نظم
ډکه پیاله د چایو پرېږدمه چې بوره نلري
ماته هیڅه دي رابطې چې خوږه ونلري
زه چې په کوم سهار نازېږمه ریڼ لمر نلري
زه چې په کومې شپې کې ګیر یمه ډېوه نلري
لکه دروند بار غوندې پخپله حافظه ولاړ یم
ډک زړه تشیږي نه په سترګو کې خفه ولاړ یم…
Recover your password.
A password will be e-mailed to you.