چهره‌های تکراری و تداوم ناکامی‌ها در ولایات

حکومت وحدت ملی پای خود را در جای پای حکومت‌های ناکام قبلی گذاشته است. حامد کرزی با چند چهره‌ی مشخص، سیزده سال افغانستان را اداره کرد و کمترین دست‌آورد را در حکومت‌داری خوب و خدمت به مردم داشت. اکنون حکومت وحدت ملی نیز چنین سیاست را در پیش گرفته و به صورت منظم والی‌های ناکارآمد را از یک ولایت به ولایت دیگر تبدیل می‌کند.

می‌گویند آزموده را آزمودن خطا است؛ اما حکومت و ارگان‌های محل، این خطا را بارها تکرار کرده‌اند و هیچ نوآوری برای حکومت‌داری محلی و خدمات رسانی بهتر به مردم ندارند.
به تازگی ارگان‌های محل حکم تقرر پنج والی جدید را از ریاست جمهوری گرفته که همه‌ی افرادی که در این ولایات معرفی شده‌اند چهره‌های تکراری و برخی از آنان گفته می‌شود که حتا به فساد و اختلاس‌ متهم هستند.
لوگر، لغمان، سمنگان، کندز و میدان وردگ صاحب والی جدید شدند؛ اما نه چهره‌های جدید بلکه افرادی که از یک ولایت دیگر برکنار یا استعفا داده و سپس به این پنج ولایت معرفی شده‌اند.

انور اسحق‌زی که مردم از او در ولایت بادغیس دل خوش نداشتند و پیوسته گزارش‌‌هایی در مورد عملی نشدن پروژه‌های انکشافی در بادغیس شکایت داشتند؛ اکنون می‌رود تا ولایت لوگر را رهبری کند.
داکتر شاه جهان که پس از تظاهرات گسترده‌ی مردم به دلیل افزایش ناامنی در فراه استعفا داد، اکنون والی ولایت ناامن میدان وردگ شده است. آقای جهان که نتوانست امنیت نسبی ولایت فراه را حفظ کند یا بهبود ببخشد، بدون شک نخواهد توانست وضعیت ولایت ناامن میدان وردگ را سرو سامان بدهد.
ولایت لغمان که گفته می‌شود تا سرحد سقوط به دست مخالفان مسلح دولت پیش رفته، نتیجه‌ی کارکرد ضعیف عبدالجبار نعیمی، والی این ولایت بود. آقای نعیمی اکنون به سمت والی کندز تعیین شده است.

جالب است کسانی که نتوانسته‌اند حتا اندکی در تامین امنیت، بهبود وضعیت زندگی مردم، تطبیق پروژه‌های انکشافی و ملی دست‌آورد داشته باشند، به ولایت ناامن‌تر و نابسامان‌تر معرفی و مقرر شده اند.
همچنان عبدالطیف ابراهیمی که برخی گزارش‌ها در مورد ملیشه‌سازی‌ها و قانون شکنی‌های او منتشر شده، والی سمنگان شده و وضعیت دیگر والی‌های کشور نیز توصیف آنچنانی ندارد.
حکومت وحدت ملی در آغاز کار خود ادعا می‌کرد که نمی‌خواهد با چند چهره‌ی محدود کشور را اداره کند. این حکومت وعده‌ی استخدام و یا حضور چهره‌های جدید، تحصیل کرده و مسلکی در پست‌های کلیدی را داده بود؛ اما اکنون شاهد هستیم که گردانه‌ی روزگار خلاف وعده‌ها در حرکت است.
ابتکار وزارت داخله برای تقرری افراد جدید در حوزه‌های امنیتی کابل نمونه‌ی خوبی برای جوان سازی و تغییرات گسترده در حکومت‌داری است. والی ولایات هم باید چنین سرنوشتی داشته باشند. اداره‌ی ارگان‌های محل یا نمی‌خواهد افراد جدید و شایسته والی شوند یا نمی‌گذارند.

حکومت وحدت ملی باید از این وضعیت خارج شود. کسی که نتواند وضعیت امنیتی یک ولایت را حفظ کند. چطور می‌تواند یک ولایت ناامن را رهبری کند؟ هیچ منطقی در این مورد وجود ندارد. ولایات نیاز به چهره‌های جدید، افکار جدید، سیاست‌های جدید و کارهای جدید استند. وقتی مردم از ولایات و والی‌های شان دلسرد شوند به پایتخت هجوم می‌آورند که سرانجام مشکلات کابل دوچند خواهد شد.
همه والی‌هایی که کارنامه‌ی بد دارند، ناامنی را دال بر ناکامی توصیف می‌کنند؛ اما در بیشتر موارد ثابت شده که اگر امنیت هم باشد. این والی‌های کهنه‌کار و بی برنامه، توانایی مدیریت را ندارند.
اگر حکومت وحدت ملی به این معضل پایان ندهد، در حقیقت جفای بزرگی در حق قشر جوان، تحصیل کرده و در کل، مردم افغانستان کرده است.

روزنامه سرخط