دوکتور محمد عثمان تره کی – آغاز مجدد راکت پرانی پاکستان بالای کنر

امروز بار دیگر پاکستان در فضای بی بازخواستی مقامات حکومتی و حامیان خارجی آن فیر راکت به سوی کنر را از سر گرفت : 180 راکت به سوی ولسوالی دانگام فیر شد که چار تن را از یک خانواده مجروح ساخت.

 این چندین سال است که پاکستان مناطق امتداد خط دیورند را معروض به حملات راکتی ساخته است که بدنبال آن بر علاوه خسارات مالی و جانی هزاران خانواده مجبور به ترک مناطق مسکونی خود شده اند.

سوالی که پس از هر حمله نظامی پاکستان بر قلمرو افغانستان در ذهن خطور میکند اینست که چرا طرف افغانی اعم از ائتلاف نظامی ین المللی یا حکومت کابل به اقدام بالمثل دست نمیزند ؟ در مواردی این چنین اقدام بالمثل را زیر عنوان ’’ دفاع مشروع ‘‘ کلیه قوانین زمینی وآسمانی حق مسلم طرف متضرر شناخته است.

آیا مقامات امنیتی  اداره کابل آنقدر بی وسیله و بیچاره نگاه داشته شده است که توان فیر یک گلوله هدفمند را به سوی یک پست امنیتی پاکستان که در بسیاری ساحات در خاک افغانستان یا در نقطه صفر ایجاد شده است ، ندارد ؟

آیا امریکا  این مدافع دروغین و مکار افغانستان ( اشاره به پیمان امنیتی ) که هر روز فرزندان ما را توسط  درون های اتوماتیک و چوت انداز خود   به خاک وخون میکشد ، نمیتواند به جواب راکت پرانی پاکستان را بدهد. مثلاً  لااقل یک بار یک چاونی پاکستانی را که جدیداً با پیشروی فوج پاکستان در قلمرو افغانستان اعمار شده است، نشانه بگیرد ؟

واقعیت اینست که امریکا و متحدین نه خود آمادگی دفاع از افغانستان را دارند و نه هم به اداره مزدور کابل اجازه مقابله و لو زیر عنوان دفاع مشروع  در برابر تجاوز همسایه را  میسر میگردانند. قراینی بدست است که امریکا و پاکستان از سالیان متمادی به این سو  بر مبنای یک توافق استخباراتی بر ضد امنیت و صلح در افغانستان در موضع واحدی قرار گرفته اند.

از دفاع مشروع صحبت کردیم. بد نیست به این نکته نیز اشاره شود که امریکا بدنبال انفجار نویارک ( که برخی از مبصرین سازماندهی آنرا به سی، آی ، ای نسبت میدهند )  امارت اسلامی طالبان را متهم به پناه دادن به بن لادن کرد و حمله بر افغانستان را ( فصل 7  ماده  51  منشور ملل متحد ) حق مشروع  خود دانست.

در حقوق بین المللی هر کشوری در حدود جغرافیای خود حق توسل به اصل  دفاع مشروع را دارد .

اما امریکا مدعی  استفاده ازین حق ، در فاصله ده هزار کیلومتر از خاک خود  افغانستان  را معروض به تجاوز ساخت. گویا با تجاوز به افغانستان امریکا از خود دفاع میکند.

استفاده از حق دفاع مشروع توسط امریکا در شرایطی مطرح شد که بعداً بدنبال تحقیقات دقیق معلوم گردید  که از 19 نفری که در انفجار نویارک دست داشتند، 15 تن آن تبعه عربستان سعودی بودند. عربستان شریک مهم تجارتی امریکا و مالک چاه های نفت و مقصر اصلی انفجار از مجازات معاف شد. اما افغانستان بیچاره ، بدبخت، بیدفاع  و خسته و درمانده از یک  و نیم دهه جنگ ضد شوروی و خانه جنگی داخلی  به گناه ناکرده مورد تجاوز قرار گرفت و تنبیه شد.  

بهرحال ! فعلاً  پاکستان و امریکا  با انگیزه های مختلف  برای کشتار مردم  بیگناه افغانستان  در جبهه واحدی قرار دارند.

حق  دفاع مشروع در تعامل با پاکستان وقتی مورد استفاده قرار میگیرد، که مثلاً راکتی که از سوی پاکستان فیر شود، بعوض کلبه های گلی مردم کنر، پایگاه های نظامی امریکا را در خاک  افغانستان هدف قرار بدهد. فقط درین حالت است که امریکا دست به اقدام بالمثل میزند. اما پاکستان حد خود را میشناسد و هیچگاهی دست به اقدامی که منجر به عکس العمل نظامی امریکا شود و موافقت  پنهان استخباراتی را زیر سوال ببرد،  نخواهد زد.

باقی میماند خون هائیکه به بهانه های گوناگون از سوی امریکا و پاکستان از مردمان کشوری که  بی سرپرست و یتیم مانده است بی حساب و بی بازخواست ریختانده شده راهی است . ’’  پایان ‘‘

فرانسه

04/02/2018

دوکتور م، عثمان تره کی