چینډ خان په شیدو کې /د ماشومانو لنډه کیسه

په یوه اوړي کې د سختې ګرمې له امله یوه کلي ته نږدې یوازنی ډنډ وچ شواو دوه چینډ خان هم مجبور شول چې له دې ځایه کومې بلې خوا ته کوچ وکړي. هلته په ګاونډ کې د یوه بزګر کور و. دي کور یو پخلنځی درلود چې تر څنګ يې د خوراکي ټو کو د ساتلو د پاره یوه وړه او سړه کوټني وه او په کوټنۍ کې د تازه او غوړو  شیدو ډ که کټوه وه. چینډ خانو چړپ کټوې ته ورټوپ کړل، شیدې يې چیکلې اوشنډې يې زبیښلې، ترڅو چې دواړه ښه ماړه شول. او س يې غوښتل چې د کټوې نه بیرته را و وزي. هڅه يې وکړه چې د کټوې نني دیوال ته په لامبو ځان ورسوې، خو دا چې ډیرې شیدې يې چیکلې وې، هلته يې درسیدو وس ونه رسید. که هر څومره دیخوا اوهغې خواته سرګردانه وخوځیدې او یو خوا اوبل خوا يې ټوپونه و وهل، دکټوې نه يې د راوتو امکان پیدا نه کړ. ورو ورو ستړې شول او له پښو ولويدل. په پای کې يوه چنډخ دې بل ته و ویل چې:« ملګریه ! موږ نور ختم یو، زموږ د خلاصون لاره اوچاره نشته، هلې ځلې نور مانا نه لري.» او د د دې خبرو سره يې ځان خوشې کړ او په شیدو کې ډوب شو. دابل چسنډخ تمه لنډه نکړه خپلو هڅو ته يې دوام ورکړ او ټوله شپه يې په شیدو کې په لامبو اوخیزونو تیره کړه. د بلې ورځې په سهر، کله چې د لمر تودې شغلې کوټنۍ ته ننوتې، چنډخ دکوچو په غونډارې ناست و، اوس ېې له دې ځایه په خپل ټول قوت یو ټوپ وکړ او دکټوي نه را و وت.

 Bezaubernde Kurzmärchen aus aller Welt