف ISAF)) باید ملزم به شهادت علنی در مورد جنگ و نقش آنها در این فاجعه باشد. صرف یک تریلیون دالر و 2300 حیات بدون هیچ گونه تلاش جدی برای پاسخگوئی با شکل دولت جمهوری ناسازگار است.

آن گروه از رهبران نظامی که نتوانستند از تلاش های خود به درستی پاسخ دهند، افکار عمومی را منحرف ساخته و بعد از ختم جنگ حقوق های بلند بالائی بدست آوردند، مستحق مجازات هستند. جنرال هائی که در جنگ ها شکست می خورند، باید حد اقل حقوق تقاعدی  خود را از دست بدهند. این درست نیست که هزاران پسر و دختر امریکا در راه اهداف سیاست های احمقانه جان خود را از دست بدهند و رهبران آنها ثروتمند شوند.

اگر رهبران کانگرس مسئولیت پاسخگوئی را بر عهده نگیرند، میهن دوستان دور از باتلاق باید این کار را انجام دهند. جوکنت که در حال حاضر برای نامزدی کانگرس در ایالت واشنگتن فعالیت می کند، یک عضو سابق گرین بیرت است Green Beret)) که 11 بار به شرق میانه اعزام شد و همسر خود را در جنگ با داعش از دست داد. بسیاری از عساکر با تجربۀ جنگی از شرق میانه به طور فزاینده ای از  سیاست خارجی ای که آنها اجرا می کنند، انتقاد کرده اند. کسانی مانند کنت که در نوک نیزه خدمت میکردند در موقعیت خوبی  قرار دارند که از افرادی که  سیاست خارجی را رهبری می کنند، پاسخ بخواهند.

بدون پاسخگوئی، جمهوریت سقوط می کند. جنرا ل های امریکا  سزاوار پاکسازی اند.