پېغلتوب / ضمیر ساپی

سهار مهال دروازه وشړنګېده، سپین‌ږیري بابا په رېږدېدلو اندامونو پرانېستله چې گوري د درې کسانو په منځ کې ببر سر، تورې سترګې، څیرې گرېوان او پایڅه کشال کس بابا ته له سلام سره سم په گواښوونکي انداز وایي، کاکا! لور دې پېغله شوې، که بله ورځ ښوونځي ته لاړه، شرعي حکم به پرې جاري شي.
(په دې سیمه کې سرغړونکیو ته شرعي حکم په عام محضر کې ۴۰ دورې ټاکل شوې وې)
بابا په ترهېدلي غږ ورته وویل، سمه ده، څنگه چې تاسې امر کوئ، همغسې به وکړم، نور به مې لور له کوره د باندې پښه کېنږدي.
بابا چې له دروازې خونې ته ستنېږي خپلې لور ته په ډېرې ناامدۍ او ټیټ غږ وایې، ځلا لورکۍ! د پېغلتوب عمر ته رسېدلې یې او د دې سیمې له قانون سره سم باید نور ښوونځي ته لاړه نه‌شې.
دا غږ نه، بلکې د ځلا په مغزو کې د اټوم بم جټکه وه، هغې یو دم خپل راتونکی په تپه تیاره کې ولېد، فکر یې وکړ چې د پلار یوازېنۍ لور ټولې هیلې یې په سیند لاهو شوې او دا هغه اخطاریه وه چې له ځلا مخکې په دې سیمه کې د سلگونه نجونو تر غوږونو رسېدلی و.
ځلا چې له زده‌کړو، ښوونځي او پوهنځي سره یې خورا ډېره مینه وه، له څو میاشتو ټینګار وروسته یې پلار بالاخره مجبور کړ چې له خپل کلي ښار ته کډه وکړي او په ښار کې یې نږدې یوه لسزه وخت تېر کړ.
خو کلونه ورسته یو سړی د کلي په کلینیک کې په بېړه هاخوا دېخوا منډې وهلې چې په دې مهال کې يې یوه ښځه پر مخه ورغله، ورته عذر او زارۍ کوي چې مېرمن او د هغې په رحم کې ماشوم یې له مرگه وژغوري، ځکه د مېرمنې د بدن اوبه یې کمې وې، باید عملیات شوې وای او د اوبو په کمښت سره یې مرګ خطر هم څو چنده زیات شوی و.
دې ښځې چې پر اوږو یې سپینه چپن اچولې وه، د خپل مسلک، مسوولیت، ترحم او انسانیت له مخې د هغه سړي د مېرمنې ډلیوري، زایمان یا د زېږون عملیات په ډېر مهارت سره وکړل.
تر عملیات لږه شېبه وروسته سپینه چپن والا ښځه همغه سړي خواته ته ورغله او زېری یې پرې وکړ، ملا جابر اکا! مبارک دې شه لور دې پیدا شوه.
خو دا ډاکټره له مبارکۍ ورکولو سره ورته ځان معرفي کوي او ورته وایي، زه همغه ځلا یم چې له سولې کلونه پخوا ستاسې له ځانه جوړ شوي شرعي قانون، دبدبې، شان و شوکت، راج چلولو او حکومت پر مهال مو چې زما پېغلتوب د خپل شریعت خلاف گاڼه او له ښوونځي مو را وګرځولم.
ځلا ورپسې زیاتوي، زه خوښه یم چې په ښار کې مې د خپلې خوښې زده‌کړې وکړې او اوس د یوې ډاکټرې په توګه په خپل کلي د د امیدوارو مېرمنو ژوند ژغورم، خو ستاسې د شریعت پر مهال چې هغه سلگونه نورې نجونې د پېغلتوب په گناه له زده‌کړو محرومې شوې یوه یې هم ستاسې خپله مېرمن ده.
د دې خبرو په اورېدو سره ملا جابر هک پک حیرانېږي، ځان ورته رښتیني جابر او ظالم ښکاره شي، خپل ضمیر ته له حده زیات ملامت شي، د شرم له کبله غواړي ځمکه دوه ځایه شي او دی په کې ننوځي، له ځان سره د سترې گناه احساس کوي او د ځلا پښو ته ځان غورځوي، بښنه ترې غواړي او په سرو سترگو ورته ژاړي…
ملا جابېر د ځلا پر وړاندې سر ټیټ نیولی وي او له هغې سره کلکه ژمنه کوي چې په خپله لور به تر لوړو زده‌کړو تعلیم کوي او په دې برخه کې به یې له ماشومتوبه نیولې ان تر پېغلتوب او مشرتوبه لاسنیوی کوي.