Browsing Category
لنډې کیسې
کله چې یوه جګړه په بله اوړي
د ماښام له اذانه سره سم فېروزې خپل وروستی ناروغ رخصت کړ. ستاتسکوب یې یوې غاړې ته کېښود. غځونې یې وکړې. د څوکۍ په یوه سوېچ یې ګوته کېښوده. څوکۍ شاته لاړه. لکه خوب چې…
شک – لنډه کيسه
دوه کاله وروسته تلوسه په يوه داسې حقیقت خبره شوه, چې اوس يې زياتې هيڅ هم په وس نه و پوره, د هغې له "خړو سرو" سترګو غټې غټې اوښکې توېدلې, هغه ډېره ناوخته خبره شوه چې د هغې زړه ته…
رژېدلې پاڼې
له ونو څخه پاڼې ورو ورو رژیدلې، ټول زده کړیالان په همدې رژیدلو پاڼو کې روان وو، هر یو خزان پرېښېده، هوا هم بل ډول ښکاریده، هر څه مې په نظر ویرجن راتله نه پوهېږم ولې!؟
له ځانه…
یوازیتوب
زړه مې تنګ وه. ځمکې ځای نه راکاوه، څو ځلې له ځایه پاڅېدم او له کوره دباندې ووتم، له کلا ګرد چاپیره راوګرځېدم، د کرځېدو خونده نه وه، بېرته کور ته ننوتم، په ګراج کې تېرېدم چې پام مې…
د سکوت بحر
د انګړ چنارو ټالونه خوړل. په چوتره کې ناست کسان غلي؛ خو جرس په نارو و. د ځوانې ښځې سپېرې شونډې وخوځېدې:
- کاش نن شپه سبا نه شي!
ماشومې به يوه ستوري ته د اشارې په دود…
خوبونه، کړاوونه
مصطفى د نامه په اخيستو له غږ سره کوټې ته را ننووت . د داکتر په اشاره هغې ته مخامخ په څوکۍ کښيناست. يوه کوچني کتابچه يې هم په خپل مخ کې په ميز کيښوده . له جيبه يې کاغذ را وويست .…
په کوم زیارت دې ایښي و لاسونه
پاستی لوېدلی و، په نکریزو سره لاسونه يې تناره ته ورښکته کړل، ناڅاپه يې ګوتې په سرو سکروټو ولګېدې، د اخ په کولو يې لاس را غبرګ کړ او ګوتې يې زر خولې ته کړې. په سترګو کې يې اوښکې د…
وسوسه
د مېز له روک څخه یې یو خودرنگ را واخیست او د یادښت د کتابچې پر سر یې کېښود. ښکته پورته یې ورته وکتل: "ښکلی دی خو لا کارولی مې نه دی، هسې نه بند شي، کار ونه کړي."
قلم یې بېرته د…
!سبق د مدرسې وايي
ملا عبدالسلام سلام وګرځاوه. لاسونه یې لپه پورته ونیول. په لوړ غږ یې په دعا خوله پرانسته:
«ـ لویه خدایه بښنه راته وکړه. ټولې خطاوې راته معاف کړه. ټول کوپار چې مسلمانانواو…
آزادي
څوارلس کلن هلک خپله پېغله خور تر کوڅيو ونېوله، د هغې پر اوږه تم منګی يوې خواته کوږ شو، ولوېد، له درب سره مات کلدورکي ( د منګي ټوټې ) يوې بلې خواته ولوېدل.
نجلۍ پر ژامه سوک وخوړ،…