د هند او پاکستان وروستي جنجالونه او د افغانستان د خلکو دریځونه

لمړی باید لکه په کلي او ګاون‌‌‌‌‌‌ډ کې چې له خپلې کورنۍ ننګه کوو نو په سیمه کې هم لمړی باید د خپل هېواد او خپلو خلکو د ګټو په بنا له نورو ملکونو سره چلند وکړو. د واک او ځواک لرونکی هېواد، نظام، ملي اقتصاد، ملي امنیتي قوتونه، ملي افتخارات او ملي شان و شوکت ولرو. بیا چې کله په کوم مسلمان ملک چا ظلم کاوه موږ به ورسره مناسبه مرسته کوو. خو که زموږ خپل کور او ملک وران او اولادونه مو وږي، ناروغ او جاهل وي موږ د بل هغه کور او ملک ننګه کوو چې موږ ته یې ضرر رسېږي لیونتوب به وي.

که کوم ملک زموږ په بېګناه خلکو راکټونه اوروي، زموږ سره په هېڅ تجارتي او ترانزیتي معاهده پوره عمل نه کوي؛ زموږ تجارتي توکي دوی په مناسب وخت او مناسب مارکېټ ته نه پرېږدي؛ زموږ د ملک د زېربناوو او پرمختګ ویجاړوونکي دي، زموږ په ورانۍ کې خپله ابادي ګوري؛ زموږ محکوم افغانان او پښتانه وروڼه وژني، نالوستي او محروم یې ساتي، پخپل سر زموږ د خلکو په سینه تېر شوې کرښې باندې اغزن تار راکاږي او خلاصه زموږ د ټولو بدبختیو لامل همدوی دي، نو کوم قانون او سلیم عقل به موږ ته ووایي چې موږ د هغو ننګه وکړو.

ځينې به ووایي چې دوی د روسانو د تجاوز په وخت موږ ته ځای راکړی و، زه وایم چې هغه دوی د نړیوالو سره د معاملو ، د خپلو ګټو، زموږ د هضم موضوع وه. بله داچې دوی هېڅکله ونه غوښتل چې افغانان په خپل وطن کې بسیا شي او تل یې موږ پخپلو منځو په شخړو اچولو او دوی غوښتل افغانان له نورو ملکونو سره د خپلو ګټو لپاره په نیابتي شخړو کې وجنګوي. دوی غوښتل د وسلوالو له کنترول او کارونې څخه د خپلو ګټو لپاره په نړیوالو او سیمه ایزو معاملو کې کار واخلي، دا کار یې پخوا کړئ، مسلمانان او ان خپل هېوادوال یې د پيسو په مقابل کې خرڅ کړي، همدا اوس ورته لوبه کوي له غرب او عربو په ورته معاملو کې پيسې ترلاسه کوي.

نو افغانان باید د نن زمانې له شرایطو او خپلو ټولو دیني او ملي ګټو او ارزښتونو سره ځان بلد کړي او د هغو په رڼا کې سمې پرېکړې وکړي. زه فکر کوم اوس دا سیاسي شعور زموږ په خلکو کې عام شوی دی.