لنډه کیسه- نامعلومه وسلوال

د نایي زوی د خپل پلار  بیوسۍ اوغریبۍ دومره تنګ کړی وو چې په هرحال کې خپلي زدکړي تر سره کولې. ترڅو وکولی شي یو مبارز خبریال شي مبارزه وکړي اوتل حقیقت ووایي او یوه ښه او سمباله زندګې ولرې
هره ورځ د همصنفیانو د ډم زوی په پيغورو سره ځورېدو،اود ډم زوی پيغورونه به یې زغمل خو له مکتبه نه په شا کیدو، دې پيغورونو او سپکاوي د نایي د زوی ”فرید“ اراده نه کمزورې کوله مګر د ټولني کمزورتیا او د خلکو کمزوري ورته ښکاره کېده نایتوب چي یوه حلاله او غریبه وظیفه ده مګر د خلکو دومره سپک نظر د ډم په نامه یادول فرید د بې سوادۍ لامل ګاڼه، او خپله غوسه به یې قابو کړه خو خپل تصمیم به یې نور هم پياوړی کاوه۔۔۔
مګر کله چي به کورته راته د همصنفیانو د پيغورونو تکرار به یې مور او پلار ته کاوه، او د ټولني او بې نزاکته خلکو یادونه به یې په ناهیلي سره ورته بيانوله۔۔۔۔
فرید ته د دې پيغورونو ورکولو یې مور او پلار هم زیات ځورول خو خپل خپګان یې د فرید په وړاندي نه ښکاره کولو تر څو د زوی اراده یې کمزورې نه شي برعکس به يې نور تشویق کولو چي الله (ج) شته او د چا پروا مکوه۔۔۔
فرید د مکتب په خلاصیدو او پوهنتون ته په بریالي کېدو سره د فرید مور په سرطان اخته شوه او پلار یې  له ډېره وخته په نري رنځ باندي اخته وو، ډاکتر ته په ورتلو سره فرید ته معلومات وشو چي مور او پلار ته يې دا ناروغي د خپګان له امله پیدا شوې ده، د څو میاشتو په تیرېدو سره د فرید مور مړه شوه، څه موده نه وه وتلې چي د فرید بېکسه پلار هم په حق ورسېدو۔۔۔
اوس فرید ته دا فکر ور پیدا شو چي د مور او پلار مړینه مي زما د همصنفیانو د پيغورونو  تکرارول وو، چي ما به مور او پلار ته را رسول او هغو به په چوپتيا کي اورېدل، د بې وسۍ اوښکي به يې په زړونو کي څڅولې۔۔۔
فرید د خپل مور او پلار په قبر ولیکل ”زما مور او پلار مړه شوي نه بلکې وژل شوي دي“
فرید له ځان سره ژمنه وکړه چي زه نور یو خبریال نه شم کېدی بلکې یو بدي دار یم زما دنده د مور او پلار قاتلان پیدا کول دي۔۔۔ د فرید د همدې پياوړي  ژمني سره د کلي او د فرید د مکتب یو همنصفي نامعلومه وسلوالو ووژلو.