قاچاق انسان در اجتماع

اسلام دینی است که حقوق خاصی برای هر انسانی قایل است ، اما علاوه بر حقوق خود ، مجازات هایی نیز برای هر شخص گناه کار تعیین کرده است. این مجازات از فردی به فرد دیگر و از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. به عنوان مثال ، در تمام کشورهای اسلامی ، احکام اسلامی به طور کامل اجرا نمی شود ، در برخی از کشورهای اسلامی مانند عربستان سعودی ، قصاص و حدود به میزان بیشتری اعمال می شود ، اما در برخی دیگر ، به میزان کمتری ، حتی در برخی از کشورهای اسلامی ، به اصطلاح اجرای احکام اسلامی مورد انتقاد است ، اما به نظر می رسد در عمل هیچ اتفاقی نمی افتد.

قاچاق انسان به تجارت انسان گفته می‌شود، بیشتر با هدف بردگی جنسی وسو استفاده تجاری جنسی ‏برای قاچاقچیان محسوب میگردد

این شکل نوین از برده داری می‌تواند شامل گرفتن همسر در قالب ازدواج اجباری باشد . یا استخراج اعضا یا بافت بدن از جمله برای رحم اجاره ای و حذف تخمک ،انتقال، دریافت و استخدام انسان ها  برای وادار کردن به تن فروشی  یا مجبور کردن به کارهایی سخت و طاقت‌ فرسا در کارخانه جات ، رستورانت ها ، پروژه‌های ساختمانی و … باشد.

قاچاق  انسان پس از قاچاق جنگ افزار و مواد مخدر ، سومین تجارت غیرقانونی در دنیا به ‌شمار می‌رود. از انواع رایج آن قاچاق زنان و کودکان می‌باشد.

قاچاق انسان ممکن است در داخل یک کشور یا برعکس به صورت برون‌مرزی انجام شود. قاچاق انسان به دلیل تجاوز به حقوق قربانی به واسطه زور و به دلیل سواستفاده ، جنایت علیه شخص می‌باشد و البته به مفهوم تبادل انسان است و الزاماً با جابجایی فرد همراه نیست.

مطابق گزارش سازمان بین المللی کار (ILO)، تنها شاخه کار اجباری (یکی از شاخه‌های قاچاق انسان) در سال ۲۰۱۴ حدود ۱۵۰ میلیارد دلار در سال برای قاچاقچیان سود داشته‌است. در سال ۲۰۱۲، این سازمان تعداد ۲۱ میلیون قربانی که در تلهٔ برده‌ داری مدرن افتاده بودند را تخمین زد. از این تعداد، ۱۴٫۲ میلیون (۶۸٪) به عنوان نیروی کار استثمار شده بودند و ۴٫۵ میلیون (۱۰٪) به صورت تحمیلی به کار اجباری گرفته شده بودند.

قاچاق انسان به عنوان یکی از سریع‌ترین فعالیت‌های رو به افزایش سازمان‌های تبهکاری بین‌المللی شناخته می‌شود.

قاچاق انسان به عنوان نقض حقوق بشر توسط معاهده‌های بین‌المللی محکوم شده‌است. همچنین، قاچاق انسان موضوع یکی از دستور العمل ها ( en ) در اتحادیه اروپا است.

بنابراین به اضافه کشور های کفری در برخی از کشورهای اسلامی به شیوه های مختلف ، قاچاق انسان بیداد می کند ، حتی اگر وسیله خوبی برای زندگی روزمره در بین مردم محسوب شود و مردم از این طریق درآمد کسب می کنند ، اما این عمل توسط اسلام محکوم شده است،  دین مقدس اسلام  آن را اشتباه و ناروا خوانده است . اسلام تاکید می كند كه يك مسلمان باید هزینه خود و اعضای خانواده اش را به روشی حلال تأمین كند و الله (ج) حتی این را به همه پیام آوران و پیامبران خود در مورد ایجاد راه حل می گوید. ( يا أيها الرسل كلوا من الطيبات واعملوا صالحا اني بما تعملون علیم) ای رسولان! از اشیاهای خوب بخورید و نیکی کنید ؛ مطمئناً من می بینم که شما چه می کنید.

بنابراین ، از این آیه معلوم میشود که یک مسلمان باید از همه اعمال حرام اعم از غذا ، قاچاق انسان یا سایر اعمال حرام خود داری کند. همین قسم الله (ج) برای تمام مسلمانان خطاب کرده میفرماید : ( يا أيها الذين آمنوا كلوا من طيبات ما رزقناكم واشكرو لله إن كنتم إياه تعبدون) ای کسانی که ایمان آورده اید ، از چیزهای خوب بخورید و از نعمت های خدا شکر کنید. اگر پرستشگر الله هستید.

 از این آیه معلوم می شود كه هر چه الله (ج) به بندگانش عنایت كرده است ، بندگان باید از آن به روشی حلال استفاده كنند و برای این نعمت باید از الله (ج) شكر كنند،  زیرا کسب روزی از راه مشروع نیز عبادت است.

پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز فرمود: لا ضرر ولا ضرار) «هیچ ضرری و ضرری ندارد.» اصل اسلام این است که انسان نباید به خود آسیب برساند و به دیگران آسیب نرساند ، به این معنی که خداوند انسان را بر روی زمین برای این منظور خلق نکرده است. او به خود و دیگران آسیب برساند ، اما فقط به نفع خود و دیگران خواهد بود ، همانطور که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره کرد و فرمود: ( خير الناس أنفعهم للناس) “بهترین شخص کسی است که به دیگران فایده برساند. دیگر اینکه طبق یک حدیث شریف آمده است، هرکس از راه حلال امرار معاش کند ، دوست الله (ج) است. در حدیثی نیز نقل شده است( کان داود علیه السلام يأكل من عمل یده) که داوود (ع) با دستان خود کار می کرد و سپس همان را می خورد. از این حدیث معلوم میشود که بهترین راه تأمین نفقه ، تامین نفقه به دست خود و سپس خوردن آن است. اگر به زندگی پیامبران (صلی الله علیه و آله و سلم) نگاهی بیندازیم ، روشن خواهد شد که همه آنها از طریق کار روزانه زندگی خود را تأمین می کردند و همه آنها از دوران کودکی گوسفندها و بزهای مردم را می چراندند و آنها را به فرزندان خود منتقل می کردند. این واقعیت که پیامبر گرامی ما (صلی الله علیه و آله و سلم) یکی از آنها بود و او نیز از این طریق برای خود نفقه پیدا می کردند ، به ما پیشنهاد می کند که ما باید از طریق وسیله ای که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از طریق آن زندگی می کرد  ، مانیز به واسطه کار حلال امرار نفقه کنیم. از آنجا که او راهنمای ما در دنیا و آخرت است ، الله (ج) میفرماید ( لقد کان لکم فی رسول الله أسوة حسنة لمن كان يرجو الله واليوم الاخر) همانا پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) برای شما و کسانی که به خدا و روز آخر امیدوارند مقتدی است.