خیانت به میهن انتها ندارد

عده ای از هم میهنان ما از تحریر یک نامه توسط خاک فروشان و شرف باختگان تاریخ به مکرون رئیس جمهور فرانسه شکوه دارند. اگر خود را به عملکرد گذشتۀ رهبران ناموس فروش این گروه آگاه سازیم، جائی برای گله از این فرزندان ناخلف رهبران بی هویت این گروه اوباش باقی نمی ماند. تاریخ نه چندان دور میهن فروشان برای ما روشن ساخته است که این پست فطرتان و فرومایگان نزد هر اجنبی و هر متجاوز زانو زده و خاک کشور را تسلیم دشمنان افغانستان نموده اند. بطور نمونه، سه معاهدۀ مخفی را که توسط احمد شاه مسعود و برهان الدین ربانی با شوروی و پاکستان به امضاء رسیده، به دید هموطنان می گذارم. شما خواهید فهمید که خیانت و میهن فروشی برای این دسته مردم و هم کیشان آنها به یک حرفه و مسلک مبدل شده است. صرف یک نکته را باید علاوه نمایم و آن اینکه این خاک فروشان از هیچگونه بی عزتی و بی آبروئی را که اجانب پی در پی بر آنها تحمیل نموده و چندین بار آنها را به دور انداخته اند، هنوز هم درس عبرت نمی آموزند.

به معاهدات مخفی مسعود و ربانی توجه فرمائید:

 

 

دو اعجوبۀ خیانت و نفرت

 

 

 

معاهدۀ تجزیۀ افغانستان بین احمد شاه مسعود و قوای 40 شوروی

 به اساس تقاضای مصرانۀ رئیس جمهور، نمایندگان اتحاد شوروی مساعی زیادی به خرچ دادند تا با احمد شاه مسعود تماس برقرار  نموده و همکاری او را با حکومت شوروی جلب نمایند. مقام فرماندهی نظامی شوروی از طریق وساطت و با موافقت نجیب الله با احمد شاه مسعود تماس گرفته و موضوعاتی را برای مذاکره پیشنهاد نمودند که با مُهر سفارت شوروی در کابل تصدیق و نشانی شده است.

سند: نکات قابل مذاکره با احمد شاه مسعود

6. تأسیس محلات تاجک نشین با خود مختاری داخلی قوم تاجک در چوکات “افغانستان متحد”، به شمول ساحۀ اراضی ولایات بدخشان، تخار، قندوز، بغلان قسمت هائی از پروان و کاپیسا و همچنان انواع حکومات خود مختار در داخل این ساحه.
7. نمایندگی قوم تاجک و اشغال مقامات مشخص دولتی در داخل تشکیل ریاست جمهوری، شورای ملی و کابینۀ وزای افغانستان.
8. شناخت رسمی جمعیت اسلامی افغانستان متعلق به ربانی منحیث یک حزب مستقل و دارای حقوق مساوی در افغانستان.
9. تأسیس یک قوای منظم تاجک بر مبنای تشکیلات جمعیت اسلامی و شمول آن در اردوی دولتی افغانستان. تعریف و توضیح اهداف این قوای نظامی به ارتباط منافع ملی (منظور از منافع تاجک است) و به نسبت اهداف عمومی حکومتی، به شمول حفاظت شاهراه حیرتان – کابل.
10. تأمین صلح در داخل چوکات خود مختاری قوم تاجک و خلق شرایطی برای بازگشت زندگی عادی برای نفوس شان.
11. موضوعات انکشاف اقتصادی در منطقۀ شمال شرق، همکاری از جانب دولت افغانستان درین خصوص، همچنان کمک های چند جانبه، به شمول کمک های اقتصادی، طبی و انواع دیگر معاونت ها و انکشاف تجارت سرحدی.

موضوعاتی را که من درین سند گنجانیده ام، توسط سفیر شوروی، یوری ام ورونتسوف و جنرال وی آی وارینیکف مطرح و موافقه شده است. آنها به نوبۀ خود این موضوعات را از ملاحظه ومنظوری زعامت جمهوری (افغانستان) گذشتانده اند.

منبع اطلاعات: گروه عملیاتی شعبۀ نظامی اردوی اتحاد شوروی در افغانستان، دفتر مرکزی قوای 40، کابل، 1988.

