اساس امتیاز نزد خداوند بر عمل صالح می باشد

در بارگاه خداوند امتیاز نسبی ، وطنی و قومی ،چیزی نیست ، هر کسی که اطاعت کامل ، اعتقاد و عمل صالح اختیار نماید، ولو اینکه در گذشته هرچه بوده است در پیشگاه ما مقبول است واز خدمات او قدردانی خواهد شد،واین بدیهی است که اطاعت کامل منحصر در مسلمان بودن است،زیرا هدایات آن در کتابهای گذشته تورات و انجیل نیز وجود دارند و قرآن مجید کلا برای همین نازل گردیده است . لذا پس از نزول قرآن و بعثت خاتم الانبیاء بدون ایمان به قرآن و رسول خدا “ص” عمل به اتباع تورات و انجیل و زبور نمی تواند صحیح قرار گیرد.

پس مقصود این است که هرکسی از این اقوام مسلمان گردد، در آخرت مستحق نجات و ثواب خواهد شد . در این پاسخی به آن خیال هم هست که سرانجام این کفر ، معصیت وشرارتهایی که تاکنون علیه اسلام و مسلمانان می کردند چه میشود؟ معلوم گردید که با مسلمان شدن تمام گناه ها و اشتباهات گذشته آمرزیده می شوند و در آخرت نه اندیشه و فکری خواهند داشت ونه رنج و اندوه دامنگیر شان خواهد گشت .

از ملاحظه مطلب فوق چنین معلوم می شود،در اینجا نباید یادی از مسلمانان می شد زیرا آنان از مقام ایمان واطاعتی که در این متن مطلوب است برخوردارند در اینجا باید تنها از کسانی یاد آوری می شد که به این مقام دعوت می شوند،ولی در این، رویه خاصی که مشتمل بر ذکر مسلمانان نیز هست بلاغت ویژه ای پدید آمده است ، این به آن می ماند که حاکم یا پادشاهی در چنین مواقعی بگوید که قانون ما عام است چه کسی موافق باشد یا مخالف هر کسی که از آن اطاعت و فرمانبرداری نماید مورد عنایت انعام قـرار می گیرد.

بدیهی است که موافق دارد از قانون اطاعت می کند هدف گوشزد کردن مخالفین است،ولی ذکر موافق شامل این حکمت می باشد که عنایتی که ما با موافقین داریم بنابر خصوصیت نسب و ملیت آنها نیست بلکه مدار عنایت ماسفت اطاعت آنها است و اگر مخالفان هم اطاعت نمایند مستحق این لطف و عنایت خواهند شد.

درپایان جهت تسلی آن حضرت “ص” فرمود: با وجود رعایت و عنایت ما با اهل کتاب ، بسیاری از آنها کسانی هستند که از این عنایت ربانی استفاده نمی برند ، بلکه کفر وعناد آنها رو به افزایش میباشد ، لذا شما از این غمگین نباشید وبر این قبیل مردم تأسف نخورید.

با پیروی از شریعت الهی به این عنوان هدایت گردید که : اگر شما بر احکام شرع پایبند شدید پس شما بر هیچ راهی پایبند نیستید. مقصود اینکه بدون پایبندی به شرع اسلام همه کمالات و کردار شما ضایع است ، خداوند یک کمال فطری برای شما این را عنایت فرموده است که از فرزندان پیامبران می باشید. بسیاری از شما درویش صفت هم هست که مجاهدات وریاضت هایی انجام می دهند . ارزش همه اینها در نزد خدا فقط وابسته به این است که شما از شرع الهی اتباع نمایید ، و بدون این نه فضیلت نسبی بدرد می خورد ونه تحقیقات علمی موجب نجات شما قرار می گیرند ونه مجاهدات وریاضت کشی های شما . در این فرمان هدایت گردید که هیچ درویش منشی ، سلوک ، طریقت ، مجاهدات وریاضت کشف و الهام وسیله برتری در نزد خدا موجب نجات قرار نمی گیرند تا وقتی پایبندی کامل شرع مقدس اسلام نباشند.

که درآن رسول خدا “ص” فرمود: همانطور که که خزانه علم و حکمت قرآن به من عنایت گردیده است همچنین علوم ومعارف دیگری نیز به من اعطا شده است که می توان آن را از جهتی توضیح و تشریح برای قرآن گفت .

متوجه باشید که قرآن به من اعطا گردیده و مثل آن از علوم دیگری نیز به من اعطا شده است چنین نباشد که در آینده کسی با شکم سیر و راحت بگوید که قرآن تنها برای شما کافی است که حلال آن را حلال و حرام آن را حرام بدانید درصورتیکه حقیقت از این قرار است که چیزی را که رسول خدا “ص” حرام قرارداد مانند آن است که خداوند حرام قرار داده است .

اما امروز به وضوح دیده میشود که گروه های تروریستی بخصوص گروه طالبان درعمل قتل و کشتار ، انتحار و انفجار ، تخریب اماکن مقدس و عام المنفعه نسبت به یکدیگر شان سبقت می جویند و تمام اعمال را که انجام میدهند در شریعت اسلامی هیچ نوع جایگاه ندارد و تمام اعمال آنها خلاف اسلام و بشریت بوده . یا اینکه بدست آوردن امتیازات دنیوی از کشور های متخاصم و استخبارات کشورهای جهان اول سبب بدنام ساختن دین اسلام هستند متاسفانه اساس امتیاز دربین این گروه وحشت و دهشت افگنی دربین مسلمانان رنج دیده و ستم کشیده این سرزمین است این گروه با انجام دادن چنین اعمال غیراسلامی هرگز رستگار نخواهند شد قانون الهی و دستورات آن را هرگز مطالعه نموده اند با ریختاندن خون ناحق با گذشت هر روز بر جهل آنان افزوده می شود این کوردلان بدانند که تمامی فعالیت شان خلاف اصول انسانی و اسلامی بوده اما در اسلام کسی که اطاعت کامل و اعتقاد راسخ ،عمل صالح اختیار نماید در نزد خداوند”ج” محبوب  است .