عیادت ملابرادر از زخمیان طالبان در پاکستان

 طالبان، سازمان های حامی و کشور های پناه دهنده شان به مراتب هرروز بیشتر از پیش سیاهی جبین شان را به جهان و بالاخص به مردم افغانستان نشان میدهند. این گروه نخست به دلیل کریسمس گفتگوهای صلح با افغان ها و برادران مسلمان شان را لغو کرده به تعویق انداختند و بعد از آن در خالی که ادعای مالکیت ۶۰ درصدی خاک مقدس سرزمین افغانستان را دارند، مستقیماً عازم پاکستان شدند و به دنیا واضح ساختند که خانه اصلی و امن طالبان کجاست.

سپس ملابرادر روز پیش به دیدار بیماران و زخمی های این گروه تروریستی در پاکستان شتافت. این که ملا برادر به عیادت مجروحین همسنگرش میرود جای تعجب نیست اما این مسئله از چند زاویه قابل بررسی و موشگافیست؛

نخست اینکه کشور ظاهراً دوست و همسایه افغانستان با وجودی که سالها موجودیت پناهگاه های امن طالبان را در خاک این کشور رد میکرد، اکنون واضح و آشکارا نمایش داد که طالبان در پاکستان در کمال آسایش و امکانات امرار معیشت میکنند. بدیهیست، آنجا که درمان است هم نان است و هم مکان، و هم مدارس و درسخانه های برای تجهیز فیزیکی و معنوی این گروه تروریستی. حکومت پاکستان همواره خود را به عنوان تسهیل کننده، روابط میان طالبان و حکومت افغانستان معرفی کرده است، اما نگهداری و حفاظت از یک گروه دهشت افگن و درمان بیماریها و زخمی هایشان تا آماده به جنگ علیه کشور همسایه گردند، اوج خیانت و نقض اصول بین المللیست.

پاکستان در حالی از طالبان حمایت آشکار میکند که حکومت افغانستان میتواند علیه این کشور به جرم حمایت از تروریسم در محکمه بین المللی عدالت، شکایت کند و خواستار مجازات آن شود. چون شورای امنیت سازمان ملل متحد از کشورهای عضو این سازمان تقاضا کرده است تا منابع تمویل تروریسم را متوقف سازند. این شورا برای نخستین بار ضمن یک قطعنامه مشترک با توافق اکثریت مطلق در سال ۲۰۱۹خواهان این امر شده بود.

در قطعنامه شورای امنیت که به ابتکار فرانسه به این شورا ارائه شده بود، تأکید گردیده که بدون استثناء هر کسی که از تروریسم حمایت مالی می کند و یا در این عرصه کمک می کند، باید به پای میز عدالت کشانده شده و مجازات گردد. براساس این قطعنامه، کشورهای عضو سازمان ملل موظف گردیده اند که قوانین خود را نیز با قطعنامه مذکور تطبیق دهند.

علاوه بر این، در صورت حملات تروریستی، اعضای سازمان ملل موظف اند که منابع تمویل چنین رویدادها را بررسی نموده و تحت تعقیب قرار دهند. ثانیاً، طالبان و به خصوص رهبران شان از شفاخانه های مجهز استفاده میکنند و داکتران مجرب برای تداوی در اختیار دارند. به عیادت مریضان شان میروند و مریض ها اجازه ملاقات و دیدار اقارب شان را دارند. اما چهره وحشت ناک و سفاک این گروه در عموم مراکز عام المنفعه کشور افغانستان، مانند شفاخانه ها به نمایش گذاشته میشود.

این گروه بار ها به شفاخانه های کشور حمله کرده اند و باعث قتل صدها تن از مریضان و همراهان شان شده اند. حمله به چهارصد بستر کابل و حتی حمله به یک زایشگاه که باعث جان باختن ده ها کودک و مادر و بی سرپرست شدن ده ها طفل گردید.

طالبان باید ازین خشونت و بربریت و چند رنگی، دست بردارند، و هرچه عاجل تر قبل ازآن که بسیار ناوقت شده باشد به دامان ملت و دولت افغانستان تمسک بورزند تا مورد عفو مردم قرار گرفته و در کمال صلح و امنیت یکجا باهم زندگی کنند‌. و کشور های همسایه بهتر است درک کنند که ثبات منطقه در ثبات افغانستان نهفته است و دامن زدن به شعله آتش درین کشور روزی آنها را نیز خواهد سوخت.