احمد شاه مسعود پیام فرستاد که حاضر به مذاکره ای این موضوع بوده و خودش پیشنهادی دیگری هم دارد. نمایندگان شوروی به رفتن در محلی که مسعود برای ملاقات تعیین کرده بود، بدون محافظ و اسلحه موافقت کردند. (هیئت شوروی در آن زمان عبارت بودند از سفیر شوروی یوری ام ورونتسف و قومندان گروه عملیاتی وزرات دفاع شوروی جنرال وی آی وارینیکوف). درین ملاقات به مسعود پیشنهاد گردید تا قراردادی با حکومت کابل منعقد نموده و مشترکاً با واحد های اردوی افغان به حفاظت شاهراه کابل – حیرتان اقدام نموده و تحریری تضمین بدهد که کاروانهای و قطعات اردو از شاهراه مذکور عبور کرده میتواند. احمد شاه مسعود به همه تقاضای های قوای اشغالگر شوروی موافقت نمود.

(شبارشین، ص 177-214)

عقد معاهدۀ مخفی  بین احمد شاه مسعود و قوای اشغالگر 40 شوروی در افغانستان

به منظور خلق حسن نیت بین رهبری قوای شوروی و مخالفین مسلح پنجشیر  و به آرزوی تحكیم صلح در افغانستان، طرفین عاقدین با نیات نیك و پذیرش وجایب ذیل این معاهده را امضاء می نمایند.

1- گروه مسلح پنجشیر كلیه عملیات نظامی خود را در سالنگ جنوبی و مناطق همجوارمتصل به شاهراه كابل ـ حیرتان، بشمول استعمال هر گونه اسلحه در مناطقی كه بدست قوای مسلح پنجشیر قرار دارد، علیه مواضع قوای شوروی،  قوای افغانی، محافظین سرحدی (MGB) و څارندوی (Tsarandoi) متوقف سازد.

۲-  گروه مسلح پنجشیر مسئولیت حفظ خطوط مخابراتی بین تاجیكان (Tadzhikan) و چاگانی (Chaugani) را به دوش گرفته و مانع حمله، قطاع الطریقی و سائر اعمال خصمانه علیه قوای شوروی و افغانی گردد.

۳-  طرف شوروی طبق موافقۀ دو جانبه مسئولیت تهیۀ تداركات،  ضروریات فوری و سائر مواد مورد احتیاج را برای  تقویه و نگهداری پنجشیر و سائر مناطق متعلقه  بر حسب وقت تعیین شده به عهده  میگیرد.

۴-  به سائر گروه ها و دسته جات مسلح اجازه داده نخواهد شد تا در مناطق مربوطه داخل شده و علیه قوای شوروی و قوای افغانی دست به حملات تروریستی و تخریبی  زده و پایپ لاین را منهدم نمایند.

۵-  تبادلۀ معلومات و مساعی مشترك در جهت پیدا كردن اتباع شوروی و افغانی كه در منطقه مورد بحث مفقود شده اند،  صورت خواهد گرفت.

۶-  در صورت  خلق و اوج تشنج  و  در مورد اجتناب عملیات جنگی و برقراری صلح در منطقۀ مورد نظر، مشاورۀ لازم  بین دو جانب بعمل خواهد آمد.

۷-  موثریت این  پروتوكول در سرتاسر قلمرو ۳۰ كیلومتری در هر دو سمت بین تاجیكان (Tadzhikan)  و  چاگانی (Chaugani) امتداد  خواهد یافت.  در ماورای این قلمرو، قوای شوروی و قوای مسلح پنجشیر حق دارند تا عملیات نظامی را علیه سائر گروه های مسلح متعلق به دیگر تنظیم  ها  به راه  انداخته و ایشان را محو نمایند.  خصوصاً  گروه هائی كه عملیات نظامی را علیه هر دو جانب متعاقدین متوقف نساخته اند.

۸-  پروتوكول حاضر از لحظۀ امضأ و صحه گذاشتن به آن مرعی الاجرا میشود.

منبع معلومات: عملیات گروه MO SSSR در افغانستان، دسامبر  ۱۹۸۸ (این سند بوسیله جنرال بوریس گرموف، جنرال شهنوار تنی و احمد شاه مسعود امضا گردید). (شبارشین    Shebarshin  ۱۷۷ـ۲۱۴ ( .

