د افغانستان په اړه د نړیوالو ورځپاڼو ځوروونکې تبصرې

عزت الله شمسزی 

ټرمپ له پنټاګونه غوښتي چې له افغانستانه د ۱۴۰۰۰ امریکایي‌ عسکرو د وتلو په اړه بېلابېل اپشنونه ورکړي. تر اوسه کومه پرېکړه نه ده شوې، البته د وتلو پر لارو چارو فکر کوي.‌

خبره داده چې د ۲۰۱۰ کال شاوخوا افغانستان کې تر یولکو زیات عسکر و، کله چې وتل ډېرو ویل چې افغان دولت به درې میاشتې هم دوام ونه کړي، مګر دادی اوس یوازې ۱۴۰۰۰ عسکر پاتې دي خو نظام په خپل ځای دی.
اوس که دا ۱۴۰۰۰ عسکر هم ووځي په دې مانا نه ده چې کوم لوری دې بری ترلاسه کړي، که موږ افغانان په خپلو کې جوړ نه شو، نو د پنجشېر غوندې یوه ولسوالۍ هم راسره تر ډېره جنګېدلی شي او روانه خونړۍ لوبه به پای ته ونه رسېږي. دنیا لکه دا اوس چې راپورې خاندې همداسې به مو پر زخمونو مالګې دوړوي.
نن چې مې هر خبر لوستلو چې نړیوال هڅه کوي افغانان دیو او بل زغملو او منلو ته قانع کړي نو پر ما باندې به اور بل شو، ځکه چې له یوه او بل سره مو په غېږه هم همدوی اچوي او بیا مو بېرته لکه د ماشومانو د پخلا کولو مکاري هم کوي.‌

نن د انګریزي‌ اخبارونو له هر خبر او مقالې سره اوبه کېدم،‌ افغانستان لکه یو بې سرپرسته مارکیټ هر چا په کې خپل الوګان خرڅول. په امریکا کې د سعودي عربستان سفیر ددې لپاره چې د خاشقچي دقضیې له امله نړیوال فشار پر ځان را کم کړي ویلي‌ وو چې افغانستان ته به ډېر ژر سوله راولو. روسیې طالبانو ته دغوښنې برخې ورکولو غوښتنه کړې وه، پاکستان د یو شمېر هغو بندیانو د ژر خوشې کولو غوښتنه کړې وه چې پاکستان سره په تړاو تورن دي. یانې هر چا زموږ په کشاله کې خپل اس چاغولو.
زه دې ته هېڅ اندېښنه نه لرم چې امریکایان وځي، تاریخونه ولولئ تل نړیوال زبرځواکونه راشي، موږ ووژني چې کله یې زړه وي بېرته لاړشي موږ په خپلو زخمونو او وینو کې لتاړ پرېږدي، اندېښنه مې داده چې موږ به کله له دې درانه خوبه راویښېږو او تر کومه به مو خلک د خپلو ګټو لپاره استعمالوي”