اغږلي شوي هیلې / فاروق فردا

… او دې ته څوک د انتظار تریخو شېبو کې په دعا ولاړ وو؟
چی اوس د ښار ړانده یوه لاس کښې امسا بل کې د ځان پسې لاټین څکاوي.
او تتو سېورو سره ،
په لویو لارو کې د ګورو سرابونو پسې
په تیندکونو کې له وېرې کاروانونو نه ګینګړي تښتوي.
دکَلو تږي،
د سمندر له جل وهلي مرۍ،
دسوال اوبه سړَپَوي
او ورسره پر مات غرور لا خپل پېڅول لمدوي.
ښار مو دخیال د وږمو څنډ کې طهارت نیولی،
او د لمرونو بدرګې د پاره،
د وچو ونو د بنجقو ایرې شوي وږمې ځانته کاږي.
ما هم غوږونه ور څک کړي دي چې،
پر مخ دونو د بادونو د ګامونو ښکالو تېره نه شي.
د چا خبره مې په یاده ده چې،
د سیند څپې به ټولوي په شنه حجاب کې د ساحل پر شونډو
د خیال د پېغلې پر شنې غاړې د مچکو پړقا.
د سیند پر تږو شونډو ،
ساړه سیځلی موزیک بیا خپرېږي،
د ونو، بوټو غوږ کې ،
سوکه سوکه تړمه غوغا به یو ځل بیا جوړېږي .
زه مې د کسو له هیندارې ګورم،
چې زما پر شوبړو بڼو ،
راخپرې شوي د بهاند سیند جادوګرې نغمې،
او د خیالونو پر وزرونو اوس دستورو او سیند ،
د طلایي وَږو قودې قودې خندا آلوزي.
له هرې لورې څخه،
مبارکۍ آورمه،
او بیا انګېرمه چې،
اوس به مې ورغړي دخپل د نظر،
په دالانه کې زما د زړه له بلۍ .
ته مې د سترګو د نظر په شپول کې وټوکېږې،
او له هیبته سره شې،
پر اننګیو دې د ستورو او دسیند او اوبو،
سپرغي څپولي وکړي،
د دواړو غوني زیږ شي.
ته د بڼو پر ستن وتار د ګرېوانه ريښکې به بیا وګنډې.
خو زه د مني د سپېدارې ستړي سېوري په شان ورپېږم،
… و وبېرېږم،
چې بیا زما له لاسه،
په شنه پالېز کې رسېدلي خټکي په شان غړه که نه شې،
زما د نظر پر هوسناکې چاړه غوڅه نه شې.
د پام په لپو ټولوم له اننګو دې دحیا د سپرغو نوي ټوکيدلي نښې،
ستا دبې واره، وار خطا نظر دمستو سرابونو د اوبو پر لمن،
دلمر د وړانګو سره آغږم زما وستا دماتو زړونو هیلي.
ګڼه چې داځل به د تن دپستو عطرو قناویز باندې ته ،
زما د زړه د کروندې شپول کې تازه ګلونه وزېږوې.
د ۲۰۱۹ کال د اګست ۱۶مه
مسکو