این سند مخفی که بعداً افشاء گردید، از رسالۀ کوچک بروس ریچاردسن ژورنالیست آزاد امریکائی به نام:

 Intimidation, Subversion and Pacification: Russian Policy in Transcaucasia, Central Asia and Afghanistan, March 1996

بدست آمده است.

معاهدۀ مخفی برهان الدین ربانی با پاکستان

پرتوکول اول در مورد انحلال اردوی جمهوری افغانستان میان برهان الدین ربانی رئیس جمهور حکومت مجاهدین و جنرال وحید لوی درستیز پاکستان

شمارۀ کود رسمی : (000458 – PLHC- 222/ 14000/PO) اسلام آباد پاکستان : 7 جولای 1992 میلادی :

فشردۀ پروتوکول

– تسلیم دهی راکت های اسکات به جمهوری اسلامی پاکستان که از طرف شوروی برای اردوی جمهوری دموکراتیک افغانستان توزیع گردیده بود تا خاک پاکستان را مورد اصابت قرار دهد. چون شوروی دیگر حاضر نیست که مواد سوخت و بقیه لوازمات آنرا به افغانستان کمک کند و از جهت دیگر پاکستان علاقه ندارد تا این راکت ها توسط تنظیم های که مورد حمایت جمهور اسلامی ایران در افغانستان می باشد و تسلیم دهی آن به کشور ایران صورت گیرد.

– تسلیم دهی تمام طیارات جیت های جنگی فعال و غیر فعال، طیارات ترانسپورتی فعال و غیر فعال، هلیکوپتر های فعال و غیر فعال قوای هوائی که توسط شوروی برای اردوی جمهوری دموکراتیک افغانستان توزیع گردیده بود و تسلیمی آن به اردوی جمهوری اسلامی پاکستان.

– آنعده وسایط های زرهدار فعال و غیر فعال که شامل تانک ها، زرهپوش ها و عراده جات ثقیل که اردوی جمهوری افغانستان مورد حمایت شوروی داشت تسلیم دهی ان به ارتش جمهوری اسلامی پاکستان.

– در تشکیل جدید اردوی حکومت اسلامی افغانستان مشاورین نظامی اردوی پاکستان برای تعلیم و تربیه نظامی به پرسونل اردوی حکومت اسلامی افغانستان شامل این پروتوکول بوده و بعد از امضای طرفین مدار اعتبار است.

– حکومت اسلامی پاکستان هر گونه پرتوکول نظامی کشور هند به همراهی حکومت اسلامی افغانستان را خلاف قوانین خود دانسته و اجازه نمی دهد که هند دشمن پاکستان در امور کشور مسلمان و برادر افغانستان دخالت داشته باشد.

– حکومت اسلامی پاکستان همچنان به خود اجازه نمی دهد تا جمهوری اسلامی ایران همانند هند در مسائل سیاسی، نظامی حکومت اسلامی افغانستان مداخله نماید.

– افسران عالیرتبه اردوی پاکستان این را بخود اجازه می دهند که بدون کدام ممانعت هر وقت و هر زمان در تعینات افسران عالیرتبۀ اردوی اسلامی افغانستان نقش بارز داشته و از صلاحیت های خود میدانند.

– این پرتوکول بعد از امضای صدراعظم جمهوری اسلامی پاکستان جناب نواز شریف و برهان الدین ربانی رئیس جمهور اسلامی افغانستان منحیث سند رسمی اعتبار داشته و دارای 10 ماده  (در اینجا صرف 8 ماده ذکر شده است) که درج این پرتوکول است مورد قبول و تائید مقامات عالیرتبه طرفین می باشد.

محل امضاء

نواز شریف صدراعظم جمهوری اسلامی پاکستان.
7 جولای 1992 میلادی
اسلام آباد پاکستان

محل امضاء

برهان الدین ربانی رئیس جمهور اسلامی افغانستان.
7 جولای 1992 میلادی
اسلام آباد پاکستان

از: کتاب طلائی زرد: Yellow Golden
نويسنده:  مارک جمیز Mark James ژورناليست امريکائی
ترجمه نوراقا ولیزاده: Nooraga Waliezada

6/17/2022