د رښتياوو زغملو کچه

هالنډي لیکوال ليلاند وال وان ډي وال به ويل د انسان وده مستقيماً دې پورې اړه لري چې دغه شخص د ځان په اړه د څومره رښتياوو زغملو توان لري، مخکې لدې چې مجلس پریږدي.

لومړی، پخپله په داخلي توګه د دې شخص د رښتياوو ليدلو توان ژوبل شوی وي، يعنې د پخوانيو لاسته راوړنو، بریاوو او پرمختګونو په رڼا کې له ځان سره فکر کړي، چې تر اوسه مې هر څه پخپله کړي، او پکې بریالی وم. هغه وخت مې هم نړۍ مخالفت کاوه خو زه پرې بریالی شوم،…

په تاريخي توګه د سترو برياليو کاروبارونو، اشخاصو او آن امپراطوريو راپرځيدو يو ستر لامل د رښتياوو نه ليدل او منل وو. دغه د رښتياوو نه ليدل دوه اړخه لرلای شي.
لومړی، پخپله په داخلي توګه د دې شخص د رښتياوو ليدلو توان ژوبل شوی وي، يعنې د پخوانيو لاسته راوړنو، بریاوو او پرمختګونو په رڼا کې له ځان سره فکر کړي، چې تر اوسه مې هر څه پخپله کړي، او پکې بریالی وم. هغه وخت مې هم نړۍ مخالفت کاوه خو زه پرې بریالی شوم، نو ولې بل ته غوږ ونيسم. اوس که حالات بدل وي، دا په فردي يا ډله ييزه توګه د دغو رښتياوو منلو توان نه لري يا يې نه مني.
دوهم، بيروني رښتيا ويونکو نشتوالی دی، هغوی چې مشر ته رښتيا وويلی شي يا د دې نظر وننګوي. عموماً هر څومره چې يو څوک وده او پرمختګ کوي، شاوخوا يې رښتيا ويونکي کميږي.
په خپله پر خپلو رښتياوو پوهيدل ستونزمن دي. د برياليتوب په ارزونه کې د ايکارس پاراډوکس ياديږي. له پاراډوکس څخه هدف تضاد دی، يعنې يو څه چې په خپل ذات کې خپل خلاف روزي. د ايکارس کيسه له پخوانيو روميانو راپاتې ده، او څه داسې ده، چې يو څوک له خپل زوی ايکارس سره بندي وو. دوی چې هر څومره هڅه وکړه، پر تيښته بریالي نه شو. نو پلار يې وويل که وزرې ولرو له دغه ځايه تښتيدلای شو. نو ځکه د ځان او ځوی لپاره يې له موم څخه وزرې جوړې کړې. او دواړه له زندانه والوتل.

آنلاين ټولنيزو وسيلو کارول او اغيزې

خو، ايکارس پر خپلې دغې بريا دومره ډاډمن وو چې همداسې مخ په لوړه روان وو، او لمر ته ډير نږدې شو، چې له کبله يې وزرې ويلې او سړی بحر ته راپریوت او غرق شو. له کيسې څخه هدف دادی چې اکثره وختونه دغه بريا په خپله د شخص د ناکامۍ سبب ګرځي.
ښايي په داخلي توګه د رښتياوو درک به ستونزمن وي، خو موږ دغه نيمګړتيا بيا د بهرنيو رښتيا ويونکو پر ډاډ پوره کوو. خو بدبختانه، څومره چې شخص بريالی کيږي، د هغې شاوخوا خلک همدومره ورته د رښتياوو په ويلو کې احتياط کوي. يوازې هغه څه وايي چې دی يې غواړي واوري.
جاپانی الاصله امريکايي ليکوال هایاکاوا به ويل چې د وينا يا ټکو معنا په حروفو کې نه وي، بلکې په موږ کې وي. يعنې ارزښت د ټکو نه دی، ارزښت د هغه غبرګون دی چې موږ يې د دغې وينا په وړاندې ښيو. خلک د رښتيا خبرې له بيانه ډډه نه کړي، بلکه هغه غبرګون نه غواړي چې د دغې خبرې له کبله ښايي راپيدا يا دوی ورسره مخ شي.
د وينا په وړاندې د غبرګون عادت له ماشوموالي راځي، کله چې د کورنۍ مشران د کوچنيانو د تربيې د مسؤلينو په توګه، دغه ماشومان پر وينا او خبرو د ښو او بدو تر منځ پر توپير پوهوي. نو دغه ماشومان د دې مشرانو وينا او کړو وړو ته ګوري. که چيرې دغه مشران ونشي کړای په ښه توګه خپله خبره ورسوي، او ورسره دغه زغم ونه لري چې د ماشومانو خبره واوري، نو په داسې صورت کې ماشومانو لپاره هم د سختې خبرې اوريدل او زغمل سختيږي.
د مشرانو عادتونو خپلوي او ورسره خبرې سختيږي، په ځانګړي ډول د ناخوښو خبرو په صورت کې د ناوړه غبرګون ښودو فيصدي يې لوړيږي. بیلابيلو څيړنو ښودلې چې کشران که هغه د کورنۍ وي يا ادارې عموماً په غير ارادي توګه د مشرانو عادتونه خپلوي.

د مشر په توګه، بايد هغوی ونازوو چې موږ ته د رښتيا ويلو زغم لري. هر چا چې هر کله د رښتياوو زغملو توان پيدا کړی، د هغې د ودې او پرمختګ مزل ګړندۍ او منزلونه ورته آسان شوي دي. داسې چاپيريال رامنځ ته کړئ چې د رښتياوو ويل او لټول وهڅوي.
د مشر په توګه د داسې چاپيريال رامنځ ته کول، چې خلک د هغوی د نظرونو او ويناوو لپاره ونه رټل شي، پخپله د ادارې او د مشر د پرمختګ او ودې سبب ګرځي. هر څوک باید وکولای شي چې خپل نظر بيان کړي، او بايد پوه شي، چې د وينا له کبله به ګواښ سره نه مخ کيږي.

د لیکوال نورې لیکنې په لاندې ویبپاڼه لوستلی شئ:

www.hiwadpal.com